Eigenlijk ben ik veel te moe (ik hoor jullie denken ‘nu al, de dag is net begonnen?’, maar ik typ dit de avond ervoor…), maar ik zal toch wat energie vrij maken om even met jullie bij te kletsen. Aangezien ik hier alleen op de bank zit en dan toch liever mijn woorden tot jullie richt dan dat ik tegen de muur ga zitten praten. Hoewel ik soms ook wel eens tegen de muren praat hoor, of tegen mezelf, altijd gezellig! We zitten alweer halverwege het jaar en het voelt vooralsnog wel een beetje als een jaar vol pech. Hoewel pech eigenlijk wat zacht is uitgedrukt, maar dan klinkt het tenminste niet zo zwaar. Gelukkig is er ook heel veel moois, dus het is wel goed in balans allemaal.
Pech, woning weg
Nog maar kort geleden had ik echt even een behoorlijk moment van pech. Degene die mij al wat langer volgt weet dat ik al een hele tijd op zoek ben naar een eigen (sociale huur)woning. Helaas krijg je die op dit moment niet in je schoot geworpen. Nu was het echter zo dat een kennis haar woning (particulier, maar net te doen voor mij qua prijs) ging verlaten en bij de verhuurder had aangeven dat ik hem maar al te graag van haar zou willen overnemen. Er sprankelde bij mijn dan ook een klein straaltje hoop, zou het dan eindelijk zover komen. Nee, natuurlijk niet. De verhuurder wilde het helaas toch via de makelaar regelen en die vond dat ik niet voldeed aan de inkomenseis. BAM! in een keer was het sprankje hoop weer helemaal weg en was ik weer een grote teleurstelling rijker.
Ups en downs
Verder gaat het leven eigenlijk een beetje met ups en downs. Veel mooie momenten komen voorbij. Fijne en diepgaande gesprekken bijvoorbeeld die heel bijzonder zijn. Of heel hard lachen met collega’s. Heel veel snoepen met collega’s ook, want we hebben altijd wel een excuus. Lekker sporten om al die calorieën weer een beetje kwijt te raken. Bloggen omdat het gewoon een fijne hobby blijft. Genieten van prachtige boeken en de zon op mijn gezicht. Ineens overvallen worden door verdriet omdat het allemaal gewoon even niet wil. Het verdriet er laten zijn, maar er niet in blijven hangen omdat helemaal niemand daar mee geholpen is. Samen met lieve mensen genieten van fijne dingen. Ontroerd raken van al jullie lieve, mooie, bijzondere reacties op mijn blog over eenzame rouw. Het heerlijk vinden om tijdelijk op mezelf te wonen, maar inzien dat het door mijn gezondheid soms ook echt wel even zwaar is. Het leven ondergaan zoals het is, met hoogtepunten maar ook dalen. En pech dus.
Activiteiten weer oppakken
De afgelopen maanden waren sommige dingen een beetje stil komen te liggen, maar nu wil ik die weer graag oppakken. Zo ben ik weer volop bezig met mijn yogacursus en word ik daar enorm blij van. Daarnaast was ik begonnen met een online groeiprogramma en ben ik mij daarin ook weer aan het verdiepen. Even voor mezelf kiezen en vooral ook naar mezelf en mijn gevoel (leren) luisteren. De sportschool wil ik ook wat vaker gaan bezoeken, omdat het goed gaat en ik dus voorzichtig kan gaan opbouwen. Het werk gaat natuurlijk ook gewoon door, pittig soms, maar we maken er het beste van. En ook al heb ik soms behoorlijk pech. Uiteindelijk krabbel ik weer op en gaan we gewoon weer verder waar we gebleven waren.
Zo simpel is dan geluk 
Nooit leuk als je ergens je hoop in legt en te horen krijgt gaat niet door. Wat sneu voor je.
Maar je hebt ook mooie momenten in je dagelijks leven en die moet je koesteren.
Oei snoep is ook trainen nadien 😁
Tegen jezelf of muren praten ben je altijd zeker dat er niemand op je boos wordt😂
Aum Shanthi
Haha, precies!
Wat balen zeg dat dat huis voor je neus werd weggekaapt door een makelaar die het niet eens was met je financiële situatie. Hopelijk komt er snel een ander pareltje voorbij en maak je daar meer kans op.
