Nóg een keer

Vroeger waren dit mijn favoriete woorden: nog een keer. Tot grote ergernis van de mensen om mij heen. Al op jonge leeftijd sprak ik mijn eerste woordjes. Hoewel aap met stip bovenaan stond – en ik dat zelfs enthousiast tegen een andere baby’tje op het consultatiebureau zei – denk ik dat nog een keer ook woorden waren die ik al vroeg kende en die regelmatig uit mijn mond kwamen. Want ja, als je dan eenmaal van de glijbaan bent geweest, dan wil je nog een keer!

Memories: een pittig revalidatietraject

Ineens floept er een foto voorbij van 11 jaar geleden. Een foto met mijn vriendinnen van toen, een herinnering die me dierbaar is. Een blije foto die eigenlijk niet representatief is voor die periode. Het was namelijk een behoorlijk pittige tijd. Ik was bezig met een revalidatietraject en had het gevoel dat mijn leven stilstond. Soms waren er zelfs momenten dat ik het allemaal niet meer zo zag zitten. Hoewel ik ook toen zo positief mogelijk probeerde te blijven, lukte dat me zeker niet altijd. Met het zien van de foto komen de herinneringen weer naar boven.

Spice up your life

Slam it to the left
If you’re havin’ a good time
Shake it to the right
If ya know that you feel fine
Chicas to the front
Ha ha (uh uh)
Go round

Een dag vol liefde

De lucht is nog fris deze morgen. De zon laat haar gezicht zien en verwarmt me. Op het terras geniet ik van het prachtige weidse uitzicht. Langzaamaan komt de wereld tot leven. De stilte is rustgevend. Even een moment voor mezelf voor we gaan ontbijten. Een mooi moment om de vorige dag in gedachten nog even door te nemen.

De zon scheen, dus het was sowieso een stralende dag. De ceremonie met prachtige woorden en leuke anekdotes. Ja, ik wil. De emotie die je overal om je heen voelt. Bijzondere cadeaus en foto’s voor later. Heerlijk eten en fijne contacten. Een spetterend feest. Een bijzondere dag vol met liefde en intens geluk. Dankbaar ben ik dat ik hier deel van uit mocht maken.