Spice up your life

Slam it to the left
If you’re havin’ a good time
Shake it to the right
If ya know that you feel fine
Chicas to the front
Ha ha (uh uh)
Go round

 

De Spice Girls bestaan 25 jaar! Om eerlijk te zijn had ik daar geen idee van, maar gelukkig bestaat er twitter, dan kom je nog eens wat te weten. Volgens mij hebben ze ook wel een hele lange pauze gehad tussendoor, maar hebben ze het toch weer opgepakt. Zoals je wel merkt ben ik op dit moment niet zo heel goed op de hoogte, maar zo’n 25 jaar geleden was dat wel anders. Als jong meisje was ik namelijk echt groot fan van deze damesgroep.

De berichtgeving deed mij dan ook denken aan die periode. Ik was nog erg jong, dus naar een concert gaan zat er niet in, maar ik had alle cd’s en ben zelfs naar de film geweest. Met mijn oma, dat weet ik nog goed! Natuurlijk wilde ik ook heuse Spice Girl schoenen, met van die hoge plateauzolen, en na lang zoeken vonden we die. Ik vond ze geweldig. De muziek werd ik altijd erg blij van en ik kon alle nummers van voor naar achter mee zingen. De hele dag was ik aan het dansen.

Naast fan van de Spice Girls was ik in die periode ook groot fan van Linda, Roos en Jessica. Ik weet nog goed dat mijn eerste cd een verzamel-cd was met twee van hun nummers erop. Het welbekende Ademnood en Alles of niets. Op deze cd stond ook het songfestival nummer van Franklin en Maxine, dat vond ik ook echt fantastisch. Samen met vriendinnen gaf ik vaak een show weg op het plein bij ons voor. We zongen dan al deze nummers en bedachten er zelf de meest fantastische dansjes bij. Wel een beetje sneu voor de buren, want zingen konden we eigenlijk helemaal niet. 
Helemaal leuk om weer eens aan deze tijd terug te denken!

Waar was jij vroeger fan van?

Lezen | Leef! – Laura Maaskant

Leef! een boek dat mij ontzettend heeft geraakt en mij meer inspireerde dan de zelfhulpboeken die ik vooralsnog gelezen heb. Het boek kwam op mijn pad na het overlijden van mijn beste vriendin. Zij heeft mij heel wat boeken nagelaten, waaronder deze. Dat maakt dit boek voor mij nog meer bijzonder dan het op zichzelf al is. Helaas is Laura Maaskant, schrijfster van dit boek, inmiddels ook overleden, maar ze heeft een prachtig boek nagelaten met wijze lessen. Het is mooi hoe ze ons meeneemt in haar verhaal en zowel de positieve als negatieve ervaringen deelt in haar strijd tegen tegen kanker.

Op haar vijftiende krijgt Laura de diagnose kanker en vier jaar later hangt deze diagnose helaas opnieuw boven haar hoofd. In het boek vertelt Maaskant over haar leven met een ongeneeslijke ziekte. Ze vertelt hoe het is om de diagnose te krijgen en wat de chemotherapie met haar lichaam doet. Hoe het toch best gênant is om je door je ouders te moeten laten douchen en hoe beroerd ze zich voelt na zowel de chemo’s als de operatie die ze ondergaat. Uiteindelijk krijgt ze positief nieuws – de kanker is weg – en probeert ze haar leven weer op te pakken. Dat blijkt echter nog best lastig te zijn en ze durft het in eerste instantie niet goed aan om plannen te maken. Helaas komt de kanker terug en besluit Laura om geen behandeling meer te ondergaan, ze kiest voor kwaliteit van leven.

Het is uiteraard een heftig en beladen onderwerp, maar toch weet Laura het allemaal heel erg mooi op te schrijven. Ze kan in dat opzicht toveren met woorden. Het was bijzonder om te lezen hoe goed Maaskant haar gevoelens rondom het ziek zijn kon omschrijven. Ze had een erg positieve instelling, maar liet ook zeker de negatieve emoties toe. In het boek komen wijze en volwassen lessen naar voren. Laura benadrukt hoe belangrijk het is om in het nu te leven en te doen waar je gelukkig van wordt. Alleen schrijft zij het vele malen mooier op dan ik ooit zou kunnen.

Het boek raakte me enorm, waarschijnlijk ook omdat ik veel herken uit het ziekteproces van mijn best vriendin. Laura regelt zelf haar afscheid, de kleding die ze aan wil tijdens de uitvaart en neemt de mensen om haar heen hierin mee. Op die manier krijgen haar dierbaren al voor haar overlijden ruimte om langzaam afscheid te nemen en te rouwen. Daarnaast is ze er ook mee bezig dat zij straks haar rust heeft, maar de mensen om haar heen het gemis zullen moeten dragen en vindt dat erg lastig. Allemaal dingen die ik herken uit de gesprekken die ik had met mijn beste vriendin.

Dankbaar ben ik dat dit boek op mijn pad is gekomen. Dat Laura Maaskant het zo mooi heeft geschreven. De manier waarop zij in het leven stond inspireert mijn enorm. Daarnaast merk ik dat het mij ook helpt in mijn eigen rouwproces en dat vind ik heel bijzonder. Leef! Het is absoluut een aanrader.

Doktersassistent of vaccinatielijn?

Om te beginnen moet ik denk ik de overheid eens bedanken. Het is toch fijn dat zij inzien dat wij als doktersassistenten de hele dag uit ons neus lopen te eten. Een beetje extra werk kan er dus zeker wel bij. Heel erg fijn dus dat ook wij een bepaalde doelgroep coronavaccinaties mogen geven en ons ook bezig mogen houden met de organisatie daarvan. Dat is op zich een eitje natuurlijk met al die mensen die hem wel willen, toch niet willen, of toch wel, oh, zijn ze nu op? Daarnaast speelt de media natuurlijk ook een grote rol. Ook zij zien in dat wij ons behoorlijk vervelen en dat wij graag de hele dag door vragen van patiënten over de vaccinaties beantwoorden (omdat zij weer eens hebben gezorgd voor een storm in een glas water).

