Vakantie: genieten van een weekje vrij

De een gaat naar de Ibiza, de ander viert feest op Mallorca en weer een ander geniet lekker op de camping in Frankrijk. Om mij heen gaat iedereen op vakantie en zie ik de meest mooie vakantiefoto’s verschijnen. Vorig jaar liep mijn vakantie nogal in de soep en ergens had ik de hoop om dat dit jaar goed te maken, maar helaas zit dat er niet in. Ik heb niemand om mee te gaan en alleen is gewoon niet zo’n mijn ding. Ik heb nog wel nagedacht over een groepsreis, maar die zijn vaak zo intensief, dat is gewoonweg niet haalbaar. Helemaal niet erg, want het is al fijn om gewoon een weekje vrij te zijn.

Vroeger met mijn ouders ben ik twee keer naar het buitenland op vakantie geweest. Andere keren gingen we een (mid)weekje weg in Nederland of bleven we thuis en gingen bijvoorbeeld een dagje naar de speeltuin of naar het zwembad. Helemaal goed, want mijn zusje en ik vermaakten ons eigenlijk altijd prima tijdens de vakantie. Een vakantie naar het buitenland zie ik daarom nog steeds als een luxe en elke keer kan ik daar weer ontzettend van genieten.

Echter kan ik ook heel goed genieten van een weekje vrij zonder plannen. Laatst was ik dus lekker een weekje vrij en ik heb me prima vermaakt.

Het is sowieso al fijn dat er tijdens zo’n week geen wekker gaat. Vroeg opstaan is gewoon echt niet mijn ding, dus alleen al het kunnen uitslapen word ik erg blij van. Daarnaast had ik even de tijd voor dingen waar ik normaal niet aan toe kom. Mijn administratie bijwerken, een back-up maken van mijn laptop, dat soort dingen. Ook kon ik mij even wat beter focussen op mijn gezondheid en mij goed bezighouden met de oefeningen die ik moet doen voor mijn nek.

Daarnaast heb ik ook zeker kunnen genieten van een aantal leuke dingen. Zo heb ik mezelf getrakteerd op een wellness arrangement bij de schoonheidsspecialist. Even heerlijk ontspannen tijdens een massage en uitgebreide gezichtsbehandeling. Iets wat ik normaal gesproken nooit doe, maar je moet jezelf zo af en toe eens verwennen. Daarna ben ik nog even heerlijk gaan lunchen. Ook heb ik met een vriendin gezellig wat gedronken aan het strand. Zij was toevallig hier in de buurt op vakantie, dus dat kwam mooi uit. Ik heb ook heerlijk zitten lezen, lekker gewandeld en af en toe kwam het zonnetje even tevoorschijn en kon ik daar van genieten.

Kortom ik heb een heerlijke week gehad en daar heb je absoluut geen luxe vakantie naar het buitenland voor nodig!

Advertenties

Even bijkletsen #10 | Alweer een maand voorbij

De tijd vliegt voorbij. Het ene moment kijk ik nog uit naar de maand mei, het volgende moment is het alweer juni. Helaas werd mei niet helemaal de maand waarop ik gehoopt had. Anderzijds waren er zeker ook fijne momenten waar ik heel erg dankbaar voor ben. Verschillende emoties kwamen er voorbij deze maand en het voelde daarom soms heel erg als een achtbaan. Hopelijk brengt juni wat meer rust. Sowieso ben ik lekker een weekje vrij in juni, dus dat is iets om naar uit te kijken.

