Het is inmiddels alweer zaterdag en ik bedenk me net dat er opnieuw geen blogje online is gekomen vanochtend. Eigenlijk had ik best een goed ritme te pakken, elke zaterdagochtend een nieuwe blog online, maar ik ben er nu volgens mij al bijna een maand uit. Hoewel ik enerzijds wel inspiratie had om te bloggen, had ik er anderzijds gewoon even geen energie voor en daardoor ook geen zin in. Daarbij heb ik ook gewoon even wat tijd voor mezelf genomen.
Het gaat lichamelijk gezien nog steeds niet zo heel erg lekker. De overbelasting van mijn knie ging beter en ik was dus weer begonnen met het opbouwen van beweging door middel van lopen en fietsen. Dat ging goed en ik besloot dus naar de sportschool te gaan en daar vanaf min honderd te beginnen, maar toen ging het meteen weer mis. Voorlopig hou ik het dus bij lopen en fietsen en ik ben weer begonnen met de oefeningen die ik nog weet van mijn revalidatie. Oefeningen die niks voorstellen (je beenspier aanspannen, vasthouden en weer loslaten), maar al behoorlijk pijnlijk zijn. Hopelijk kan ik zo toch langzaam weer opbouwen en er voor zorgen dat de overbelasting verdwijnt.
De overbelasting van mijn duim schiet niet heel erg op en de fysiotherapeut weet het ook niet zo heel erg goed meer. Ik weet het zelf dus ook niet zo heel erg goed meer. Enerzijds denk ik, oké, het is chronisch, leer er maar meeleven. Aan de andere kant is mijn gewricht dik en wordt in de loop van de dag steeds dikker. Er is dus wel degelijk iets aan de hand met het gewricht. Het is alleen de vraag wat.
Helaas zit ik ook nog steeds niet zo heel erg lekker in mijn vel. Het meest maak ik me zorgen om mijn vriendin. Haar situatie is zo zorgwekkend dat ik elke keer dat mijn telefoon gaat schrik en bang ben dat het hét telefoontje is. Ik vind het moeilijk om te weten dat ze zo ontzettend lijdt en bang is om dood te gaan. Het maakt me zo verdrietig.
Daarnaast heb ik er de laatste tijd ineens weer moeite mee om dingen niet te kunnen. Al jaren kan ik bijvoorbeeld niet naar festivals en zie ik mijn familie en vrienden daar wel van genieten. Dan geniet ik gewoon mee van hun verhalen en foto’s. De laatste maand voel ik me er echter niet fijn bij en kan ik alleen maar denken ‘ik wil ook’. Iets wat ik niet van mezelf gewend, bent. Waarschijnlijk ben ik op dit moment door alles wat er speelt wat kwetsbaarder en kan ik het daardoor even niet zo goed hebben.
Net als dat ik me er eens bewust van ben dat ik nog maar weinig vrienden over heb en het soms best wel jammer vind om hen echt weken of maanden niet te zien. Dat ik me door kleine dingetjes soms ook afvraag of onze vriendschap voor hen wel net zoveel betekent als voor mij.
En zo zijn er nog wel meer kleine dingetjes waar ik me zorgen om maak en waardoor ik gewoonweg even niet zo lekker in mijn vel zit.
Toch probeer ik nog wel te genieten van de kleine dingen. Een heerlijk ijsje halen, een lieve kaart krijgen, een fijn boek lezen. Dat lukt gelukkig wel en ik kan het ook heel erg waarderen dat deze kleine fijne dingen er zijn. De komende tijd heb ik gelukkig weer wat leuke dingen op de planning staan. Momenten waar ik heel erg naar uitkijk en die mij denk ik wel een positieve boost zullen geven. Natuurlijk zullen alle dingen die ik in deze blog beschreef daarmee niet ineens verdwenen zijn, maar het zorgt er hopelijk wel voor dat het mij weer lukt om met deze dingen te leven zonder me er rot door te voelen. Eerder lukte mij dat ook prima, dus ik weet zeker dat het goed komt!
Zo simpel is dan geluk 
Het komt vast wel weer, iedereen zit wel eens een poosje niet lekker in zijn vel en met jouw achtergrond is dat ook niet gek. De zorgen om je vriendin zijn logisch, sterkte daarmee! Om je eigen gezondheid natuurlijk ook. Wat rot dat ze dat probleem aan die duim niet kunnen vinden. Zou het reuma kunnen zijn? Of had ik dat al eens genoemd en gevraagd? En vriendschap kan niet van een kant komen meis.. dat lijkt erop dat het bij jou wel zo is. Net als in een relatie is het met vriendschap hetzelfde, (mijn mening dan) liever gelukkig alleen, dan ongelukkig met vrienden waar je niet op kunt bouwen. En dat je soms baalt als je niet kunt wat je zou willen maakt je mens hoor! Sterkte met alles! Liefs XXX
Nee, ik verwacht geen reuma, is jaren geleden al naar gekeken. 🙂
Dank voor je lieve reactie! X
Trees steelt de woorden uit mijn mond (en dat mag ze hoor 😀), geniet van kleine dingen die je dag toch een beetje mooi maken!
