Zo simpel is dan geluk #92 | Uitjes en ijsjes

De maand is weer bijna voorbij, een mooi moment om te vertellen over mijn geluksmomenten. Elke maand zijn er wel geluksmomenten, de ene keer groot, de andere keer klein. Wanneer je het geluk in de kleine dingen kan vinden, ga je het leven steeds meer waarderen. Beseffen dat er zoveel moois is om dankbaar voor te zijn. Natuurlijk is het soms ook even zoeken naar die lichtpuntjes, maar gelukkig weet ik ze altijd weer te vinden.

Geluksmomenten

• Intens genoten heb ik van een concert van Miss Montreal. De band is geweldig en Sanne vind ik echt een topwijf. De muziek is bovendien heel gevarieerd, dat spreekt mij altijd wel aan. Het ene moment ben je aan het dansen en springen, het volgende moment luister je ademloos naar een prachtig klein liedje.
• De zon kwam weer tevoorschijn, dus dat betekent: ijsjes! Op een rustige vrijdagmiddag hadden we trek in ijs en zei een van de artsen dat we op zijn kosten voor iedereen ijs mochten gaan halen. Dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen.
• Een dagje shoppen waarbij ik goed geslaagd ben. Eerder was ik al een aantal keer in verschillende steden geweest om te shoppen, maar op een of andere manier kon ik niet echt leuke kleding vinden. Het spreekt me allemaal nét niet aan, of ik vind de stof niet fijn. Weer een dag winkelen verder heb ik eindelijk wat leuke items op de kop getikt. Daar kan ik echt heel blij van worden.
• Mezelf verwennen met een gezichtsbehandeling bij de schoonheidsspecialist. Het was alweer even geleden, dus ik vond dat ik het wel weer eens verdiende. Bovendien heb ik echt een fijne schoonheidsspecialiste dus is het ook altijd erg gezellig om bij haar langs te gaan.
• De theatershow ‘Stop making sense’ uitgevoerd door Blanko en zijn muzikanten. Om eerlijk te zijn kende ik maar enkele nummers, maar desondanks heb ik toch veel plezier gehad. Misschien juist doordat je de muziek niet goed kent, ga je op een andere manier luisteren en zorgt dat ervoor dat je positief verrast wordt.
• Tijdens een strandwandeling verder komen dan je had verwacht. Mijn lichaam vind wandelen op het strand best pittig, dus dan is het toch wel gaaf als je stappen maakt. Na afloop natuurlijk wel even op een terrasje genieten van een overheerlijke speciaal koffie om bij te komen.
• Mijn oma thuis ophalen en gezellig een middag meenemen naar mij thuis. Aldaar heb ik ook lekker voor haar gekookt. Weet ik tenminste zeker dat ze weer even wat gezonds binnen krijgt. Mijn oma had een gezellige middag zo, dus ik was helemaal blij.
• Op een bewolkte dag mijn hele huis schoonmaken. Alle hoeken en gaten heb ik gezien. Verschrikkelijk om te doen, maar wat voelt het goed als je het gedaan hebt.
• Een hele leuke bistro set voor op het balkon van een collega cadeau krijgen. Zij wilde er graag vanaf en ik was er juist naar op zoek, dus zo maakten we elkaar blij. Enorm dankbaar dat ze mij dit cadeau heeft gegeven.
• Een nachtje weg met een vriendin. We gingen niet ver, maar hadden prachtig weer en hebben er dus echt van kunnen genieten. Wandelen in de omgeving, een wafel met aardbeien en slagroom, lekker uiteten en genieten van een toffe film in de bioscoop. Heel erg leuk.
• Gezellig visite van mijn ouders. Voor mijn vader is het best lastig om bij iemand op visite te gaan, dus het was erg leuk om de nieuwe veranderingen in mijn huis te kunnen laten zien.
• Wandelen in de duinen en tijdens de wandeling hertjes tegenkomen. Het blijft altijd bijzonder om zulke dieren in het wild tegen te komen. Een mooi gezicht.
• Begin van de avond ineens allemaal reuring horen buiten. De laatste dag van de avondvierdaagse is aangebroken en de kinderen komen onder begeleiding van een drumband door de straten lopen. Gezellig die muziek en het geluid van blije kinderen.

