Even bijkletsen #38 | Uitjes tijdens het herstel

strandZwaar. Dat was de titel van de laatste blog waarin ik even met jullie wilde bijkletsen. Inmiddels zijn we alweer heel wat weken verder en zit ik gelukkig weer wat beter in mijn vel. Het zonnetje schijnt inmiddels ook regelmatig, dat maakt voor mij het leven sowieso altijd weer een klein stukje mooier. Daarnaast kan ik steeds meer dingen doen, dus dat is heel erg fijn. Heerlijk om voor sommige dingen niet meer afhankelijk van anderen te zijn!

Herstellen en hoofdpijn

Regelmatig vragen jullie lieve bloggers in de reacties op mijn blog hoe het nu met het herstel van mijn heup gaat. Tijd dus om even een update te geven. Het gaat op zich goed. In principe kan ik alles weer, maar ik ben helaas nog niet pijnvrij. Bepaalde beweging blijven pijnlijk doordat er een pees ontstoken is geraakt. Het lijkt langzaamaan wel iets beter te gaan, maar ik heb nog steeds wel meer last dan voor mijn operatie. Ik merk ook dat ik bijvoorbeeld nog niet erg lang kan lopen want dan begint het te zeuren. Ik hoop dat dit met de tijd nog verder gaat verbeteren.

Helaas heb ik de laatste tijd wel veel hoofdpijn. Ik denk dat het komt omdat het toch best wel druk is allemaal. Werken, fysiotherapie, oefeningen doen (zowel thuis als in de sportschool), af en toe iets sociaals oppakken, mantelzorgen. Het is mij inmiddels wel duidelijk dat ik toch gewoon erg snel overprikkeld ben en niet zoveel kan hebben. Wat resulteert in veel hoofdpijn. Een oplossing daarvoor heb ik nog niet. Zoveel mogelijk rust pakken is wat ik nu vooral doe.

Girls night out

Inmiddels heb ik alweer aan aantal leuke uitjes achter de rug. Ik kan daar echt zo enorm van genieten en het zorgt er ook altijd voor dat ik er weer even tegenaan kan. Een aantal grote dingen kwam voorbij, zoals het genieten van een show met draq queens. Maar ook van de kleine uitjes kan ik echt enorm genieten. Zo ben ik voor het eerst weer even op het strand gaan wandelen. Ik hield dat nog niet zo heel erg lang vol, maar het was heerlijk om even langs de zee te lopen en de wind in mijn haren te voelen. De zon scheen bovendien ook nog, dus dat maakt het extra mooi.

Daily life

Op het werk is de rust gelukkig ook weer wat terug gekeerd. We hebben een periode lang elke keer veel zieken gehad waardoor het allemaal wat rommelig is geweest en mijn re-integratie ook niet heel erg fijn verliep. Inmiddels heb ik dat achter me kunnen laten en is de situatie nu weer normaal. Ik werk inmiddels ook weer mijn volledige uren, dus dat is fijn.

Wel zijn er veel zorgen rondom mijn ouders omdat de zorg voor mijn vader eigenlijk te zwaar wordt voor mijn moeder. Natuurlijk proberen mijn zus en ik zoveel mogelijk te helpen, maar dat is niet altijd genoeg. Inmiddels is er wel ook thuiszorg ingeschakeld, maar toch blijft het pittig. De komende tijd zijn we in afwachting van een bezoek aan de specialist in de hoop dat die een oplossing heeft voor bepaalde klachten. Zo niet, dan is voor mijn vader het punt bereikt dat het lijden ondragelijk is en zullen we een heel ander traject ingaan.

Ondanks dat proberen we mijn vader wel nog zoveel mogelijk te laten genieten van de kleine dingen. Even een ijsje halen of gewoon naar buiten een rondje om. Dat kost natuurlijk allemaal heel veel energie, maar dat is het zeker waard.

Hoewel het dus allemaal zeker niet rozengeur en maneschijn is, voel ik me op dit moment op de meeste momenten wel goed. Zoals ik al zei, elke dag dat de zon schijnt ben ik sowieso al enorm blij. Daarnaast heb ik de komende tijd wat fijne dingen in het vooruitzicht waar ik heel erg naar uitkijk.

Hoe gaat het met jou?

