Ik vertelde het al in mijn vorige blogje, ik voel me een beetje leeg sinds ik terug ben van vakantie. Gelukkig heb ik ook daarna nog leuke dingen gedaan, dus verdwijnt die leegte op deze momenten weer naar de achtergrond. Daarnaast lees ik veel op dit moment waardoor ik mezelf even in een andere wereld waan. Niets is heerlijker dan in het zonnetje te genieten van een goed boek en daarbij heerlijk weg te dromen.
Naast de leegte is er nog iets anders, vermoeidheid. In principe ben ik altijd moe, maar op dit moment is het toch nog een stukje heftiger dan normaal. Op zich geen ramp, maar erg fijn is het ook niet. Soms weet ik gewoon even niet wat ik er mee aan moet en al helemaal niet hoe ik volgende week het ‘normale leven’ weer op moet gaan pakken.
Ik denk dat de afgelopen weken zowel mentaal als fysiek best wel intensief zijn geweest. Op de momenten dat ik met leuke dingen bezig ben merk ik het niet zo, pas later word ik me er van bewust en komt de klap. Daarnaast ben ik een aantal dagen continu bezig geweest met iemand anders zijn welbevinden. Ik heb mijzelf daarbij helemaal weggecijferd en dat vraagt natuurlijk veel van je.
Gelukkig waren er wel mensen die mij in de gaten hielden en me tegen mijzelf beschermden. Alleen vind ik het altijd moeilijk om daar mee om te gaan en de hulp en zorg van anderen te accepteren. Anderzijds was het ook heel erg fijn en bijzonder. Het verbaasde me hoe een aantal mensen die mij niet kenden op een gegeven moment aan mij zagen dat ik heel erg veel pijn had en mij hiermee confronteerden. Zonder dat ik erom had gevraagd kreeg ik heel erg veel steun en begrip.
Ook heb ik me verbaasd over het feit hoe een mooie vriendschap abrupt kan omslaan in het niks meer horen van de ander. Het doet mij pijn, maar ik probeer het los te laten in de hoop dat het door de omstandigheden komt. Omstandigheden die heel erg naar zijn en er daardoor voor zorgen dat ik er ondanks de pijn voor mijn vriendin zou willen zijn, maar dat is op deze manier onmogelijk.
Flarden van gedachten komen voorbij en zorgen er (denk ik mede) voor dat ik uitgeput raak.
Zo simpel is dan geluk 
Pas goed op jezelf.. Al is dat een ‘advies’ wat nogal simpel is gezegd en een stukje moeilijker uit te voeren is.
Ik hoop dat je je een beetje staande houdt.
Ja, dat doe ik. 🙂
Er is maar een jij en dat is de belangrijkste persoon voor jij. Pas dus goed op jezelf … x
Zoals de anderen al zeiden: pas goed op jezelf. En als je ooit nood hebt aan een gesprek, weet dan dat ik wil luisteren. Ook al klinkt dat vreemd om te horen van een vreemde (;
Heel erg lief van je!
Ik heb het ooit ook meegemaakt, een heel mooie, lange vriendschap die opeens stopt… K weet nog niet waarom, en loop al weken met het idee rond om een mail te sturen, eigenlijk wil ik het liever beëindigen dan het niet te weten, maar het kan pijn doen… Besteed voldoende aandacht aan wat je voelt en denk aan jezelf… Er zijn zoveel mooie dingen rondom je 🙂
Doe het rustig aan en denk aan jezelf. Dat is het allerbelangrijkste!
Ja het is wel zo met mr F. Dat je de klap nadien krijgt! Neem nu de rust waar je lijfje om vraagt, en je zal zien dat het vanzelf weer beter wordt. Sterkte meid, ik weet dat het niet zo makkelijk is , als het klinkt!
Met zoveel dingen bezig zijn,kost ook veel energie! Ik hoop dat je ergens ook een beetje kan opladen.
Doe het even rustig aan en denk even aan jezelf. Al dat gepieker kost namelijk heel veel energie!
Ja, van leegheid komt gepieker, terwijl je juist ook de tijd moet nemen voor lekker ontspannen.
Heerlijk om weg te kunnen dromen en op kunnen gaan in een verhaal, maar wat vervelend dat je je zo voelt! Vermoeidheid is echt heel naar, hoop dat je je snel beter voelt!
Het is ontzettend moeilijk om er voor anderen te zijn zonder daar helemaal in mee te gaan en je een soort van op te offeren. Ik weet precies hoe het is hoor, het voelt als een tweede natuur, jezelf wegcijferen. De kunst is om de balans te vinden, er te zijn voor de ander zonder over je eigen grenzen heen te gaan. Maar hoe doe je dat als je je eigen grens niet voelt? Als een grens trekken voelt alsof je daarmee de ander tekort doet? Heel erg moeilijk. Mij lukt het nu een beetje door extra tijd voor mezelf in te lassen. Vaker naar het bos, vaker naar het water, vaker mediteren en muziek luisteren. Dan kan ik er blijven zijn voor die ander zoals ik wil zonder energie te verliezen. Nu zit ik in de ”gelukkige” omstandigheid dat ik niet werk en dus ook alle tijd heb om mij op te laden. Dat ligt in jouw geval anders. Succes met het vinden van je evenwicht. X
Ow dit is zo herkenbaar zeg…
Ik kan me zeker aansluiten bij de andere comment plaatsers dat je ook goed aan jezelf moet denken en voor jezelf moet zorgen. Maar soms is een ander zo belangrijk voor je, dat je jezelf inderdaad helemaal vergeet…
Knap en fijn dat je jezelf zo kon wegcijferen voor de andere, hopelijk heeft het geholpen. Maar nu zelf weer bijtanken, voor je echt te moe bent…
Echt super herkenbaar allemaal en nu ik mijn comment nalees merk ik ook dat ik zelf schuldig ben aan het niet uitvoeren van mijn eigen advies… Maar de enige die daar het meeste last van heeft ben ik dan zelf. Maar natuurlijk merkt de omgeving dat dan ook weer…
Rustig aan, misschien een stap op de plaats en wanneer mogelijk ook eens jezelf lekker laten verwennen.
Een fijne dag nog en tot blogs.
Liefs, LW
Denken aan jezelf: toch uiteindelijk het belangrijkste 🙂
Ik herken het wel. Lichamelijk snel uitgeput plus een hoop emoties (bij mij is het waarschijnlijk wat meer de emoties en wat minder de lichamelijke uitputting) en het kan zomaar gebeuren dat je ineens over die grens heen blijkt te zijn gegaan… Goed voor jezelf zorgen is inderdaad het enige wat je kan doen!
Zorg goed voor jezelf meid!
jammer dat vriendschappen hoeven te eindigen… 😦
Ik heb inmiddels weer een klein beetje hoop dat het goedkomt. De situatie is een beetje lastig en ingewikkeld.
Je moet vooral goed op jezelf blijven passen. Ik vind het ook altijd jammer als een vriendschap uiteindelijk doodslaat, zo jammer dat dit moet gebeuren, ik hoop voor je dat het de omstandigheden zijn, en dat je binnen no time weer contact met degene hebt 🙂