Wat moet ik loslaten?

In mijn bijklets-blogje vertelde ik al dat ik bij mijn fysiotherapeut was en dat zij aangaf dat ik moet loslaten. In de spieren over mijn hele lichaam zit echt enorm veel spanning, wat natuurlijk ook veel pijn oplevert. Nu weet ik dat bijvoorbeeld een verkeerde houding ervoor kan zorgen dat die spanning wordt opgeslagen, dus daar let ik al enorm goed op. In dat opzicht zou ik dan ook niet veel kunnen verbeteren. Wat moet ik dan wel loslaten? Terecht kreeg ik ook deze vraag in de reacties op mijn blog.

Echter weet ik het zelf ook niet zo goed. Om eerlijk te zijn heb ik echt al heel veel geprobeerd om mijn spieren meer ontspannen te krijgen. Allemaal zonder resultaat. Zelfs als de fysiotherapeut een knoop in mijn spier aanprikt met een naald (dry needling) is die knoop binnen enkele dagen, dan niet enkele uren, terug. Het is onbegonnen werk.

Loslaten kan natuurlijk ook mentaal gezien en ik denk dat de fysiotherapeut ook daar voor een deel op doelde. Alleen ook dan weet ik niet goed wat er los te laten valt. In mijn leven heb ik inmiddels al heel wat meegemaakt, zowel kleine als grotere dingen. Het heeft voor mij altijd gevoeld als dingen die er nu eenmaal bij horen in het leven. Als ik er wat dieper over nadenk en kijk naar de verhalen en ervaringen van anderen, dan zijn er misschien situaties geweest die achteraf heftiger zijn geweest dan ik op dat moment besefte. Echter heb ik voor mijn gevoel alles verwerkt en een plek kunnen geven.

Ook nu is mijn leven zeker niet perfect en zijn er altijd in een bepaalde mate wel zorgen die spelen. Echter zijn dit geen zorgen waar ik continu mee bezig ben. Verder kabbelt mijn leven voort en heb ik juist heel wat rust gevonden nu ik eindelijk zelf een woning heb. Een zorg minder dus eigenlijk. De afgelopen tijd heb ik heel wat fijne dingen meegemaakt en mooie geluksmomenten beleefd. Ik kan dus op dit moment ook niet iets bedenken wat de spanning veroorzaakt en wat ik los moet laten.

De laatste dagen probeer ik wel krampachtig te zoeken naar een oorzaak voor mijn lichamelijke spanning. Iets wat denk ik juist niet goed is. Het geeft me het gevoel dat ik zelf de pijn veroorzaak, terwijl ik weet dat ik er juist alles aan doe om zo goed mogelijk voor mijn lichaam (en geest) te zorgen. Misschien moet ik dan ook niet willen dat ik een oorzaak kan vinden, maar gewoon accepteren dat het is zoals het is. Dat deed ik al, maar een ander zijn woorden kunnen je dan toch weer anders naar een situatie laten kijken. Het lijkt mij dan ook vooral goed om juist de zoektocht naar het loslaten los te laten. En mocht er toch iets zijn wat onbewust zorgt voor de spanning in mijn lichaam en wat ik moet leren loslaten, dan ga ik ervanuit dat dit vanzelf wel naar boven komt.

Lezen | November 9, De spelbreker en De Camino

De zon schijnt, het is weer lichter buiten. Een mooie reden om wat minder vaak achter de tv te kruipen en te genieten van een goed boek. Op één of andere manier is het lezen op mijn balkon toch nóg een stuk fijner dan het lezen sowieso al is. De afgelopen tijd heb ik weer een aantal boeken gelezen die ik zeker met jullie wil delen. Op dit moment lees ik overigens Hof van Doorns en Rozen en ook daar word ik vooralsnog enorm blij van. Wie weet zal ik ook over dit boek binnenkort meer met jullie delen.