Eigen schuld, dikke bult

IMG_20220417_155140Een uitdrukking die we volgens mij allemaal wel kennen. Eigen schuld, dikke bult! Leerden we als kind niet allemaal hardleers dat we beter niet de hete thee van onze moeder konden vastpakken. Of dat we moesten oppassen als onze vader aan het klussen was. Pas op! Kijk uit! Maar voor je het wist was het toch te laat en moest je op de blaren zitten. Eigen schuld, dikke bult.

Zelf heb ik altijd de neiging om de schuld bij mezelf te zoeken. Tenzij natuurlijk duidelijk is dat mijn collega de fout heeft gemaakt. Dan wrijf ik het er natuurlijk nog even extra in en komt het op haar minpunten lijstje. Haha, ja, dit is hoe het bij ons op het werk gaat. Natuurlijk word ik niet lang daarna zelf op een fout aangesproken en kan ik ook een minnetje bijschrijven. Een lol dat we hebben.

Echter is dit niet helemaal wat ik bedoel bij de schuld bij mezelf zoeken. Het is meer dat als er dingen niet lekker lopen ik snel geneigd ben om dat bij mezelf te zoeken. In het verleden heb ik meerdere vriendschappen gehad die niet helemaal lekker liepen. Hierbij had ik vaak het gevoel dat ik iets verkeerd deed waardoor mijn vriendinnen vervolgens weer dingen deden waar ik me niet fijn bij voelde. Het zorgde uiteindelijk voor een cirkeltje waar we dan niet meer uitkwamen.

Ook op andere gebieden denk ik altijd snel dat dingen mijn schuld zijn. Zo heb ik bijvoorbeeld last van chronische pijn, iets wat natuurlijk al snel wordt gezien als ‘het zit tussen je oren’. Inmiddels wordt er steeds meer duidelijk rondom chronische pijn en wordt er op een andere manier naar gekeken. Echter speelt je pijnbeleving wel degelijk een rol in het in stand houden van chronische pijn. Regelmatig heb ik me dan ook afgevraagd, wat doe ik dan toch verkeerd? Is het echt mijn eigen schuld?

Om nog maar te zwijgen over migraineaanvallen of spanningshoofdpijn waar ik last van heb. Heb ik dan toch teveel gedaan? Had ik beter niet naar dat concert kunnen gaan? Heb ik te lang achter mijn laptop gezeten?

Op dit moment loop ik een beetje vast in het herstel na mijn heupoperatie. Inmiddels weet ik dat er een pees ontstoken is, iets wat je wel vaker ziet na deze operatie. Niet meteen zorgelijk, maar wel iets wat bij mij de nodige vragen oproept. Heb ik mijn oefeningen niet goed genoeg gedaan? Heb ik te weinig geoefend? Of juist teveel?

Het is wel duidelijk dat ik ook hiervan de schuld bij mezelf wil zoeken. Echter kan het natuurlijk ook gewoon dat dingen lopen zoals ze lopen en dat ik daar zelf niet altijd iets aan kan doen. Wanneer ik langer over iets nadenk realiseer ik me dat ook wel. Maar toch is er vaak in eerste instantie dat vervelende stemmetje: Eigen schuld, dikke bult!

Even bijkletsen #37 | Zwaar

De dagen worden inmiddels weer langer en daar word ik echt enorm blij van. Natuurlijk is het ook gezellig als het in de avond donker is en je kaarsjes aan kan steken. Echter functioneer ik toch beter als het licht is. Met name in de ochtend lukt het me dan beter om op te staan. Wat mij betreft kan het lengen van de dagen dan ook niet snel genoeg gaan. Helaas zijn er ook wat dingen waar ik wat minder blij van word. Tijd dus om weer eens even bij te kletsen en te vertellen wat mij bezighoudt. Lees verder

Even bijkletsen #36 | Aan de beterende hand

IMG_20211220_181951Terwijl ik heel hard zit mee te zingen met Mariah Carey´s All I want for Christmas is you, besluit ik om toch even een blog te schrijven. Het is immers een beetje stil vanaf mijn kant en dat komt gewoon heel simpel doordat ik ziek ben geweest (ik denk dat ik tegen een longontsteking aan zat). Wanneer je in de zorg werkt kom je er haast niet onderuit in deze tijd van het jaar. Gelukkig is de koorts inmiddels weg en ben ik ook weer aan het werk, maar dat gaat nog niet helemaal van harte. Het heeft er even behoorlijk ingehakt. Lees verder