De Vakantiebieb-app | Volwassenen

Eerder vertelde ik al vol enthousiasme over de Vakantiebieb-App. Het is een app van de Bibliotheek waarmee je boeken in verschillende genres (gratis! – in de vorm van een e-book) kan downloaden om lekker te kunnen lezen tijdens de zomermaanden. Inmiddels zijn de zomermaanden voorbij en is de app dan ook niet meer actief. Hopelijk komt hij volgend jaar gewoon weer terug, want het is echt een hele fijne app. Hoewel ik je nu dus niet de tip kan geven om zelf ook de Vakantiebieb-app te downloaden, wil ik wel graag nog delen welke boeken voor volwassenen ik heb gelezen.

De zwarte kroon – Andrew Pyper

Hoewel het boek niet altijd even realistisch is, heb ik wel ontzettend van dit boek genoten. Het boek vertelt het verhaal van professor David Ullman, die gespecialiseerd is in demonen. Hij wordt gevraagd voor een project in Venetië en aangezien zijn huwelijk op dit moment niet zo lekker loopt, besluit hij op de uitnodiging in te gaan en samen met zijn dochter naar Venetië te gaan. Daar raakt hij zijn dochter kwijt. Terug in Amerika gaat hij op zoek naar haar en raakt verstrikt in de wereld van de demonen. Het verhaal zit goed in elkaar en ik moest echt wel mijn gedachten erbij houden om het te kunnen volgen. Een heerlijk, spannend, boek om te lezen.

Zwijgplicht – Saskia Profijt

Dit boek vertelt het verhaal van Fanny Engel. Een psycholoog die tevens wordt ingezet als leugendetector. Ze vertrekt met spoed richting Noord-Italië omdat haar broer Ties, die wielrenner is, daar is aangereden. Ties verblijft na dit ongeluk op de Intensive Care. Ondertussen probeert Fanny erachter te komen wat er nu precies gebeurd is. Een fijne psychologische thriller die lekker weg leest. Het idee van het verhaal vond ik persoonlijk ook erg origineel.

IJzer en bloed – Liza Marklund

Misdaadjournaliste Annika Bengtzon, krijgt een veronstrustend berichtje van haar zus Brigitta waar ze al jaren geen contact meer mee heeft. Al snel blijkt dat Brigitta verdwenen is en besluit Annika naar haar op zoek te gaan. tegelijkertijd is Annika op haar werk bezig met een moordzaak van jaren geleden. Zowel in de zoektocht naar deze moordzaak als tijdens de zoektocht naar haar zus, komt er veel uit Annika haar verleden naar boven. Een geweldig spannende thriller, waarin de personages mooi worden uitgewerkt. Het maakt mij absoluut nieuwsgierig naar de eerdere delen van deze serie.

Het spoor terug – Tess Gerritsen

Het verhaal van Beryl wordt verteld. Zij was er altijd van overtuigd dat haar ouders waren doodgeschoten in Parijs. Nu wordt haar echter verteld dat haar vader haar moeder heeft vermoord en vervolgens zelfmoord heeft gepleegd. Beryl kan dit niet geloven en gaat op zoek naar de waarheid. Het wordt een spannende, maar ook romantische zoektocht. Het boek leest heel erg makkelijk weg en is spannend van begin tot eind.

De toeschouwers – Hilde Vandenmeeren

Een prachtig boek dat gaat over freelance webdesigner Marion. Een goede vriendin moet voor haar werk naar het buitenland en laat haar dochter Chavi tijdelijk bij Marion logeren. Chavi zit sinds kort op een internaat waar op gegeven moment een moord wordt gepleegd. In het boek komen verschillende thema’s naar voren zoals kindermisbruik en pesten. Het boek wordt vanuit verschillende personages geschreven. Je wordt echt helemaal in het verhaal gezogen.