Afgelopen maand stond voor mij weer behoorlijk in het teken van hoofdpijn en migraine. Dagelijks had ik hoofdpijn en er zijn zeker vijftien dagen deze maand geweest waarop er sprake was van migraine. Soms kan ik met aanvalsmedicatie de aanval net genoeg onder controle krijgen en ga ik gewoon aan het werk. Soms lukt dit niet en kan ik niet anders dan mij ziek melden en mijn bed in gaan in de hoop dat ik een klein beetje kan slapen. De momenten dat ik zoveel hoofdpijn heb dat ik niet kan slapen en gewoon niet weet wat ik met mezelf aan moet zijn het zwaarst. De laatste tijd betrap ik mezelf erop dat ik op die momenten soms wel eens hoop dat ik in slaap val en niet meer wakker word, gewoonweg omdat ik die pijn niet meer aan kan. Op ‘goede’ dagen ben ik overigens maar al te blij dat ik wel weer gewoon wakker ben geworden, maar ik denk zomaar dat iedereen met zware migraine (of andere klachten die erg zwaar zijn) wel begrijpt wat ik bedoel.

Gelukkig ben ik positief ingesteld en probeer ik zoveel mogelijk te genieten van de fijne dingen die er wel zijn. Zo heb ik veel gelezen deze maand en daar word ik echt heel erg blij van. Lezen is voor mij echt de ultieme manier om te ontspannen. Daarnaast heb ik volop genoten van de zon. De drukkende warmte kan ik niet zo goed tegen, maar hoe fijn is het om lekker in de schaduw te genieten van een goed boek of in de zon zonder jas naar je werk te kunnen fietsen? Heel fijn als je het mij vraagt. Daarnaast was ijs ook een van mijn grootste vrienden deze maand. Van dat heerlijke schepijs, je kan me ervoor wakker maken.

Eigenlijk heb ik altijd een lach op mijn gezicht. De lach is echt, maar er zijn ook momenten dat ik me even wat minder voel en dat vind ik altijd maar moeilijk om toe te laten. Deze maand is het echter wel gelukt om mijn emoties er te laten zijn. Ik zou naar een theatershow van de 3Js gaan en keek hier al heel erg lang naar uit. Hun muziek betekent veel voor mij en op zo’n avond kan ik echt even ontspannen en alles vergeten. Echter werd ik die dag wakker met migraine en was het een hele zware aanval die niet wilde zakken, waardoor het avondje uit er niet in zat. Dit was voor mij echt de druppel en het zorgde ervoor dat alle emoties van de laatste tijd eruit kwamen.

Deze maand is ook maar weer eens gebleken dat ik een aantal hele lieve vriendinnen heb. Daar ben ik echt heel blij mee en dankbaar voor. Zelfs een vriendin die zelf ongeneeslijk ziek is was er voor me en dat vind ik heel bijzonder want zij heeft het zelf nog velen malen zwaarder dan ik. Een aantal andere vriendinnen zijn de laatste tijd wat minder leuk bezig. Ik heb geprobeerd het met hen te bespreken en dat is eigenlijk nog niet helemaal afgerond, maar ik heb het voor mezelf wel los kunnen laten. Natuurlijk is het moeilijk en jammer als vrienden je laten vallen, maar ik ga me er niet beter bij voelen om hier telkens over te piekeren. Bovendien zijn er dus een aantal vriendinnen die wel altijd voor me klaar staan en focus ik me liever op hen. Zij zijn degenen die mijn energie verdienen.

Afijn, er is veel gebeurd dus deze maand. Ik heb helaas wat leuke dingen af moeten zeggen, maar ik heb ook zeker wat fijne dingen kunnen doen. Er zijn momenten geweest dat het even teveel werd allemaal, maar er waren ook momenten waarop ik mij mentaal heel erg goed voelde. Het blijft op dit moment erg moeilijk dat het zo slecht gaat, maar het enige wat ik kan doen is hopen dat de behandeling aan gaat slaan en er tot die tijd het beste van maken. Daar ga ik voor.

 

Lezen | Divergent trilogie van Veronicah Roth

Al een aantal keer had ik op andere blogs gelezen over de Divergent trilogie van Veronicah Roth. Overal las ik dat deze boeken vergelijkbaar zijn met De Hongerspelen en daar werd ik erg blij van. Een goede reden dus om ook deze serie aan te schaffen. Hoewel de boeken zich afspelen in een andere, futuristische, wereld en in dat opzicht dus niet heel realistisch zijn, vind ik het heerlijke boeken om te lezen. De personages in de boeken van Roth hebben herkenbare emoties waardoor je vanzelf met hen gaat meeleven en het helemaal niet uitmaakt dat de wereld waarin zij leven voor ons niet realistisch is.

