Hoe ga ik om met pijn, moeheid en andere ellende?

De invloed van een chronische ziekte, daar schreef ik laatst over op mijn blog. Zoals ik in dat stuk ook vertelde, ben ik eigenlijk vrij weinig bezig met mijn gezondheid. Ik heb geaccepteerd dat het is zoals het is en probeer daar zo goed en positief mogelijk mee om te gaan. Het heeft mij veel moeite gekost om te accepteren dat mijn klachten er nu eenmaal zijn en ik er vrij weinig aan kan doen. Toch probeer ik om mijn klachten niet mijn leven te laten bepalen. Mentaal gezien voel ik me bijna altijd goed en ik heb het dus niet nodig om over mijn chronische ziekte te schrijven. Echter inspireerde een aantal reacties mij wel om eens te vertellen hoe ik met de negatieve dingen omga of ze ombuig naar iets positiefs. Om te beginnen vertel ik daarom hoe ik omga met de pijn, moeheid en andere ellende die ik ervaar.

Acceptatie

Acceptatie is denk ik heel erg belangrijk bij chronische klachten. Het is niet makkelijk en het kost absoluut erg veel tijd om een chronische ziekte te kunnen accepteren. Accepteren wil voor mij niet zeggen dat ik er blij mee ben dat ik deze klachten heb, nee, ik heb me er bij neergelegd. Ik vecht niet langer tegen mijn klachten, maar laat ze er gewoon zijn. Vechten kost ontzettend veel energie en levert helemaal niks op. Door mij beperkingen te accepteren is er voor mij ruimte om me te focussen op andere belangrijke dingen en kan ik de klachten die ik heb laten voor wat ze zijn.

Balans

Chronische pijn is heel erg lastig, zeker als het door zo’n beetje je hele lichaam zit en erger wordt bij inspanning. Om de pijn dragelijk te houden probeer ik daarom een goede balans te vinden tussen inspanning en ontspanning. Het is belangrijk om ondanks de pijn wel in beweging te blijven en actief te blijven. Overbelasting is niet goed, maar onderbelasting ook niet. In eerste instantie was ik wel bang om te bewegen, maar dankzij mijn revalidatie weet ik dat er bij chronische pijn geen schade is en dat bewegen dus helemaal geen kwaad kan (ook al voelt dat wel zo). Ditzelfde verhaal geldt eigenlijk ook voor de chronische vermoeidheid, hoofdpijn en andere klachten die ik ervaar.

Het vinden van een goede balans is overigens niet altijd makkelijk. Op dagen dat ik werk heb ik bij thuiskomst zo ontzettend veel pijn en ben ik zo kapot, dat ik niet anders kan dan me erbij neerleggen en het ondergaan (en helemaal niks meer doen). Rondom het werk probeer ik genoeg te rusten zodat ik mijn werkdagen aan kan. Eigenlijk plan ik alles rondom mijn werk in. Hoewel het absoluut zwaar blijft kan ik het op deze manier redelijk volhouden om te werken, heel erg fijn!

Afleiding

Daarnaast is afleiding heel erg belangrijk bij chronische klachten. Alles wat je aandacht geeft groeit, dat geldt ook voor pijn, vermoeidheid en andere klachten. Wanneer je continu bezig bent met bijvoorbeeld de pijn komt deze heel erg op de voorgrond te staan en wordt het eigenlijk alleen maar erger. Je kan je aandacht dus beter verleggen. Dit is natuurlijk niet makkelijk, maar het helpt wel. Ik zoek vaak afleiding in het lezen van een boek, het luisteren van muziek of het lezen en schrijven van blogs. Ik vind het heerlijk om met vriendinnen af te spreken en lekker over van alles en nog wat te kletsen. Lekker tv kijken is ook afleiding. Daarnaast ga ik af en toe naar de zonnebank omdat de warmte mij goed doet of zit ik bij lekker weer in de tuin.

Grenzen?

Hoewel het belangrijk is om niet over mijn grenzen heen te gaan, kan ik het soms echt niet laten om dat toch te doen. Ik houd ontzettend van leuke uitjes en soms moet ik daarbij wel over mijn grenzen gaan. Helemaal niet erg. Ik heb op dat moment een geweldige dag en die neemt niemand mij meer af. Op zo’n moment dat ik ultiem geniet, vergeet ik even al mijn klachten en al mijn zorgen. Dat ik daarna op de blaren moet zitten en een paar dagen helemaal kapot ben, dat neem ik absoluut voor lief!

Volgende keer lees je hoe ik omga met onbegrip!

Advertentie