De één heeft er meer last van dan de ander, heimwee. Bij een tijd van vakantie hoort voor sommige mensen dit begrip erbij. Ze verlangen ontzettend terug naar huis. Naar de lieve mensen die ze achterlaten of hun eigen fijne spulletjes. Soms zijn mensen er letterlijk ziek van. Heel erg vervelend lijkt me dat. Gelukkig heb ik hier zelf geen last van en heb ik hier als jong meisje ook nooit problemen mee gehad. Ik vond het altijd heerlijk om uit logeren te gaan of lekker op vakantie te zijn. Waarom dan toch een blogje over heimwee?
Sinds ik jong ben heb ik eigenlijk last van het tegenovergestelde. Hoewel ik het fijn vind om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen en weer mijn eigen spulletjes om me heen te hebben, heb ik altijd ‘heimwee’ naar de vakantie. Ik weet nog goed dat ik vroeger regelmatig bij familie logeerde. Wanneer ik weer thuis was, was ik altijd verdrietig en voelde ik me leeg. Ik miste de leuke tijd en de gezelligheid. Ik miste de lieve mensen met wie ik een mooie tijd had gehad.
Gedurende de jaren heb ik dit altijd gehad. Na gezellige logeerpartijen of mooie vakanties, met zowel mijn ouders als vriendinnen, vond ik het altijd jammer om weer naar huis te moeten. Ja, het was fijn om weer onder onze eigen fijne douche te kunnen staan, maar verder vond ik het maar niks. Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe dit precies kwam. Of beter gezegd, hoe dit komt. Ik denk gewoon dat ik nu eenmaal een beetje raar ben.
Ook nu merk ik dat ik het jammer vind om weer thuis te zijn. Op één of andere manier ontstaat er een leeg gevoel waarvan ik niet weet hoe het ontstaat. Komt het soms doordat ik op vakantie alleen maar met leuke dingen bezig ben? Dat ik op vakantie even totaal niet denk aan de realiteit van het dagelijks leven thuis? Dat ik op vakantie al mijn zorgen totaal vergeet en alleen maar aan het genieten ben? Dat ik op vakantie heel veel fijne dingen doe waar ik normaal niet aan toe kom, lekker lezen en puzzels maken bijvoorbeeld?
Ik weet het echt niet, ik kan mijn vinger er niet op leggen. Zodra ik weer begin met werken en met mijn opleiding zal dit gevoel snel weer verdwijnen weet ik uit ervaring, gelukkig. Daarnaast denk ik dat ik gewoon maar weer heel snel een leuk weekendje weg of een weekje vakantie plan. Wat jij?!
Zo simpel is dan geluk 
Heel herkenbaar! Ik had dat ook altijd, wilde nooit naar huis na een reis. Ik heb echt nog nooit heimwee gehad naar Nederland, zelfs niet nu ik er al bijna acht maanden niet meer ben geweest… Voor jou: inderdaad maar snel weer een weekendje weg boeken!
Ik heb daar ook heel erg last van. In mijn eigen bedje kan ik elke dag liggen, maar dat bedje ‘aan de overkant’ in die exotische bestemming – daar neem ik toch met pijn afscheid van 🙂
Oh, ik ben ook geen thuisblijver hoor! En op reis heb ik nooit geen heimwee. Ik heb vooral heimwee naar de reis, de eerste morgen als je zelf het ontbijt op tafel moet zwieren en beseft dat er alleen brood en choco is . 😉
op vakantie is het allemaal net iets losser en makkelijker.
Daardoor ook moeilijker los te laten ja…
Als klein kind had ik al heimwee als ik bij mijn tante twee straten verderop logeerde 😉 ik weet nog dat mijn toen 16-jarige oom (het kleine broertje van mijn moeder en tante) er een keer ook logeerde, mijn opa en oma zullen een weekendje weg zijn geweest of zo, en ik moest en zou naar huis. Ik zie nog zijn gezicht naar beneden kijken terwijl ik als 3-jarige vanuit zijn slaapzak omhoogkijk; die enorme puber die hij was, was zo gek op zijn kleine nichtje, dat hij me midden in de nacht naar huis droeg ❤
Echt heimwee heb ik gelukkig al lang niet meer, en ik herken tegenwoordig zelfs het stukje heimwee naar vakantie (of 'hinauswee' zoals ik iemand het zo mooi hoorde benoemen) en er even echt helemaal uit zijn. Toch slaapt nog steeds mijn eigen bed het allerlekkerst.