Liefs x
Ja, dat doe ik, dank je. X
Wow, wat mooi geschreven.. Wat jammer dat het niet zo goed met je gaat… Hopelijk komt het allemaal weer goed! En over de positieve dingen gesproken. Je bent supergoed bezig met je blog, kijk hoeveel volgers je al hebt! Echt benoemenswaardig vind ik wel 🙂
Dank voor je liever reactie!
Wat loggen betreft moet je je niks aantrekken van tijdsdruk, men ziet het vanzelf wel als er wat nieuws staat. En dan lekker kletsen maar, zo leest het tenminste.
Knuffel meisje..
Dank je X
Ik herken het wel. Zit je een poosje lekker in je vel en denk je dat je de goede flow te pakken hebt gaat het na een tijdje toch weer slechter. Zo maar vanzelf. Accepteren van dingen die je niet meer kunt gaat hier ook met ups en downs. Wat betreft je chronische klachten: misschien is het een idee om een keer naar een goede chiropractor te gaan. Zelf heb ik daar goede ervaringen mee en hij/zij kijkt weer net even anders naar je klachten. Dikke knuffel.
Dank voor je tip en je lieve reactie! X
Heel erg naar voor je dat je niet lekker in je vel zit en meer moeite hebt met dingen: ik herken het hoor, soms wil het allemaal eventjes niet zo goed en lukt het niet om echt sterk te zijn. Hoop dat het snel weer wat beter gaat!
Dank je wel. 🙂
Heel herkenbaar wat je schrijft, ook over vriendschappen soms helpt het beschrijven, het moment van stilstaan om het er te laten zijn. Straks is het vast weer anders… Liefs voor jou!
Dank je wel. 🙂
Wat naar dat je je even niet zo goed in je vel voelt, zowel lichamelijk als geestelijk. Hopelijk geven de leuke activiteiten die je op de planning hebt staan je toch een boost! 🙂
Dikke knuffel in ieder geval!
X
Dank je! X
Wat je vriendin doormaakt is ook echt heel erg heftig… Wat je schrijft raakt mij ook, en ik ken haar niet eens. Heel veel wijsheid en sterkte voor de komende periode, komt tijd komt raad!
Dank voor je lieve reactie. X
Wat mooi geschreven! En ook al maak je je zorgen, je bent nog steeds zo positief. Daar zou ik nog wat van kunnen leren. 🙂 Liefs!
Dank voor je lieve reactie! X
Mooi dat je ondanks aan het genieten bent van de mooie dingen<3 Soms lastig, maar zo belangrijk om te doen. Dikke knuffel.
Ach, .lieve mens , moeilijk hoor, als er zoveel dingen in je leven niet lekker lopen, dan is het ook wel heeel erg moeilijk om positief te blijven.
Praat over wat je dwars zit, schrijf het af, of zoek wat ondersteuning door bijv. maatschappelijk werk. Daar gaat het allemaal niet van over, maar maakt wel dat het dragen wat lichter word.
Houd je taai en probeer toch maar een heel klein stukje positiviteit vast te houden, het is het vechten ervoor waard, maar dat hoef ik je niet te vertellen.
Dank voor je lieve reactie!
Zo leer je je vrienden helaas wel kennen…
Kun je niet met vrienden mee naar festival zodat je ook kunt genieten.
Of ligt het anders, gecompliceerder.
Vorige week ontmoetenik revalidant die bij mijn week een jaar bijna
was. Jonge knul met anderen een ongeluk gehad.
DriemvN hen bij ons geweest, revalidatiecentrum.
Goed om te zien hoe die club nog steeds bij elkaar is
en vaak naar hem komt.
Hij woont nu ook weer thuis.
Komt goed denk ik dan…
Jij succes met alles en pluk vooral de positieve vruchten, dagen!
Ik kan niet zo lang staan, dus daarom zijn festivals niet haalbaar.
Dank je wel!
Stoeltje mee
Of aangeven dat je beperkt ben
Ik ga om die reden ook niet naar voetbal of concert
Stoeltje mee mag vaak niet. Maar ik heb het inmiddels wel geaccepteerd dat het gewoon niet kan.
Voor jou ook naar dat je dingen moet missen door je beperking!
Het zij zo…