Inmiddels is alweer een jaar geleden dat ik begon met de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening. Ik doe een thuisstudie, omdat dat door verschillende omstandigheden het best haalbaar is voor mij. Natuurlijk wil ik mijn studie zo snel mogelijk afronden. Daarom besloot ik een jaar geleden dat ik mijn eerste jaar ook in één jaar wilde halen.
Hoewel ik ontzettend mijn beste heb gedaan, is dat helaas niet gelukt. Dat is wel een klein beetje een teleurstelling. Ik heb gedurende het jaar wel de discipline kunnen opbrengen om te studeren. Sterker nog, dat is niet eens zo moeilijk als je verder weinig om handen hebt. De vertraging heb ik dan ook voornamelijk opgelopen door gezondheidsklachten. Niks aan te doen dus.
Gelukkig haal ik wel goede cijfers. Het studeren op zich gaat me dus goed af. Hoe dat komt? Ik weet het niet. Ik kan goed leren, daar heb ik mazzel mee, want mijn concentratie is vaak ver te zoeken.
Dit begon al op de middelbare school. Ik kan mij nog goed herinneren hoe ik mijn woordjes Latijn leerde. Ik vroeg altijd aan mijn moeder of zij me wilde overhoren, dat werkte voor mij het beste. Dat zij de woorden negen van de tien keer verkeerd uitsprak, dat nam ik maar voor lief. En wat doe je dan tijdens het overhoren? Netjes op de bank zitten? Nee dus. Ik was altijd druk bezig met het maken van handstanden en radslagen. Of ik pakte mijn baton (stokje waarmee je de sport ‘twirlen’ beoefent) en oefende wat moeilijke tricks of de choreografie. Zie je het al voor je?
Ook tijdens de studies die volgden bleef mijn concentratie weg. Vaak sloeg ik mijn boek niet eens open en leerde ik alleen de dia’s van het college. Wanneer ik mijn boek wel open sloeg, zat ik in de huiskamer, met de televisie aan en een mp3-speler in mijn oren, te leren. En mijn ouders maar verbaasd kijken als ik reageerde op iets wat er op tv werd gezegd. ‘Hè, jij zit toch te leren?!’
Hoe ik ooit mijn diploma’s behaald heb, ik weet het niet.
Zo simpel is dan geluk 
Op dezelfde manier als ik… Dat is mij al duidelijk…
Toch knap dat het je zo lukt. Al moet ik zeggen dat ik ook altijd wel muziek aan had staan tijdens het leren. Met alleen maar stilte kon ik niet leren.
Pff, problemen met concentratie heb ik ook. Overal is afleiding!
Heel herkenbaar! Mijn concentratie heb ik nog nooit gevonden.
Bij mij is het grootste probleem dat ik niet wil beginnen (zoals nu haha), zodra ik ben begonnen kan het het uren volhouden zonder geleid te zijn, wel handig. Bevalt de studie een beetje?
Knap van je!
Ja, mijn studie bevalt heel erg goed gelukkig!
Mijn probleem is, dat als ik begin met studeren ik niet wil stoppen totdat ik echt alles ken. Dus geen pauze of stoppen om te eten of dergelijke. Simpelweg omdat ik dan weet dat ik er niet terug aan wil beginnen. Ook moet ik steeds veel overschrijven of schema’s maken, op die manier onthoud ik alles het beste. Liefs, Laura
voor bepaalde studies is toch wel meer concentratie vereist. Dat heb je nu wellicht al ondervonden
Doe je nu nog verder?
Ik ben nu bijna klaar met mijn eerste jaar mwd. Nog twee à drie jaar te gaan!
Erg herkenbaar! Ik kan me ook moeilijk concentreren bij het studeren.
Fijn dat het leren toch goed gaat!
Maar uiteindelijk heb je het wel gehaald, niet?
Ja, dat wel! 🙂
Ik herken het “concentratieprobleem”, haha. Er is zoveel te doen. Heb jij dan nog een studie voor maatschappelijke dienstverlening gedaan dan (leuke studie trouwens :D)?
Ja, ik heb Biomedische wetenschappen gestudeerd (en m’n bachelor gehaald) en hbo verpleegkunde (m’n propedeuse behaald). MWD is inderdaad erg leuk om te doen! 🙂