Genieten van de Olympische Spelen

Het is weer begonnen, de Olympische Spelen. Een evenement waar ik al een tijdje naar uit kijk. Het langebaanschaatsen volg ik sowieso altijd op de voet. Daarnaast vind ik kunstschaatsen een geweldig mooie sport (jammer dat het allemaal ’s nachts is) en inmiddels kan ik ook genieten van het shorttracken. De andere sporten die voorbij komen volg ik normaal gesproken wat minder, maar vind ik zeker ook leuk om te zien. De komende weken zal ik dus veel achter de tv zitten (of is het voor de tv?). En op mijn werk zullen we regelmatig naar de wachtkamer rennen (daar hangen tv’s!) om de Nederlanders die in actie komen aan te moedigen. Genieten!

Eigenlijk wilde ik nu zeggen dat de Olympische Spelen goed zijn begonnen voor Nederland. Dat is echter niet waar. De eerste Nederlander die in actie zou komen, snowboarder Niek van der Velden, brak al voor zijn wedstrijd, tijdens de training, zijn arm. Echt zo ontzettend sneu.

De dag eindigde gelukkig een stuk mooier. De dames van het langebaanschaatsen maakten er een spannende strijd van op de 3000 meter. Uiteindelijk won de ‘underdog’ Carlijn Achtereekte. Hoewel ik groot fan ben van Ireen Wüst en ik dus ergens wat teleurstelling voelde, was het wel geweldig om de drie Nederlandse dames zo fantastisch te zien schaatsen. De eerste clean sweep voor Nederland was een feit, een geweldige prestatie. In het publiek kwam meteen een geniaal spandoek tevoorschijn (zie foto).
Ook Sjinkie Knegt presteerde geweldig op de 1500 meter shorttrack en behaalde zilver. Dag een van de Olympische Spelen en Nederland stond helemaal bovenaan in de medaillespiegel. Een prachtig begin.

Vandaag was dan de dag van de 5000 meter voor mannen. De dag van Sven the Man, maar hij moest zijn favorietenrol nog maar wel even waar zien te maken. De andere Nederlandse mannen vielen een beetje tegen, heel erg jammer want ik had ze zoveel meer gegund. Sven Kramer maakte het echter waar en won goud. Wat een held!

Overigens vind ik het ook prachtig om te zien hoe onze Koning en Koningin met de sporters meeleven en gewoon tussen het publiek zitten tijdens een wedstrijd. Na afloop krijgen de sporters een dikke knuffel van ze als waardering voor hun prestaties. Op zich heb ik niet veel met het Koningshuis, maar dit blijft toch elke keer weer mooi om te zien.

Hoewel ik natuurlijk niet alles kan volgen (er moet immers ook nog gewoon gewerkt worden, anders krijgen we van die situaties als: ‘U heeft pijn op de borst meneer? U denkt een hartinfarct te hebben? Een klein momentje hoor meneer. *zet telefoon in de wacht, rent naar de tv, kijkt de rit van Koen Verweij, loopt vervolgens terug naar de telefoon* Meneer, meneer?’) hoop ik toch zoveel mogelijk mee te kunnen gaan krijgen van de Olympische Spelen te komen de dagen. Ik ga genieten!