Lezen, het is voor mij pure ontspanning. Even alle zorgen naar de achtergrond en de wereld om mij heen vergeten. Zelf doe ik nooit aan een reading challenge. Ik lees wanneer ik zin heb en als mijn boek uit is bekijk ik op dat moment welk boek ik nu wil gaan lezen. De boeken die ik lees houd ik inmiddels wel bij, gewoonweg omdat ik het leuk vind om daar een overzicht van te hebben. Nu weet ik dus dat ik het afgelopen jaar 44 boeken heb gelezen, dat zijn er heel wat. Omdat ik niet veel blog, lukt het mij niet ze allemaal op mijn blog te bespreken, af en toe licht ik er dus een aantal boeken uit.
Oorsprong – Dan Brown
Dan Brown is echt een schrijver waar ik fan van ben, ik wilde zijn nieuwe boek dus ook koste wat het kost hebben. Ik las het in een adem uit. In het boek staat de onthulling van een belangrijke wetenschappelijke ontdekking centraal. De avond waarop de ontdekking onthuld zal worden in het Guggenheim-museum in Bilbao breekt er een grote chaos uit. Van verschillende kanten wordt namelijk geprobeerd de ontdekking verborgen te houden. Robert Langdon, die ook in de eerdere boeken van Brown centraal staat, probeert er voor te zorgen dat de belangrijke ontdekking toch wereldkundig kan worden gemaakt.
Hoewel dit zeker niet mijn favoriete Dan Brown is, heb ik wel weer enorm genoten van dit boek. Op een of andere manier weet Brown zijn boeken zo te schrijven dat je gewoon moet en zal weten hoe het afloopt en het boek niet kan wegleggen. Daarnaast vind ik het thema wat naar voren komt in dit boek ook erg interessant, maar daar kan ik verder niet veel over zeggen, want dan verklap ik teveel. Gewoon lekker zelf dit boek gaan lezen dus.
De schaduw van de wind – Carlos Ruiz Zafón
De schaduw van de wind is een roman die zich afspeelt in Barcelona. Daniel Sempere wordt door zijn vader meegenomen naar het Kerkhof der Vergeten boeken. Aldaar raakt Daniel betoverd door het boek ‘De schaduw van de wind’, een boek dat hem niet meer loslaat. Hij wil zoveel mogelijk over het boek en de schrijver Julián Carax te weten komen. De mensen die hij tijdens zijn zoektocht ontmoet lijken allemaal op een bepaalde manier verbonden te zijn met het boek.
Het verhaal is prachtig en het taalgebruik is erg mooi. Het boek heeft iets mysterieus en is echt een verhaal waar je helemaal in zit. Daarnaast zit er zeker ook een bepaalde spanning in het boek, het laat je niet meer los. Ik ben dan zelf ook erg benieuwd naar het volgende deel van deze serie boeken.
Pogingen iets van het leven te maken – Hendrik Groen
Het eerste boek dat ik las in het nieuwe jaar. Inmiddels is Hendrik Groen niet alleen meer bekend van dit boek, maar is er ook een serie op tv en komt er (of is er al?) een theatervoorstelling. Hendrik Groen is famous. Echter had ik het boek nog niet gelezen, dus werd het daar wel tijd voor en wat heb ik ervan genoten. Het boek geeft eigenlijk het dagboek weer van een bewoner van een bejaardentehuis, Hendrik Groen. Hij houdt een jaar langs dagelijks bij wat er allemaal gebeurt in het huis. Samen met een aantal medebewoners richt hij de Oud-maar-niet-dood club op en organiseren ze verschillende uitjes om het leven aangenamer te maken.
Het boek was geweldig. Hendrik schrijft gewoon waar het op staat, dus heb ik meerdere malen hardop moeten lachen om dit boek. Daarnaast komen er natuurlijk ook wat heftigere dingen naar voren. Groepsgenoten die ziek zijn en steeds vergeetachtiger worden. Het is mooi om te lezen hoe het er in een verzorgingstehuis aan toe gaat, maar ergens ook wel triest. Toch maken Hendrik en zijn medebewoners er iets van, heel erg mooi.
