De zomer voorbij

Buiten hoor ik de wind waaien en gezien de donkere lucht denk ik dat het niet lang droog meer blijft. De zomer is nu echt voorbij. De warme temperaturen en de zon waar ik zo van heb genoten ruilen we in voor storm, wind en regen. De herfst staat voor de deur en laat van zich horen. Een nieuwe seizoen met zo zijn eigen charme. De warme herfstkleuren zijn straks weer te zien buiten en zullen weer voor prachtige plaatjes zorgen. De regen die de herfst met zich mee brengt vergeten we maar even.

De zomer is toch wel mijn favoriete seizoen, hoewel ik van de lente ook altijd wel erg blij wordt. De warmte van de zomer is ontzettend fijn voor mijn spieren en gewrichten en ik voel me er ook goed bij wanneer het ’s ochtend licht is als ik naar mijn werk fiets. Voor andere klachten is de warmte weer wat minder – mijn hoofd wordt er minder gelukkig van en de benauwdheid is ook een ding – maar dat neem ik dan maar voor lief. Doe mij maar die heerlijke zomer.

Een heerlijke zomer heb ik ook zeker gehad. Ik schreef al eerder dat ik echt een vakantiegevoel had en dat heeft zeker lange tijd aangehouden. Vorige week nog heb ik lekker in mijn bikini in de tuin gezeten en genoten van de warmte van de zon op mijn lichaam. De hele zomer lang heb ik bijzonder fijne dingen mee mogen maken. Samen met vrienden een terrasje pakken, barbecueën met de hele familie, lekker eten aan het strand. Het zijn allemaal momenten waar ik echt intens van heb genoten en waar ik ook heel erg dankbaar voor ben.

Nu is de herfst aangebroken en hoewel ik echt niet van regen en storm houd – vooral niet als ik naar mijn werk moet fietsen – heeft de herfst ook zijn charme. Zo vind ik het heerlijk om tijdens een herfststorm lekker op de bank te kruipen met een dekentje om mij heen en een heerlijke kop warme thee. Lekker genieten van een mooi boek of dat ene leuke programma terugkijken. Een heerlijk stuk chocola of pepernoten erbij en mijn middag is helemaal goed.

Bovendien heb ik de komende tijd ook een aantal fijne dingen gepland waar ik naar uitkijk en zal ik mij dus zeker wel vermaken dit nieuwe seizoen. Tijd doorbrengen met familie en vrienden en genieten van de nieuwe boeken die ik gekocht heb, ik word al blij als ik er aan denk. Herfst, je bent niet mijn favoriet, maar ik ben klaar voor je komst.

Advertenties

Lezen | Terugkeer naar Manderley, De duivel draagt het licht en Begraaf het verleden

Buiten waait de wind. Ik zit heerlijk binnen op de bank met een boek in mijn handen. Hoewel ik meer van zomers weer houd, zorgt het herfstachtige weer er wel voor dat ik nog meer zin krijg om lekker met een dekentje op de bank te kruipen en te lezen. Een heerlijke kop thee erbij en ik ben helemaal gelukkig. Mijn te lezen lijstje wordt overigens steeds langer en langer, nog zoveel mooie en spannende boeken die ik graag wil lezen. Wat ik de afgelopen tijd heb gelezen? Onder andere deze boeken.

Terugkeer naar Manderley – Sally Beauman

Een boek dat ik van familie mocht lenen om te lezen. Het boek draait om Rebecca, een dame die twintig jaar geleden is overleden. Eigenlijk is tot op de dag van vandaag nog onduidelijk hoe. Was het zelfmoord of is ze vermoord? Vriend Julyan ontvangt per post een notitieboekje waarin het verhaal van Rebecca beschreven staat en wil de waarheid achter haar dood achterhalen.

Om eerlijk te zijn kwam ik er maar moeilijk in. Het boek bestaat uit vier delen, waarbij elk deel vanuit een ander personage is geschreven. Even heb ik erover nagedacht om met het boek te stoppen, maar dat vind ik ergens ook weer zonde, dus ik heb doorgezet. Eigenlijk kwam ik er bij het derde deel, geschreven vanuit Rebecca pas goed in. Dat deel was dan ook erg fijn en mooi om te lezen. Het laatste deel was ook goed en uiteindelijk werd ik toch wel nieuwsgierig hoe het af zou lopen. Als je van wat tragere verhalen houdt is het boek prima, maar anders is het geen aanrader.