Ik weet nog goed hoe moeilijk het hier was toen ik op zoek was naar een huurhuis (ook sociaal). Hoewel toen hier de inschrijvingstermijn wel meeviel heb ik ook best wel flinke mazzel gehad met een super mooi appartement toen. Ik gun jou dat ook!
Dat is lief, dank je!
Tegen jezelf praten, of hardop hoe je het noemen wilt is menselijk hoor!
Het is echt verschrikkelijk met die huurwoningen hè… Maar buiten het systeem kom je er bijna niet aan!
Misschien besluit je na je ‘tijdelijk op jezelf wonen periode’ wel dat je toch liever lekker bij je ouders wilt wonen. Hoewel.. een eigen plekje is voor iedereen heerlijk, dus ook voor jou!
Ja en ik word dit jaar 33, dus het is ook echt wel tijd!
Ik hoop toch echt dat het op niet al te lange termijn gaat lukken.
Damn da’s wel vies om het zo voor uw neus voorbij te zien gaan.. Ik lees voor de rest wel dat het lastig is, maar dat je er weer bovenop aan het komen bent. Keep it up! Je bent goed bezig 🙂
Jammer van dit huisje, het was je zooo gegund !!
wat een drama toch die huizenmarkt … Ik hoop dat het tij keert !
Hè, wat jammer nu dat je die woning niet kreeg.
Balen van dat huisje! 😦 En naar dat het in zo veel opzichten een pittig jaar voor je is, logisch dat je moe bent! Gelukkig dat je de mooie dingen wel ook nog ziet en er een balans in voelt.
Je geniet en je laat toe, het leven met z’n ups en downs. Lijkt me ook gezond op die manier.
Pffff die woning, vraag vooral na waar je in tekort geschoten bent. De interesse maakt misschien dat ze je onthouden en dat kan alleen maar een voordeel zijn!
Ik heb behoorlijk mijn best gedaan, maar voor mij hebben ze zo 100 kandidaten die wel aan de inkomenseis voldoen.
Woningen zijn een ramp tegenwoordig.
Je mag blij zijn als je wonen kunt!
Ga ik wel eens een blogje aan wijden.\
Mijn zoon is belangenbehartiger bij het straatconsulaat in Den Haag.
Ja, het is echt niet leuk meer.
Getver! Zo balen als je een huis misloopt. Ik kon daar vroeger echt een paar dagen ‘ziek’ van zijn. Uiteindelijk ging ik dan maar bedenken dat er een reden was dat het niet doorging. Dat ik – als ik daar zou zijn gaan wonen – van de trap gevallen zou zijn en mijn nek gebroken zou hebben, of zoiets. Overigens moet je wel uitkijken met particulier huren, hoor. Je schrijft dat het nu nét kon. Maar houd in je achterhoofd dat huren heel hard stijgen. Wij betaalden in 2017 € 750,- (net boven de huursubsidiegrens) maar zitten nu ook al op ruim € 900,-
Ja, dat is zeker iets om in gedachten te houden! Maar in dit geval was de huurprijs hetzelfde als waar de kennis een aantal jaar geleden mee begon, terwijl ze het nu ook omhoog hadden kunnen gooien. Dus leek me wel betrouwbaar. 🙂
Jammer van dat huis zeg! Begrijpelijk dat dat een grote domper is / was. Hopelijk komt er snel een mooi huisje op je pad! Interessant ook die yogacursus 🙂 Lijkt me fijn om je in iets te verdiepen wat je sowieso al leuk vindt om te doen.
Dank je, ik hoop het ook!
Jammer van de woning!
Oh wat balen inderdaad van die woning zeg! Vooral als onwillekeurig je hoop dan toch gewekt is. Ik voel helemaal met je mee. Mijn middelste dochter had ook zo’n gedoe om een woning te vinden, ook vanwege die stomme inkomens norm. Ze is iemand die amper geld uitgeeft, en dus qua salaris makkelijk een huur kon betalen, maar vanwege die norm ‘mocht’ het niet. Uiteindelijk heeft ze via haar baas een woning kunnen huren dus het is goed gekomen.
Hopelijk komt er bij jou ook snel een goed huis op je pad.