Cruise – Suzanne Vermeer

Heleen en Frank zijn al heel wat jaren gelukkig getrouwd. Tot grote spijt van Heleen hebben zij helaas geen kinderen. Frank verrast Heleen ter tere van hun trouwdag met een cruise. Na enkele dagen is Frank spoorloos en Heleen is kapot van verdriet. Ze komt er al snel achter dat Frank een dubbelleven bleek te leiden, een grote klap voor haar. Het boek is lekker om even tussendoor te lezen, maar het viel mij behoorlijk tegen. Het is net even té simpel en daardoor niet erg spannend.

De helleveeg – A.F.Th van der Heijden

Geraakt door ‘Tonio’ van deze zelfde schrijver, was ik heel erg nieuwsgierig naar dit boek. De titel verwijst naar Tante Tiny, een dame met smetvrees, die door de misdaden die haar zijn aangedaan erg wraakzuchtig is. Het wordt geschreven vanuit het kind Albert Egberts. Het verhaal vertelt eigenlijk het familieverhaal van Albert en tante, waarbij Albert er stapje voor stapje achterkomt hoe zijn tante is geworden zoals zij is. Een prachtig verhaal als je het mij vraagt!

Even bijkletsen #5 | Vakantie

Vakantieeeeeeeeeeee!

Hoewel ik eigenlijk al een hele tijd een vakantiegevoel heb, ben ik nu zelf drie weken vrij van mijn werk, waarvan ik één week even lekker weg ga. Heb ik even geluk dat mijn vrije weken beginnen met dit prachtige weer. Heerlijk genieten van de zon met een goed boek, je kan mij niet gelukkiger maken. Op en top ontspannen.

Daar was ik eerlijk gezegd ook wel aan toe. De laatste weken op mijn werk waren erg zwaar. We waren regelmatig onderbezet en daarnaast was er wat gedoe waardoor we soms maar zelf een oplossing moesten bedenken. Ook was er veel commentaar, wat achteraf tijdens een vergadering onterecht bleek. Heel erg jammer. Je bent al op je tenen aan het lopen, dan is onterecht commentaar niet heel fijn. Ik kan het over het algemeen goed loslaten, maar ik merkte dat ik inmiddels toch wel met tegenzin naar mijn werk ging en dat is echt niet oké. Gelukkig zijn er nu goede afspraken gemaakt en zou het vanaf nu allemaal beter moeten gaan lopen.

Hoe dan ook, ik kan het nu allemaal even lekker loslaten. Niet meer aan het werk denken maar me lekker richten op de mooie en fijne dingen. Ook wat betreft twee vriendschappen kan ik die nu helemaal loslaten. Ik had voor mezelf al besloten dat ik klaar was met deze ‘vriendinnen’. Er zijn echt teveel nare dingen gebeurd. Van de week heb ik hen hiervan op de hoogte gesteld. Voor mij is het daarmee nu afgesloten, een hele opluchting.

Rust is hetgeen wat tijdens mijn vrije dagen voorop staat. Ik merkte dat ik de laatste weken heel erg veel pijn had, er moe was en ook heftige hoofdpijn had. Op gegeven moment slikte ik elke dag migraine medicatie om de dagen nog enigszins door te kunnen komen. Daarnaast ben ik met het warme weer erg benauwd en levert ook dat hoofdpijn op. Ik probeer dus een goede balans te zoeken tussen het nemen van rust en het doen van leuke dingen.

Gelukkig staan er wel leuke dingen op de planning. Mijn vriendinnen zie ik de laatste tijd heel regelmatig en zie ik ook tijdens mijn vakantie een aantal keer. Dat is echt iets wat mij zo blij en dankbaar maakt. Daarnaast ben ik nog jarig dinsdag en hoewel ik daar niet zoveel mee heb, is er wel het plan om lekker uiteten te gaan. Ook geniet ik heerlijk van de kleine dingen. Lekker een boek lezen of genieten van de zon. Ultieme ontspanning als je het mij vraagt.  Als hoogtepunt staat er nog een weekje naar Kos op de planning. Ik kijk er ontzettend naar uit.

Het vakantiegevoel, voorlopig zal dat mij niet loslaten.