Divergent 1. Inwijding

In het eerste boek van de serie maken we kennis met  de zestienjarige Beatrice Prior, ofwel Tris, de hoofdpersoon in het verhaal dat zich afspeelt in futuristisch Chicago. Haar wereld is opgedeeld in vijf verschillende facties: Oprechtheid, Zelfverloochening, Onverschrokkenheid, Vriendschap en Eruditie. Op zestienjarige leeftijd moeten de inwoners van deze stad kiezen bij welke factie zij willen horen. Voor Tris is dat een moeilijke keuze. Kiest ze voor haar familie of gaat ze haar gevoel achterna?

Eigenlijk werd ik meteen in het verhaal gezogen. Het boek leest echt als een trein en de verschillende personages komen mooi naar voren. Het is fijn om te kunnen meeleven met Tris. De keuze die ze moet maken, de inwijding in de factie waarvoor ze gekozen heeft, het brengt veel emoties met zich mee. Bovendien ontmoet ze Tobias, een jongen in haar factie die ze wel erg leuk vindt. Dit alles zorgde ervoor dat ik met haar mee leefde en graag wilde lezen hoe het verhaal verder zou gaan in deel twee van deze serie.

Divergent 2. Opstand

Tris heeft een factie gekozen en haar inwijdingsritueel gehad. Inmiddels is ze er ook achter dat ze anders is dan anderen. De facties zijn op dit moment in oorlog met elkaar en Tris moet ook nu weer verschillende moeilijke keuzes maken. Er vinden gevaarlijke ontwikkelingen plaats en er heerst verdeeldheid. Tris neemt grote risico’s wanneer ze haar dierbaren wilt redden en zet met de keuzes die ze maakt haar relatie met Tobias – met als bijnaam Four – op het spel.

Ook dit deel kon ik niet wegleggen en binnen no time had ik het dan ook uitgelezen. Wat een heerlijk boek vol met spanning. Ik kon niet wachten om het volgende deel te gaan lezen.

Divergent 3. Samensmelting

In het derde deel van deze serie heeft de moeder van Tobias, leider van de factielozen (dit zijn mensen die uit hun factie zijn gezet of gestapt) de macht in het Chicago van de toekomst overgenomen. Zij wil proberen een factieloos bestaan op te bouwen. Tris en Tobias voelen zich niet meer prettig en  ontsnappen uit de stad. Ze ontdekken dat de echte wereld een stuk groter is dan de stad die zij kennen en dat hun stad onderdeel blijkt te zijn van een bijzonder experiment.

Waar eerder werd geschreven vanuit Tris haar perspectief, wordt het verhaal nu afwisselend verteld vanuit het perspectief van Tobias en Tris. Het is mooi dat zo nog beter de gevoelens en emoties van Tobias naar voren komen. Ook dit boek was weer erg spannend en zat vol met plotwendingen.

Om een lang verhaal kort te maken, ik heb echt ontzettend van deze boeken genoten!

Iets met privacy

Het is zover, sinds gisteren is er een nieuwe privacywetgeving van toepassing. De Algemene verordening gegevensbescherming, of terwijl AVG. Het is mij eerlijk gezegd nog steeds niet helemaal duidelijk in hoeverre je als hobbyblogger hier daadwerkelijk iets mee moet. Enerzijds lees ik dat iedereen die persoonsgegevens verzamelt aan de wet moet voldoen, anderzijds lees ik dat de wet alleen geldt voor ondernemingen die inkomsten hebben. Echter neem ik liever het zekere voor het onzekere en heb ik dus zelf sinds kort ook een privacyverklaring op mijn blog staan.