De duivel draagt het licht – Karin Fossum

Karin Fossum, een Scandinavische schrijfster die een thrillerreeks heeft geschreven waarvan dit deel twee is. De boeken kan je voor mijn gevoel overigens ook prima los van elkaar lezen. Het verhaal begint met een verwarde, oudere, dame die het politiebureau binnenkomt en verteld dat er iemand vermist is. De politie besteedt hier verder maar vrij weinig aandacht aan. Daarnaast is er een andere verhaallijn, namelijk die van twee vrienden, Zipp en Andreas. Zij beroven regelmatig mensen en proberen op een avond bij iemand in te breken.

Het is lastig om veel meer te vertellen, omdat ik niks wil verklappen. De twee verhaallijnen zorgen ervoor dat het verhaal erg spannend is, met verschillende plotwendingen.. Lukt het inspecteur Sejer om te moord op te lossen? Al met al een erg fijn boek om te lezen.

Begraaf het verleden – Nora Roberts

Nora Roberts, een schrijfster waar ik echt fan van ben. Ze heeft zo’n geweldige schrijfstijl dat ik altijd in haar boeken gezogen wordt. Dit boek vertelt het verhaal van Tory Bodeen. Ze is opgegroeid in South Carolina, waar ze dankzij de losse handjes van haar vader geen fijne jeugd heeft gehad. Op jonge leeftijd is ze bovendien haar beste vriendin Hope verloren. Jaren later keert Tory terug naar haar geboorteplaats en wil het verleden voorgoed begraven. Echter komt ze daar weer in aanraking met de familie van Hope, die denken dat zij mogelijk iets met haar dood te maken heeft, en komt het verleden hierdoor juist weer naar boven. Het boek is spannend, romantisch en mysterieus. Een boek dat je niet meer wilt wegleggen!

Zo simpel is dan geluk #50 | Jubileum

Geluk zit hem in de kleine dingen. Vandaar ook de titel van mijn blog, zo simpel is dan geluk. Het zonnetje dat schijnt, een mooi nummer op de radio… Er zijn heel wat kleine dingen waar ik van geniet. Daarom zal ik regelmatig een lijstje plaatsen met de dingen waar ik blij van word.

• Alweer de vijftigste ‘Zo simpel is dan geluk’, een waar jubileum. Het blijft zo leuk om alle fijne dingen op te schrijven en met jullie te delen.
• Onverwacht toch een weekje vakantie op de planning. Het duurt nog even, maar ik kijk er echt enorm naar uit. Dit keer staat het Griekse eiland Kreta op de planning. Ik ben er nog nooit geweest, altijd leuk om een nieuwe vakantieplek te ontdekken.
• Een fijne dag met familie, ik heb het maar getroffen met hen. We hebben het altijd zo gezellig met elkaar en we lachen ons een ongeluk. Bij het afscheid kreeg ik van mijn kleine neefje nog een extra knuffel, omdat ik zo lief ben (volgens zijn zeggen).
• Gezellig met een vriendin naar de bioscoop en daarna heerlijk uiteten. Zo fijn om samen tijd door te brengen. De film, Mamma Mia, was ook geweldig.
• De komende tijd komen er weer wat leuke programma’s op tv. Zo geniet ik van Dance Dance Dance, komt Expeditie Robinson er weer aan en volg ik een nieuwe thriller genaamd Ik weet wie je bent.
• Een nieuwe maand met nieuwe kansen en al een aantal leuke dingen op de planning. Allemaal lichtpuntjes om naar uit te kijken.
• Een moeder die met haar dochtertje buiten aan het schommelen is. Het begint ineens heel hard te regen en de kleine meid begint te schaterlachen. Zo leuk en mooi om te zien. De regen deed haar niks.
• De geweldige Elf Steden Zwemtocht van Maarten van de Weijden. Prachtig om te zien, wat een prestatie!
• Een oudere dame (patiënt) die belt en in eerste instantie niet zegt met wie ik spreek, maar zegt dat ze zo blij is mijn stem weer eens te horen. Zo lief.
• Momentjes voor mezelf pakken en bijvoorbeeld lekker met een boek op de bank kruipen. Genieten.
• Zonder te passen een shirtje kopen en hem bij aantrekken toch net even te klein vinden. Het shirtje vervolgens aan een ander cadeau doen en diegene er helemaal blij mee maken.
• De tip krijgen om mijn vitamine B12 waarde eens te laten checken, want wanneer die te laat is schijnt dat ook voor migraine te kunnen zorgen. Mijn waarde blijkt inderdaad te laag te zijn, nu dus snel met injecties aan de slag en eens zien of ik me hierdoor beter ga voelen. Dat geeft weer hoop!

