Zo simpel is dan geluk #41

Geluk zit hem in de kleine dingen. Vandaar ook de titel van mijn blog, zo simpel is dan geluk. Het zonnetje dat schijnt, een mooi nummer op de radio… Er zijn heel wat kleine dingen waar ik van geniet. Daarom zal ik regelmatig een lijstje plaatsen met de dingen waar ik blij van word.

• Eventjes de stad in om er even tussenuit te zijn en een geweldig leuk jurkje en een mooie broek kopen. Het jurkje is helemaal mijn ding. De broek juist iets wat ik normaal gesproken nooit draag, maar hij bleek erg leuk te staan. Fijn!
• Mijn vader die spontaan mijn fietsbanden oppompt. Zo lief!
• Na ziek thuis te zijn geweest weer aan het werk kunnen. Wegens onderbezetting wel iets te vroeg begonnen, maar gelukkig wel veel steun van collega’s zodat ik het net even wat rustiger aan kon doen dan normaal gesproken. Blij dat we zo’n fijn team hebben.
• Lezen, lezen en nog meer lezen. Op een of andere manier heb ik het even nodig om in mijn eigen bubbel te leven en doet het me heel erg goed.
• Steun van vrienden. Ik heb dan misschien niet veel vrienden meer, maar ben wel heel dankbaar als ze er voor me zijn. In het speciaal het kaartje van een heel dierbare vriendin. Ontzettend dankbaar.
• Spontaan bezoekje van mijn vader op mijn werk omdat hij in de buurt was. Ik heb hem maar even een rondleiding gegeven en voorgesteld aan mijn collega’s.
• Mijn moeder die er alles aan deed om goed voor me te zorgen in de weken dat ik ziek was. Op zo’n moment is het toch nog wel erg fijn om nog thuis te wonen.
• In een machteloze situatie toch iets voor iemand kunnen betekenen.
• Een jong patiëntje dat niet met zijn moeder mee naar huis wil, maar gezellig bij mij wil blijven. Schattig.
• De ontzettend lieve reacties op mijn vorige blogje. Hoewel het tijd nodig heeft om me weer helemaal goed te voelen, gaat het wel steeds iets beter.

Je mag voelen wat je voelt

Wanneer iemand even niet zo lekker in zijn vel zit kan ik zo de beste adviezen uit mijn mouw schudden. Het is helemaal erg om even niet lekker in je vel te zitten, je kan nu eenmaal niet altijd positief zijn. Negatieve gevoelens en emoties horen ook bij het leven. Het is niet gek dat je je rot voelt na vervelend nieuws. Het is begrijpelijk dat je boos bent of verdrietig. Ook zonder reden kan je je positiviteit natuurlijk kwijt zijn. Dat is oké, je mag voelen wat je voelt. Gevoelens negeren of wegstoppen helpt je vaak namelijk niet, je kan de gevoelens beter ondergaan.

Op het moment dat het om mezelf gaat volg ik die adviezen niet altijd op. Relativeren, dat is het sleutelwoord. Relativeren, daar ben ik heel erg goed in en dat helpt me vaak. Gelukkig voel ik me over het algemeen goed en voel ik me niet snel rot. Toch zijn er ook in mijn leven de nodige tegenslagen. De ene keer kan ik er goed mee omgaan, de andere keer doet het me meer en voel ik me er rot door. Vaak besef ik dan echter al weer snel dat het leven te mooi is om te treuren en dat ik me beter kan focussen op de mooie dingen. Het vervelende gevoel ebt weg en ik kan weer genieten.

Wie mij al langere tijd volgt weet dat dit nog niet echt mijn jaar is. Naast de standaard klachten die ik heb door mijn chronische ziekte, ben ik eigenlijk al sinds januari van dit jaar aan het sukkelen. Mijn duim die al maanden overbelast is, tintelingen in mijn arm, een knieblessure. Daarbij de zorgen om mijn vriendin die eigenlijk elk moment kan overlijden en wat andere kleine dingetjes. Het begon me voor mijn vakantie wel een beetje op te breken en ik was ook maar al te blij dat ik er even tussenuit kon om zowel mijn lichaam als geest wat rust te geven.

