Hoera zes jaar!

Om eerlijk te zijn was ik helemaal niet van plan om dit weekend een blogje te schrijven. Dit vooral omdat ik mijn hoofd even zoveel mogelijk rust wil geven en achter mijn laptop zitten toch elke keer weer voor hoofdpijn zorgt. Reden dus om wat minder naar mijn scherm te loeren en helaas dus ook wat minder bij jullie te komen lezen en reageren. Echter zag ik vanochtend dat mijn blog vandaag zes jaar bestaat. Een gelegenheid waar ik dan toch wel op zijn minst even een blog aan moet wijden.

Driehonderd

Zonder dat ik het door heb gehad, heb ik vorige week mijn driehonderdste bericht gepubliceerd op mijn blog. Driehonderd, dat zijn er heel wat. Voor mij dan, want ik kan me voorstellen dat de mensen die dagelijks bloggen heel wat meer blogs op de teller heb staan. Hoewel ik er zelf eigenlijk ook meer heb geschreven. Hiervoor heb ik namelijk ook best een aardige tijd een blog gehad waar ik regelmatig op schreef. Dit deed ik echter onder mijn persoonlijke naam. Voor toen was dat prima.

Anoniem bloggen: het waarom

Laatst schreef Laura van dagdromend.nl een post over anoniem bloggen, waarin zij haar voors en tegens beschrijft. Zoals jullie vast wel door hebben (of is er serieus iemand die denkt dat ik van mijn achternaam Geluk heet en dat Zo, Simpel, Is en Dan mijn voornamen zijn?) blog ik zelf anoniem. Waarom? Dat ga ik je nu vertellen.