Zo simpel is dan geluk #34

Geluk zit hem in de kleine dingen. Vandaar ook de titel van mijn blog, zo simpel is dan geluk. Het zonnetje dat schijnt, een mooi nummer op de radio… Er zijn heel wat kleine dingen waar ik van geniet. Daarom zal ik regelmatig een lijstje plaatsen met de dingen waar ik blij van word.

• Na een ochtendje werken het in de middag veel te warm vinden om naar het strand te gaan. Wat doe je dan?! Na het eten nog even heerlijk naar het strand. Terrasje, drankje, ijsje en een prachtige zonsondergang. Wat wil een mens nog meer?
• Een weekend bij een vriendin logeren. Lekker picknicken aan een rivier. In de avond wandelen op de prachtige Posbank. Heerlijk genieten van een hapje en een drankje aan een grote plas en natuurlijk even voelen hoe koud het water is. En bovenal genieten van de gezelligheid samen.
• Op een zonnige dag even lekker een rondje fietsen en daarbij natuurlijk een overheerlijk ijsje halen. Ze hadden Tony’s Caramel en Zeezout als smaak. Yummie!
• Lunchen met vriendinnen en daarbij luisteren naar hun geweldige vakantieverhalen. Daarna nog een lekker stuk staart gegeten.
• Barbecueën in de tuin met allemaal leuke en gezellig mensen. Bovendien nog buiten gespeeld met het dochtertje van een vriendin. We zaten op een boot en moesten Dora en Boots redden die in het water waren gevallen.
• Haarlem Jazz met vriendinnen. Genieten van de gezelligheid, een lekker drankje en fijne muziek.
• Een middag naar familie op de camping en de dag afsluiten met een barbecue. Heel erg gezellig en ondanks de slechte weersvoorspellingen hadden we prachtig weer.
• Een doosje aardbeien krijgen van een patiënt omdat ik iets voor hem had geregeld. Absoluut niet nodig, maar wel super leuk. Ze waren heerlijk.
• De Olympische Spelen. Geweldig om al die prachtige sport op tv te zien. De Nederlandse sporters hebben het top gedaan. Alleen al het feit dat ze deelnamen aan de Spelen is natuurlijk een grote prestatie.
• Via de e-mail benaderd worden door een Belgische televisieomroep met de vraag of ik mee wil doen aan een tv-programma. Hoewel het antwoord hierop nee is (en ik sowieso niet mee kan doen omdat ik geen Vlaming ben) vind ik het wel echt heel erg mooi dat ik hier naar aanleiding van mijn blog voor benaderd ben. Volgens mij gaat het een heel mooi programma worden.
• Bijnaaaaaaaa op vakantie gaan!
• Weer allemaal leuke programma’s op tv. In het speciaal wil ik even het nieuwe programma van Sanne (Miss Montreal) noemen. Het heet ‘Lieve S-S-Sanne’ en het is echt heel erg mooi om te zien hoe Sanne iets moois voor haar fans doet.

Doktersassistent, de keerzijde

Het beroep van doktersassistent is een prachtig beroep. Het is fijn om mensen te kunnen helpen. De ene keer is het al genoeg om even naar iemand te luisteren. De andere keer is iemand in levensgevaar en moet er snel actie worden ondernomen. Over het algemeen zijn de mensen je dankbaar. Soms zelfs zo dankbaar dat je een telefoontje van ze krijgt of iets lekkers voor bij de koffie. Dit soort dingen zijn absoluut niet nodig, maar wel heel erg mooi. Ik vind het zo fijn om iets voor iemand te kunnen betekenen en doe mijn werk dan ook met veel plezier.

Laatst zag ik op tv iets over de lange wachttijden bij de huisartsenpost voorbij komen en las ik wat reacties van mensen hierop. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier wel een beetje geïrriteerd van raakte. Natuurlijk zal er in een huisartsenpost heus wel eens iets mis gaan, waar mensen werken worden immers fouten gemaakt. Toch weet ik heel zeker dat hetgeen waar deze mensen over klagen voor een groot deel door henzelf wordt veroorzaakt.

