Inmiddels is het alweer een aantal dagen geleden, maar toch wil ik het nog even hebben over afgelopen vrijdag 14 juni. Die dag was het namelijk voor de tiende keer Wereld Bloeddonordag. Zelf ben ik al een aantal jaar bloeddonor. Helaas is mijn Hb regelmatig te laag, waardoor ik in al die jaren nog maar zes keer heb kunnen doneren. Toch blijf ik elke keer trouw naar de bloedbank gaan. Alle kleine beetjes helpen. Waarom ik bloeddonor ben?
Waarom niet?! Het kost mij eens in de zoveel tijd een uurtje tijd en daar kan ik andere mensen mee helpen. Mensen die veel bloed hebben verloren tijdens een zwaar ongeluk kunnen veel baat hebben bij een zak bloed. Sterker nog, het kan in zo’n situatie iemand zijn leven redden. En wat dacht je van mensen die ernstig ziek zijn? Die bijvoorbeeld een bepaalde bloedziekte of kanker hebben? Ook zij hebben veel baat bij donorbloed. Bloed kan het leven van mensen redden.
Ik kan hier nu nog een heel verhaal neerschrijven, maar eigenlijk zegt onderstaand filmpje genoeg. Wil je ook bloeddonor worden? Kijk dan voor meer informatie op www.sanquin.nl.
Goed dat je ondanks alles donor bent.
Ikzelf zit te overwegen er mee te stoppen. De laatste keer bloed geven had voor mij een beetje een dramatisch einde (ik eindigde op mijn rug in een perkje) en de laatste keer bloed af laten nemen voor onderzoek (veel kleinere hoeveelheid) ging ook niet echt geweldig. Binnenkort mag ik weer eens bloedonderzoek laten doen, en dan wil ik even kijken hoe het daarna met mij gaat. De reden dat ik de knoop nog steeds niet doorgehakt hebt is dat ik met mijn B- best bijzonder ben. 15% van de bevolking heeft bloedgroep B, 35% van de bevolking rhesusfactor negatief.
De laatste oproep was door de postbode verkeerd bezorgd en kreeg ik te laat om mij nog te melden. Ik zie het een beetje als een teken.
Yep wil het stokje van mij overnemen maar die is (tenminste 19 jaar geleden, het zou omgeslagen kunnen zijn) B+. Net iets minder bijzonder.
Maar bloeddonoren zijn o zo nodig… Dat maakt de keuze ‘stoppen’ zo moeilijk.
Dank je!
Ik weet inderdaad nog dat je daarover schreef op je blog. Je eigen gezondheid gaat natuurlijk altijd voor!
Je hebt helemaal gelijk! Ik denk dat ik je voorbeeld ga volgen als ik dat tenminste mag met mijn lichamelijke kwaaltjes! Ik vind ’t echt top van je. Het kan echt levens redden!
Ze gaan sowieso eerst controleren of je wel bloed mag geven. 🙂 Dank je!
Hé. wat goed om er even aandacht voor te vragen.
Zelf ben ik jaren donor geweest, eerst bloeddonor, maar al snel plasmadonor. Ik werd elke maand aan een machine gekoppeld en werd het plasma uit mijn bloed gefilterd, de rode bloedlichaampjes kreeg ik weer terug, vandaar dat het zo vaak kon.
Maar, ik maak heel snel littekenweefsel aan, en op een gegeven moment werd het erg pijnlijk om me te prikken. Dus toen heb ik in overleg met de bloedbank het besluit genomen om te stoppen, met pijn in mijn hart. Want naast dat ik het met liefde deed, waren de dames een beetje kennissen van me geworden.
Jammer dat je moest stoppen, maar je eigen gezondheid gaat natuurlijk voor!
Goed hoor, ik wou ook graag bloeddonor worden maar heb bij de bevalling van de oudste 3x bloedtransfusie gehad en dan mag het niet meer helaas.
Ik ben ook al jaren bloeddonor. De laatste keer was mijn hb bij de eerste keer prikken trouwens ‘maar’ 7,4. Toen ze het wat later nog een keer probeerde 9,5. Had te maken met hoeveelheid gewoon vocht in de eerste druppel blijkbaar.
Super!
Daar kan het inderdaad ook mee te maken hebben. Bij mij wordt hij bij een tweede keer controleren vaak alleen maar lager, haha. Vorige keer zelfs 5,9. Maar mijn Hb is altijd aan de lage kant geweest.
Ik wil dat eigenlijk ook. Helaas moet ik door mijn gezondheid al heeeeel vaak bloedprikken en val ik 9 van de 10 keer flauw 😦
Dan kan je beter geen bloeddonor worden inderdaad.
Ik zou het ook heel graag willen! Ik ben benieuwd of het zou kunnen met mijn bloed eigenlijk. Mijn oma heeft het vroeger ook heel vaak gedaan!
Ze controleren eerst of je bloed mag geven. Kan het niet vanwege je gezondheid, dan hoor je dat. Wat goed van je oma.
Wauw, super goed van je! 🙂 Respect
voor mensen die dat doen!
xoxo
http://www.its-dash.blogspot.com
Dank je!
Heel goed dat je het hier nog een keer zegt! Ook zijn er nog veel orgaandonors nodig!
Ja dat klopt. Daar twijfel ik echter nog over. Als ik kom te overlijden mogen ze mijn lichaam sowieso hebben, maar of ik orgaandonor wil worden of mijn lichaam ter beschikking wil stellen aan de wetenschap, dat weet ik nog niet.
ik heb verleden week nog bloed gegeven
Super goed!
Inspirerend artikel! Ik ben het zeker van plan eens te doen!
Top!
Ik vind het echt geweldig dat je dit doet! Het is zoals je zegt een klein uurtje en je doet er mensen een groot plezier mee 🙂
Pingback: Plasma doneren: terug van weggeweest | Zo simpel is dan geluk