Dat is echt heel schattig! 🙂
Ja he? Niet te hard zeggen hoor! Hij was stoer langharig metaltuig! (En ontzettend lief en schattig dus haha)
Zo herkenbaar! Ik merk altijd aan mezelf dat ik zo’n laatste dag van de vakantie altijd een beetje weemoedig word, dat ik echt niet naar huis wil en vaak verlengen we onze vakantie dan ook nog wel maar uiteindelijk moet ik er dan toch aan geloven. Eenmaal thuis heb ik dan zo’n moeite in weer in mijn ritme te komen…. het lijkt ook wel of het steeds erger wordt…
Oh ja heel herkenbaar, maar vooral op momenten dat ik het niet verwacht. Ik las laatst een oud reisdagboek en had zo’n heimwee haha.
Vakantieheimwee! Nee, dat ken ik niet. Nu ga ik al 20 jaar niet meer op vakantie, maar ik had de eerste dagen altijd last van heimwee en altijd weer fijn om thuis te komen. Maar gelijk heb je, zodra het kan, gaan met die banaan!
Normaal gesproken heb ik geen heimwee als ik weg ben. Heel soms is het wel eens gebeurd, maar dat had dan een andere reden. Maar heimwee naar een heerlijke vakantie, ja dat gevoel herken ik!
Goed idee. Goede reis..
Ik hoor juist bij de groep mensen die heimwee heeft naar huis. Ik heb ‘kattenheimwee’. Dus echt naar huis. Het maakt niet uit of ik mijn familie bij me heb.
Ik vind het juist altijd weer fijn om thuis te zijn.. Hoewel de ‘losheid’ van de vakantie me wel altijd meer rust geeft
Heel herkenbaar, wij vakantievieren waar mogelijk gewoon door ;-))
Nooit echt heimwee gehad, niet naar huis en niet naar de vakantieplek. Maar ja ik ga dan ook niet zo vaak en lang weg.
Ik had dat vooral vroeger, na de scoutskampen… Ik wilde nooit terug naar huis omdat de sfeer zo tof was 🙂 onze Oudste is sinds 6 maanden het huis uit en heeft verschrikkelijk heimwee gehad, moest ze gehuurd hebben ipv gekocht, ze had terug thuis gestaan 🙂
Wat vervelend dat je hier zo’n last van hebt! Ik heb zelf altijd heimwee naar huis en dan niet zo zeer naar bijvoorbeeld mijn ouders, maar meer naar mijn vertrouwde omgeving. Wat natuurlijk wel weer verwijtbaar is aan mijn sociale fobie. Het lijkt me ook erg vervelend voor je zo, al denk ik dat jij wel dubbel geniet van je vakantie, of zie ik dat verkeerd? Xoxo
Nou, ik doe raar mee hoor!! Ook ik heb daar last van ……. ik denk wel eens dat het bij mij komt, omdat ik dan heerlijk onbezorgd kan genieten en inderdaad geen zorgen hoeft te hebben en even uit de realiteit los ben ……………. Dat lege gevoel is zo waardeloos, maar inderdaad, gaat gelukkig altijd weer over 🙂
Ja, heimwee ken ik niet, maar ik mag wel graag weer naar huis gaan, en thuis zijn.
Ik geniet echt tijdens vakantie, en ze mogen wat mij betreft ook wel wat langer duren.
Ik kon vroeger nog niet eens bij de buren slapen. Tot mijn 16e, toen ging ik op vakantie met vriendinnen. Zelfs toen heb ik stiekem een traantje gelaten in de tent! Tegenwoordig heb ik ook last van heimwee. Vakantieheimwee inderdaad…. Maar kan ook erg genieten van ‘weer thuis’ en mijn boterham met hagelslag! Ieder voordeel heb zijn nadeel (of was het andersom?). Liefs & groetjes, Eva
Pingback: Flarden van gedachten | Zo simpel is dan geluk
Ik heb ook al heimwee gehad na ons reisje in Frankrijk…
Ik heb hetzelfde vaak als ik in het weekend iets heel leuks heb gedaan en het dan voorbij is en ik me besef dat ik de maandag erop weer naar mijn werk moet… Dan heb ik totaal geen zin. Maar zo gauw ik dan weer op mijn werk ben is het weer goed.
Heel herkenbaar. Heb het niet eens zozeer specifiek met vakanties, maar na alle leuke dingen die je met vrienden doet. Na een week skieen met z’n allen en zelfs nu ik een opleiding naast mijn werk doe en elme maand een paar dagen intern zit. Dat is heel gezellig en wanneer ik weer naar huis rijd, dan is er dat lege gevoel. Dan wil ik alleen nog maar contact opnemen met die mensen en proberen dat vast te houden. Soms is de melancholiek zo erg dat je dan kijkt naar iets wat je meegenomen hebt en bedenkt “owja toen kreeg ik dat, dat was nog maar een dag geleden … Etc etc” het gaat weer over na een dag of twee, maar is elke keer wel vervelend.
Pingback: Even bijkletsen #2 | Zo simpel is dan geluk