Bijkletsen, het is alweer even geleden dat ik dat heb ik gedaan. Tijd dus om jullie weer eens mee te nemen in mijn leven en wat ik heb meegemaakt. Het jaar 2022 is inmiddels volop begonnen, maar eigenlijk heb ik nog vrij weinig verteld over de laatste weken van mijn jaar. Het waren weken met veel emoties, zowel positief als negatief. Op dit moment zelf heb ik nog steeds af en toe wel momenten dat ik me even niet zo fijn voel. Gelukkig wisselen die momenten zich af met positieve momenten, want ondanks de lockdown is er nog genoeg moois om dankbaar voor te zijn.
Het einde van het jaar
In de laatste weken van het jaar was ik nog even lekker een week vrij. Even tijd om bij te komen van de drukte op het werk. Natuurlijk kon ik niet heel veel kanten op, maar waar ik me eerder ook prima wist te vermaken tijdens mijn vakantie in de lockdown lukte dit nu ook goed. Bovendien: geef mij een boek en ik kan me dagen vermaken.
De Kerst was fijn met mijn eigen familie en de familie van mijn beste vriendin. Het was een Kerst met lekker eten, lachen tot je erbij neervalt en oma (86 jaar) die de polonaise liep. Het was ook een Kerst van gemis en bezinning, mooie gesprekken en nadenken over het leven. Een Kerst met een lach en een traan. Bijzonder, echt heel bijzonder.
Uitdagingen op het werk
De afgelopen weken brachten ook veel uitdaging op het werk. We hebben nu een laatstejaars stagiaire die aangaf al goed zelfstandig te kunnen werken. Niets blijkt minder waar. Waar wij hoopten dat zij na een inwerkperiode wat verlichting zou kunnen brengen, blijkt dat zelfstandig werken nog zeker geen optie is en kost het mij dan ook vooral veel energie. Het is zelfs zo, dat ik echt hoop dat er wat gaat veranderen, anders gaat ze haar stage niet halen. Uiteraard zal ik mij best daarvoor doen, maar de bal ligt nu bij haar.
Het mooie de afgelopen weken is dat ik echt heel wat fijne contacten met patiënten heb gehad en vooral ook veel complimenten. Dat ik zoveel plezier uitstraal in mijn werk, dat ik altijd zo vriendelijk ben aan de telefoon, dat patiënten het gevoelen krijgen dat ik hen echt wil helpen en niet wil afpoeieren. Ondanks de drukte en uitdagingen geef ik de patiënten blijkbaar toch een goed gevoel en dat maakt mij oprecht blij.
Klein geluk
De afgelopen weken werd ik een aantal keer geconfronteerd met situaties die ik best lastig vindt. Dingen die ik door mijn gezondheid niet kan, dromen die waarschijnlijk nooit uit gaan komen. Geen grootste dromen overigens, maar dromen die veel mensen als vanzelfsprekend beschouwen. Het zorgde ervoor dat er momenten waren dat ik even niet zo fijn in mijn vel zat.
Gelukkig zijn dat maar momenten en weet ik altijd weer kleine gelukjes te vinden die zorgen voor een positief gevoel. Zo was er het EK schaatsen (langebaan) en begonnen daarmee al de kriebels voor de Olympische Spelen te komen. Bovendien is Wie is de Mol? weer begonnen en geniet ik daar elk seizoen weer van. Na afloop kan ik dan lekker speculeren over de mol met vriendinnen. Genoten heb ik ook van een aantal fijne boeken en de wandelingen die ik maakte. Eten kan mij soms ook erg blij maken, zo haalde ik laatst verse kibbeling en aten we op het werk oliebollen op oudjaarsdag. Allemaal fijne kleine dingen die het leven een klein beetje mooier maken.
Zo simpel is dan geluk 
Juist die momenten die je beschrijft zijn dierbaar en onvervangbaar. Prachtig hoe je het omschrijft. Er zullen zeker meer van dit soort momenten komen waarin mensen om je heen laten zien wie je bent en wat je uitstraalt. Prachtig! Koester die momenten.
Ja, die momenten koester ik zeker! 🙂
Je werk blijft je uitdagingen bezorgen, en dat is maar goed ook. De truc blijft om na het werk ‘de knop’ om te draaien en je te concentreren op je privéleven (en dat doe je goed!).
Uitdagingen zijn op zich goed, maar de laatste maanden moet ik wel echt oppassen dat ze me niet het randje over duwen een burn-out in.
Kleine geluksmomenten doen veel vergeten.
Aum Shanthi
Je realiseren dat bepaalde dromen niet uit zullen komen, kan heel confronterend zijn. Mooi dat je toch die geluksmomenten ook nog kon zien.
Wat betreft die stagiaire: ander vakgebied, maar mijn ervaring was ook dat stagiaires vaak veel tijd kosten. Ik snap dat ze het moeten leren hoor, maar je zou eigenlijk ergens een uur extra dag moeten krijgen (minstens) om ze te kunnen helpen. Ik hoop dat het snel beter gaat, want anders wordt het voor jou uitputtend, zoiets.
Ja, het kost inderdaad veel tijd en het is vooral erg lastig dat de stagiaire zelf het idee heeft het geweldig te doen. Helaas is dat dus helemaal niet zo.
Het doet een mens deugd hé, die complimenten van klanten (patiënten). Samen met de andere positieve voedingsstoffen, geraak je er heus ook wel. Een lach en een traan horen bij het leven. Het is goed om ook dat een plaatsje te geven. Dat is heel menselijk.
ja, in feite raast het leven gewoon altijd maar voort, en dan is het keuzes maken. En zo gaat dat.
Het leven is soms lastig.
Gelukkig zien we allemaal altijd wel weer lichtpuntjes!
Ik denk dat de kleine geluksmomenten sparen het belangrijkst zijn. Deze bij je houden en hieruit de kracht vinden om door te gaan.
Sinds vorige week ben ik begonnen met zo’n dankbaarheidsdagboek, waarin ik dan dagelijks 3 dingen moet schrijven waar ik die dag blij van werd. Ik vind de dingen die jij aan het eind noemt daar ook een mooi voorbeeld van.
Prachtig, die complimenten op je werk. Dat lijkt me echt heel fijn. Jij maakt verschil voor mensen! En fijn ook dat je de kleine mooie dingen ziet.
Leuk dat je ons weer even bijpraat. Wat een mooie en bijzondere Kerst heb je gehad. Lief dat je bij de familie van je beste vriendin mocht zijn. Dat moet vast fijn zijn geweest ❤
Lastig he, die confrontaties met wat je niet kunt door je gezondheid. Het is hard werken om daar goed mee om te gaan is mijn ervaring.
Pfff, lijkt me best lastig met zo’n stagiaire. Heb tot nu toe alleen maar aan de andere kant gestaan, haha. Herkenbaar, de confrontatie om iets niet te kunnen doen door je gezondheid, loop er zelf ook nog vaak tegenaan. Het is ingewikkeld maar toch maar koesteren wat dan wel lukt. Alhoewel even flink balen soms ook gewoon mag.
Ik gun je veel kleine gelukjes, worden het vanzelf grote
Dank je!
Fijn he, om ondanks alles toch de mooie dingen te zien. Dat is een prachtige instelling!