November 9 – Colleen Hoover

Het is inmiddels een echt bestseller en dan ben ik altijd bang dat het toch een beetje tegen gaat vallen. In dit boek wordt het verhaal verteld van Fallon. Zij leert op 9 november Ben kennen en ze spreken met elkaar af om vanaf dan elkaar 5 jaar lang elke keer te ontmoeten op deze datum. Fallon heeft een moeilijke tijd achter de rug en is voor een groot deel verbrand geraakt doordat er brand in haar huis is ontstaan. Haar carrière als actrice is daarmee in rook op gegaan en ook de relatie met haar vader heeft een enorme knauw gehad. Wanneer ze Ben ontmoet voelt ze zich voor het eerst weer echt gezien.

Het verhaal is erg mooi en romantisch. Daarnaast laat het mooi de persoonlijke ontwikkeling van met name Fallon zien. Hoewel het echt een feelgood roman is zitten er toch ook wendingen in het verhaal die ik niet had zien aankomen. Al met al heb ik dan ook echt wel genoten van dit verhaal en gaat het echt dieper dan een simpele roman.

De spelbreker – Stephen King

Om eerlijk te zijn heb ik wel even moeten lachen om het begin van dit verhaal. Jessie gaat samen met haar man Gerald naar hun vakantiehuis aan een meer. Niet om te genieten van het prachtige uitzicht, maar om samen een spelletje te spelen. Ze willen hun huwelijk nieuw leven in blazen en Gerald bindt zijn vrouw met handboeien aan het bed vast om vervolgens met haar te kunnen stoeien. Echter wordt de hele situatie Gerald fataal en Jessie blijft alleen achter, ver van de bewoonde wereld.

Gedurende het verhaal worden we meegenomen in Jessie haar gedachten en leren we meer over haar en haar verleden. Ook zijn er fragmenten waarin Jessie zich uit alle macht probeert te bevrijden uit de handboeien. Hoewel het een dik boek is dat eigenlijk maar een kort tijdsbestek beslaat, wist het me constant te boeien en was ik enorm benieuwd hoe het af zou lopen. King weet continu een bepaalde spanning vast te houden. Als je van thrillers houdt is dit boek zeker het lezen waard.

De Camino – Anya Niewierra

Een thriller die mijn van het begin in zijn greep had. De Camino vertelt het verhaal van Lotte. Haar man heeft tijdens zijn Camino onverwacht zelfmoord gepleegd. Hoewel hij een moeilijke jeugd heeft gehad omdat hij opgroeide tijdens de oorlog in Joegoeslavië, had Lotte absoluut niet de indruk dat haar man het leven niet meer zag zitten. Ze besluit om zelf de Camino te gaan wandelen in de hoop erachter te komen waarom Emil deze beslissing heeft genomen. Al snel ontdekt ze dat haar man helemaal niet de persoon was die ze dacht dat hij was.

De Camino is een boek dat enerzijds spanning met zich meebrengt. Gedurende het verhaal kom je steeds meer te weten of de gruwelijkheden die zich afspeelden tijdens de oorlog en beetje bij beetje ontdek je wie Emil werkelijk was. Het verhaal is daarnaast heel beeldende geschreven waardoor je haast het gevoel hebt dat je samen met Lotte de Camino loopt. Deze combinatie zorgt ervoor dat ik het boek graag gelezen heb en het echt een aanrader vind.

Even bijkletsen #32 | Laptop en loslaten

Tijd om even te laten weten dat ik nog niet uit de blogwereld verdwenen ben. Helaas hield mijn laptop er ineens mee op en aangezien ik niet echt blij word van het typen op mijn telefoon hebben jullie mijn blogs even moeten missen. Aangezien mijn laptop echt he-le-maal niks meer deed en ook al ruim zes jaar oud was, heb ik besloten om een nieuwe aan te schaffen. Echter ben ik niet zo goed in kiezen, dus heeft het even geduurd voor ik eruit was welke ik graag wilde kopen. Hoewel, graag, die prijzen zijn echt niet om blij van te worden.