Helaas werd ik ziek op vakantie en kwam ik helemaal uitgeput terug. Gelukkig ben ik inmiddels wel weer aan het werk, maar het zal nog wel een aantal weken duren voordat ik weer helemaal de oude ben, mijn lichaam heeft namelijk een behoorlijke klap gehad. Eerlijk is eerlijk, eigenlijk ben ik gewoon aan vakantie toe. Om nog maar te zwijgen over het geld dat ik hiermee heb weggegooid.

Het maakt me verdrietig. Ik keek zo naar mijn vakantie uit. Lekker genieten van de zon en het lekkere eten. Mijn lichaam wat rust geven (wat mijn duim en knie betreft is dat overigens prima gelukt) en alles voor mezelf even op een rij zetten. Heel veel boeken lezen en cocktails drinken. Helaas is het niet zo gelopen en dat is gewoon ontzettend jammer. Daarbij ben ik nu weer aan het werk en begint mijn duim weer op te spelen. Ik ben eerlijk gezegd bang dat ik zo lang ik werk niet meer van deze overbelasting af kom. En dan gaat het ook nog eens niet goed met mijn vriendin.

Genoeg reden dus om even niet lekker in mijn vel te zitten. Dat toelaten vind ik op dit moment echter lastig.

Het is vervelend van die vakantie, maar nu weten we het wel. Ik heb me nu wel lang genoeg rot gevoeld daardoor, tijd om verder te gaan. Bovendien zijn er mensen die helemaal niet op vakantie kunnen. Doordat het financieel niet haalbaar is, vanwege hun gezondheid of om een andere redenen. Dus wat zeur ik nou?! En wat dat geld betreft, dat is maar geld toch? Er zijn ergere dingen. Ik moet gewoon weer lekker aan het werk, weer wat in beweging komen en elke dag stilstaan bij waar ik dankbaar voor ben. Er is zoveel waar ik dankbaar voor kan zijn dat het helemaal niet nodig is om me rot te voelen.

Zo dwalen de gedachten door mijn hoofd en stop ik mijn gevoelens weg. Ik weet maar al te goed dat dit niet goed is. Ik merk het ook. Waar ik normaal gesproken mijn negatieve gevoelens er laat zijn, voel ik me vervolgens al snel wat beter. Eigenlijk voel ik me nooit lang rot gelukkig. Dit keer blijf ik er voor mijn gevoel echter een beetje in hangen. Elke dag ben ik me ervan bewust dat ik heel veel dingen heb om dankbaar voor te zijn. Ik geniet weer volop van fijne dingen. Toch blijft er een soort van mist om mij heen hangen. Eigenlijk heb ik gewoon nog niet alles op een rij gezet voor mezelf. Ben ik nog steeds niet helemaal happy omdat alles bij elkaar op geteld het misschien toch wat veel is allemaal.

Volgens mij wordt het tijd dat ik deze negatieve emoties toelaat zodat ik het kan verwerken. Ik wil dan ook de komende weken de tijd nemen om voor mezelf alles op een rijtje te zetten. Mezelf de rust gunnen om alle emoties te voelen in plaats van weg te stoppen. Ik weet zeker dat de mist dan verdwijnt en ik weer oprecht kan genieten van al het moois om mij heen.

Lezen | Doodverklaard, Hemel en aarde en De chirurg

De leesflow, ik heb hem helemaal te pakken. Elk momentje dat ik voor mezelf heb ben ik heerlijk aan het lezen. Er vervolgens over schrijven op mijn blog schiet er alleen een beetje bij in. Zonde, want ik heb alweer heel wat goede boeken gelezen. De een ontzettend spannend, de ander zo mooi geschreven dat ik me helemaal in het verhaal verloor. Omdat het voor mij gewoon niet lukt om over alle boeken die ik lees een stuk te schrijven, heb ik voor nu drie hele fijne boeken uitgekozen om wat over te vertellen. Het zijn echte aanraders, stuk voor stuk.

