Het is iets wat je regelmatig leest: ‘Geluk en verdriet liggen dicht bij elkaar.’ In verschillende varianten natuurlijk. Geluk en verdriet, een combinatie waar ik de laatste tijd regelmatig mee geconfronteerd wordt. Het lijkt wel of alles mij de laatste tijd komt aanwaaien. Heel erg positief nieuws betreffende een rechtszaak, zonder moeite mijn diploma halen, mooie momenten ervaren. Het geluk lacht mij toe. Anderzijds is er ook veel verdriet in mijn omgeving. Zijn er fijne positieve dingen die ook een keerzijde hebben. Brengen bepaalde momenten zowel een lach als een traan op mijn gezicht.
Heel even bracht ik het al ter sprake. Op mijn werk gaat het allemaal heel erg goed. Zo goed dat mijn bazin mij heel erg graag wil houden. Zij kan mij echter niet meer uren bieden, die ik wel nodig zal hebben om op mezelf te kunnen gaan wonen. De praktijk waar ik werk zit in een centrum met meerdere huisartspraktijken. De praktijken staan los van elkaar, maar bij vakanties of ziekte wordt er wel door de artsen en assistenten voor elkaar waargenomen. De assistenten zitten bovendien in een ruimte, waardoor het regelmatig voorkomt dat je elkaar een helpende hand biedt. We weten dus allemaal van elkaar hoe wij werken en hebben allemaal wel eens voor de andere artsen gewerkt.
Alweer even geleden kwam een van de andere artsen ineens bij het overleg dat ik had met mijn arts zitten. Ik snapte niet zo goed waarom en schrok er eerst even van. Al snel kwamen er echter heel veel waarderende woorden van zowel mijn eigen arts als de andere arts. Dit resulteerde in de vraag of ik wat extra uren bij hen praktijk wilde komen werken. Heel erg positief voor mij en inmiddels is alles helemaal geregeld en werk ik nu voor twee praktijken voor precies het aantal uren dat ik in gedachten had.
De reden dat ik gevraagd werd is echter veel minder fijn. Het contract van hun eigen assistente werd niet verlengd omdat ze niet tevreden waren over haar werk. Heel erg jammer, want ik heb het altijd erg gezellig gehad met mijn collega-assistent. Bovendien deed zij haar werk in mijn ogen goed en bood ze mij regelmatig een helpende hand. Echt een domper dus dat zij nu weg is en ik voor een deel haar plaats inneem. Geluk en verdriet, ze liggen dicht bij elkaar.
Geluk, het is mooi en fijn. Ik geniet zoveel mogelijk. Heerlijk naar het strand of naar een mooi concert. Op het strand overvalt mij echter het gevoel dat ik regelmatig met een van mijn beste vriendinnen naar het strand ging. Zij kon daar ook zo van genieten. Inmiddels ziet ze al een paar maanden niet meer dan haar slaapkamer. Het leven is oneerlijk schreef ik al.
Het concert van de 3Js in Caprera. Ik geniet met volle teugen met lieve mensen om mij heen. Ze hebben een geweldige setlist. Prachtige rustige nummers wisselen de dansbare up tempo nummers af. De sfeer is fantastisch. Het is voor mij met geen woord te beschrijven hoezeer ik hier van kan genieten. Toch is er af en toe ook een moeilijk moment. ‘In je grootste zorg, zit de hoop verborgen, dat wie liefheeft overleeft’ zingen de mannen. Ik weet echter dat de hoop inmiddels tevergeefs is. Niet iedereen die liefheeft overleeft. Op het moment dat iedereen helemaal losgaat op ‘Geloven in het leven’ heb ik een knoop in mijn maag.
Geluk en verdriet liggen dicht bij elkaar.
Ik kan het door recente ervaring alleen maar beamen. 🙂
Ten eerste: wat fijn dat je meer kan werken! De reden is minder leuk, inderdaad. Er is zoveel narigheid in de wereld en inderdaad, sommige dingen komen gewoon niet goed… 😦
Heel erg herkenbaar! Ik snap dat je je een beetje opgelaten voelt, heb zelf ook in zo een soort situatie gezeten en dat is zeker geen pretje. Probeer je er wel overheen te zetten, de één is nu eenmaal beter bestemd voor het één dan de ander. Xoxo
Ik heb me er overheen gezet. Heb het ook met mijn (inmiddels oud-) collega besproken en zij had er geen probleem mee en gunde mij het ook. Dus tussen ons is het gewoon goed.
Doet me ook zo aan m’n dochter denken… ben zó blij met haar maar kan ook zó verdrietig worden van haar handicap. En dat dan soms tegelijkertijd…
Ja, de een zijn dood is de ander zijn brood. Je kan niet meer dan je best doen, en dat geldt voor iedereen, Wel sneu voor haar, niet voor jou.
Soms kunnen we zo machteloos zijn in het leven… Veel moed!
Helaas is het verdriet vaak overheersend, zeker op bepaalde momenten, maar mooi dat je kunt genieten van veel dingen. Het concert was super, maar inderdaad, in hun teksten komt van alles voorbij en dat kan soms ook best moeilijk zijn..
Liefs
Mooi beschreven en inderdaad hele duidelijke voorbeelden waar uit blijkt dat die twee dingen eigenlijk zo met elkaar verweven kunnen zijn. Het is niet het een of het ander. Het is het soms allebei.
Het is helaas niet anders… Hoewel, zonder het verdriet zou het geluk minder gelukkig zijn denk ik wel eens..
Supermooi geschreven! En ik snap je gevoel zeker, soms is het allemaal heel erg dubbel en dat voelt echt niet altijd fijn.
Het ligt inderdaad dicht bij elkaar en op verschillende vlakken in het leven! Fijn dat je nu de uren die je wil kan maken 🙂 en het positieve bericht over de rechtszaak!!
ja, dat is zo!
Het komt er op aan om steun te krijgen in moeilijke tijden, en te genieten van de plezante dingen…
Ja, zo is het, mooi geschreven.
Ja, zo werkt het in het leven ……….. ik zeg altijd maar, dat ik de verdrietige dingen kan dragen doordat ik na kan genieten van leuke dingen.
De één zjn …
is de ander zijn..
Jij hebt niets gedaan
om de ander
te verdringen
Geluk en verdriet
liggen dicht bij elkaar
Zo bewaar ik een zakdoek
in mijn lachzak
Je hebt helemaal gelijk over Geluk en verdriet🤔🤔wij zijn weer blij en gelukkig als we nieuwe bloggers als vrienden krijgen die ons motiveren om gelukkig te zijn, ook met de kleinste dingen in het leven. Thanks en we volgen jou nu🤗🤗💋💋