Even bijkletsen #11 | De cirkel

Hoewel mijn hoofd er niet zoveel zin in heeft, wil ik toch graag even een blogje schrijven. Niet dat ik heel veel te vertellen heb overigens, maar vaak rolt er toch weer een hele blog uit als ik eenmaal begin te schrijven. Het word dus een ik-begin-gewoon-te-typen-en-zie-wel-wat-er-uit-komt-blogje. Vaak vind ik die bij anderen erg leuk om te lezen, dus nu maar hopen dat het met de mijne ook wat wordt!

Om te beginnen kan ik jullie natuurlijk vertellen hoe het met mij gaat. Lichamelijk gezien gaat het gewoonweg nog steeds niet erg goed. De hoop die ik had rondom de hoofdpijn begint wel een beetje te verdwijnen. Volgende week ga ik echter weer naar de neuroloog, eens kijken of er nog andere opties zijn. Ondanks fysiotherapie en het doen van oefeningen heb ik ook nog steeds erg veel last van mijn nek. Hoofdpijn en nekpijn, een combinatie waardoor mijn nachtrust ook niet echt ideaal is. De optimist in mij houdt vol en blijft hopen op verbetering, maar soms vraag ik me oprecht af hoe dit verder moet als er geen verbetering zal komen.

Iets om nog maar even niet aan te denken! Mijn andere lichamelijke klachten nemen eigenlijk ook alleen maar toe, gewoonweg omdat ik in een cirkel vast zit. Door de migraine kan ik eigenlijk niet goed voor mijn lichaam zorgen, door bijvoorbeeld mijn spieren op peil te houden met oefeningen in de sportschool, waardoor mijn andere klachten ook erger worden. Heel erg vervelend, maar ook hier probeer ik maar niet te veel bij stil te staan.

Wat ik wel doe. Zo gezond mogelijk eten en drinken. Een dieet is niks voor mij, maar ik merk wel dat ik wat aangekomen ben, dus wil weer wat meer op mijn voeding gaan letten. Niet te streng hoor, want ik vind dat je wel ook moet kunnen genieten. Zo zal ik bijvoorbeeld gewoon lekker een gebakje nemen als een collega jarig is.

Beweging is voor mij ook erg belangrijk om mijn conditie zo goed mogelijk op orde te houden. Op mijn vrije dagen ga ik in principe altijd een stuk wandelen van zo’n beetje een half uur à een uur – langer hou ik het niet vol. Daarnaast heb ik een fitness hoepel gekocht, waarmee ik ook elke vrije dag aan de slag ga. Ik zit nu op een kwartier. Op werkdagen fiets ik naar mijn werk en ga ik tijdens de lunchpauze ook lekker naar buiten om te wandelen. Zo probeer ik toch voldoende te bewegen gedurende een week. Best pittig en niet altijd leuk, maar het is zo belangrijk.

Afgelopen maanden heb ik ontzettend genoten van het prachtige weer en het zomerse gevoel wat ik daarvan kreeg. Bijzondere dingen heb ik meegemaakt met bijzondere mensen. Samen met een vriendin op het strand zitten en genieten van de ondergaande zon, iets waarvan ik echt intens kan genieten. Ook de komende tijd staan er fijne en speciale dingen op te planning. Daar kan ik nu al echt enorm naar uitkijken. Bovendien ga ik onverwacht toch nog een weekje op vakantie. Het duurt nog even, maar dat het speciaal wordt weet ik zeker.

Jullie merken het al, ondanks alle lichamelijke ongemakken geniet ik nog steeds van alle fijne dingen die ik mee mag maken. Ik ben daar zo dankbaar voor. Het zijn echt lichtpuntjes op de momenten dat ik het even niet meer zie zitten. Rest mij alleen nog de oprechte vraag:

Hoe gaat het met jou?