Doodverklaard – Lisa Gardner

Dit boek vond ik zo ontzettend goed. Het vertelt het verhaal van Annabelle Granger. Een jongedame op al heel wat plekken heeft gewoon omdat ze samen met haar ouders op de vlucht was. Ze weet alleen niet waarvoor. Op een dag leest ze in de krant dat ze is overleden. Op het terrein van een voormalige psychiatrische inrichting zijn zes lijkjes gevonden van jonge meisjes, waarvan een haar medaillon draagt. Rechercheur Warren en agent Bobby Dodge zijn de betrokken agenten bij dit onderzoek en ook Annabelle raakt er onvermijdelijk bij betrokken.

Het verhaal zit mijns inziens geweldig goed in elkaar. Verschillende wendingen komen voorbij, wendingen die je totaal niet ziet aankomen. Hierdoor is het moeilijk om het boek weg te leggen. Ik zat echt helemaal in het verhaal en wilde het zo snel mogelijk uitlezen omdat ik gewoon wilde weten hoe alles nu precies in elkaar zat en wie er verantwoordelijk was voor het vreselijke lot van de zes meisjes. Het liep allemaal zo anders dan je je van tevoren kan bedenken. Echt een geweldige goede thriller als je het mij vraagt

Hemel en aarde – Nora Roberts

Hemel en aarde is deel twee van een trilogie van Nora Roberts. Eerlijk gezegd wist ik dit niet toen ik aan het boek begon. Gelukkig was het een op zichzelf staand deel en kon je het dus prima lezen zonder deel een te hebben gelezen. In dit boek staat het verhaal van Ripley Todd centraal die woont op het Eiland van de Drie Zusters. Zij blijkt een bijzondere gave te hebben, maar wil hier niks van weten. Op gegeven moment komt er een wetenschapper naar het eiland die het mysterie van het eiland wil ontrafelen. Dit heeft dramatische gevolgen.

Opnieuw een prachtig boek van Nora Roberts. Ik word altijd zo blij van haar boeken. Ze schrijft zo mooi. Hoewel het absoluut geen thriller is, wordt er wel degelijk een spanning opgebouwd in het boek. Persoonlijk vind ik dit altijd wel fijn omdat het ervoor zorgt dat ik verder wil lezen. Het boek heeft mij ontzettend nieuwsgierig gemaakt naar de andere twee delen van deze serie. Ik las dat dit het minste deel was, dus dat belooft veel goeds.

De chirurg – Tess Gerritsen

Genoten heb ik van deze geweldige medische thriller. De Chirurg, zo wordt de seriemoordenaar genoemd die ’s nachts de slaapkamers van vrouwen binnendringt en verschrikkelijke dingen met hen doet. Arts Catherine Cordell werd zelf bijna slachtoffer van een vergelijkbaar incident, maar schoot haar dader dood. Bij de nieuwe incidenten die gaande zijn in zij de enige houvast van de politie. De Chirurg blijkt echter belangrijke details te weten van de aanslag op haar leven. Is er sprake van een copycat of zit het toch anders?

Spannend, super spannend, dat was dit verhaal. Een boek waar ik zeker van genoten heb. Ik houd sowieso van thrillers en medische thrillers spreken mij al helemaal aan. Tess Gerritsen heeft ook een vervolg geschreven op dit boek, ‘De leerling’, en ook daar werd ik erg blij van. Wat een geweldig goede thrillers zijn dit.

Het boek van de foto ‘Stille getuige’ vond ik dan weer net even iets minder. Meer roman dan thriller. Heerlijk om even tussendoor te lezen, dat wel, maar niet zo goed als de andere twee.

 

Geluk in het rond strooien

Het is alweer even geleden dat ik deze tag voorbij zag komen bij Marije. Een tag over geluk, daar wilde ik graag iets mee doen. Mijn blog heet immers niet voor niks ‘Zo simpel is dan geluk‘. Na wat speurwerk ben ik erachter gekomen dat deze leuke tag het initiatief is van Thijs die op deze manier geluk wil zaaien. Lees het hier. Een geweldig mooi initiatief als je het mij vraagt. Hoewel ik me niet helemaal aan de regels heb gehouden, vind je hieronder mijn invulling van deze mooie tag. Word je zelf ook blij van deze tag, neem hem dan vooral over!