Op mijn werk merk ik het ook. Naast de ontzettend lieve, fijne, begripvolle patiënten zijn er toch ook veel patiënten die je net even wat meer stress bezorgen. Dit kan klein zijn, maar het kan ook zijn dat je letterlijk wordt uitgescholden aan de balie of telefoon.

Liever gisteren dan vandaag

Een uitspraak die wij vaak gebruiken op de werkvloer. Wanneer mensen een afspraak willen maken, willen ze het liefst meteen komen, sterker nog, eigenlijk wilden ze liever gisteren nog komen. In een drukke praktijk is daar helaas geen ruimte voor. Aan de hand van een protocol moet de assistente dan ook beslissen hoe urgent iemand zijn situatie is en daar naar handelen. De ene keer zal iemand dus binnen een uur moeten worden gezien, de andere keer is het geven van advies voldoende. (Zo werkt het overigens ook op de huisartsenpost.) Dit levert soms best wel een strijd op met een boze patiënt tot gevolg.

Daarnaast heb je regelmatig mensen die eisen stellen aan het moment van hun afspraak. Natuurlijk proberen wij hier altijd zoveel mogelijk rekening mee te houden en iemand in te plannen op het moment dat het voor hem uitkomt met werk of andere belangrijke dingen. Helaas is dat niet altijd mogelijk met als resultaat dat deze mensen inderdaad voor dingen waar geen spoed bij komt kijken naar de huisartsenpost gaan ’s avonds of in het weekend, omdat dat hen beter uitkomt qua tijd.

Luisteren naar je lichaam

Wat ik ook vaak merk ik dat mensen ongeduldig zijn en niet meer luisteren naar hun lichaam. Ook wel begrijpelijk natuurlijk gezien wij in een maatschappij leven waar tijd staat voor geld. Voor een simpele griep wordt de huisarts gebeld, terwijl een griep puur en alleen uitgeziekt kan worden. En ja, dat kan inderdaad wel een week of langer duren. Ook voor andere klachten willen mensen al snel een zalfje of antibioticum, terwijl het lichaam het eigenlijk prima zelf kan oplossen. (Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk.) Heeft een klein kindje een dagje koorts (en verder geen alarmverschijnselen) dan wordt de huisarts al snel geraadpleegd, terwijl een kind ook gewoon ziekjes kan zijn en de koorts geen kwaad kan. Het advies (ook weer naar aanleiding van een protocol) dat ik deze mensen geef wordt dan ook absoluut niet aangenomen. “Jij bent toch geen dokter!”

Het zijn maar een aantal voorbeelden van situaties waarin het soms best lastig is om doktersassistent te zijn. In dit soort situaties probeer ik mij altijd zo goed mogelijk in te leven in de ander. Natuurlijk snap ik dat iemand die bezorgd is graag zo snel mogelijk langs wil komen. Ik begrijp het dat angst soms wordt uitgedrukt in boosheid. Vaak weet ik door rustig te blijven en uitleg te geven er altijd wel uit te komen met patiënten. (Mijn collega’s vinden mij soms zelfs té lief.)

Soms lukt dit echter ook niet en valt er absoluut niet met mensen te praten. Mensen worden boos en dwingen je om een afspraak te maken of schelden je de huid vol. Momenten die echt niet fijn zijn. Hoewel ik hier goed mee om kan gaan en mij dit niet persoonlijk aantrek is het toch wel jammer dat ook deze momenten er zijn. Als doktersassistent wordt je het dus echt niet altijd makkelijk gemaakt.

Gelukkig zijn er veel meer leuke en fijne momenten. Zijn er veel meer lieve en begripvolle patiënten. Vallen de vervelende momenten in het niet bij de positieve momenten die het beroep je brengt. Maar soms, heel soms, hoop ik wel eens dat de ‘lastige’ mensen in zouden zien dat wij ook maar gewoon een mens zijn.