De help-ik-ga-op-vakantie-en-ik-wil-een-vaccinatie-beller

Goedemorgen, u spreekt met… Over een aantal weken ga ik met vakantie en nu is mijn man al gevaccineerd, omdat hij net even wat ouder is, maar ik nog niet. Ik wil echter ook wel graag gevaccineerd zijn voordat ik op vakantie ga. Kan jij niet even regelen dat ik tussendoor mag. Of heb je niet een vaccinatie over, dan kom ik graag langs.

Nee, mevrouw, ik heb geen vaccinatie over en ik kan ook niet regelen dat u eerder aan de beurt bent. Bovendien willen er denk ik wel miljoenen Nederlanders op vakantie, dus u bent niet de enige. Er zit niets anders op dan gewoon op uw beurt te wachten.

De ik-heb-een-zere-teen-dus-een-medische-indicatie-beller

Goedemorgen, u spreekt met… Mijn buurman die eigenlijk helemaal niks mankeert heeft via de huisarts al de oproep gekregen voor de vaccinatie op medische indicatie. En ik, ik heb nog niks gehoord! Dat vind ik dus echt niet eerlijk. Ik heb al maanden een zere teen en dus zeker recht op voorrang bij het vaccineren! Jij gaat dat maar mooi even regelen.

Helaas, meneer. Als ik in uw gegevens kijk naar de aandoeningen die u heeft vallen die niet onder de indicatie om met voorrang gevaccineerd te worden. Ik begrijp dat u zich zorgen maakt, maar u heeft hiermee geen verhoogd risico wanneer u corona oploopt. U zal toch echt op de oproep van de GGD moeten wachten. Nu is uw geboortejaar volgens mij wel vrij snel aan de beurt, nog even geduld dus. 

De ik-wil-geen-Astra-Zeneca-maar-wel-een-andere-vaccinatie-beller

Goedemorgen, u spreekt met… Ik heb van jullie de oproep gehad voor een coronavaccinatie, maar ik wil geen Astra Zeneca en dat is de enige optie die jullie hebben. Nu heb ik de GGD gebeld om te vragen of ik via hen een andere coronavaccinatie kan krijgen, maar die weigeren dat gewoon. Kan jij niet regelen dat ik hem via de GGD kan krijgen? Ik hoorde bovendien ook dat jullie binnenkort met Pfizer gaan prikken, zet mij anders maar op die lijst. 

Nee, meneer. Wij prikken vooralsnog alleen met Astra Zeneca en inmiddels zijn we door de vaccinaties heen. Wij weten niet hoe het verder gaat voor de mensen die deze vaccinatie niet willen. Ik ben bang dat u helemaal onderaan de lijst komt en voorlopig dus zal moeten wachten. Hier heb ik verder helemaal geen invloed op.

 

De coronavaccinaties, we hebben er een dagtaak aan…

Zo simpel is dan geluk #76 | Yogalessen en recepten

Het is voor mij heel erg belangrijk om te genieten van het leven, van de grote en kleine dingen. Deze geluksmomenten deel ik al langere tijd op mijn blog in de rubriek ‘Zo simpel is dan geluk‘. Al een aantal jaren deel ik hier regelmatig puntsgewijs de grote en kleine dingen in het leven waar ik van geniet en waar ik dankbaar voor ben. Het leek me voor de verandering echter leuk om dit voortaan eens op een andere manier te gaan doen. Lees vooral verder als je wilt weten wat mij de afgelopen tijd gelukkig heeft gemaakt.

Dagelijkse dingen

De dagelijkse dingen waar ik op dit moment erg blij van word zijn de grote hoeveelheid vrije dagen die deze maand telde. Bovendien gaf mijn werkgever aan dat ik twee halve dagen vrij mocht nemen (ze voelde vast aan dat april best pittig was en ik wel even wat rust kon gebruiken). Yay! Die vrije dagen vielen dan weer zo dat ik een lekker lang weekend had en eenmaal zelfs een hele week vrij was. Zo fijn, ik heb echt de tijd gehad om weer even op te laden.

Uitjes

Shoppen! Zo blij word ik ervan dat dat weer kan. Mijn portemonnee wordt er overigens iets minder blij van, maar dat is niet anders. Samen met mijn nichtje ben ik ook een middagje gaan shoppen en hebben we lekker geluncht op een terras. Echt om blij van te worden. Daarnaast heb ik ook een dagje met een vriendin geshopt en tussendoor een aantal keer een terrasje gepakt. Liefde voor dit soort dagen en gezelligheid. Nu had ik ook al een hele tijd geen vriendinnen gezien dus ik was er wel even aan toe. 

De kleine dingen

Eind deze maand zijn de yogalessen weer begonnen en dat vind ik erg fijn. Nog niet iedereen durft het aan, dus we zijn met een kleine groep. Het is zo leuk om iedereen weer terug te zien en te horen hoe iedereen de coronatijd is doorgekomen. Daarnaast werd ik ook erg blij van een vriendin die op haar beurt weer blij was dat ik haar een ballon had gestuurd. Het gaat even niet zo lekker met haar, dus ze kon wel even een opkikkertje gebruiken. Ook heb ik weer plasma kunnen doneren en daar hoort ten allen tijde een roze koek bij. de avond en dag na het doneren voelde ik me alleen niet helemaal top, waarschijnlijk omdat mijn bloeddruk op het moment van doneren wel erg laag was. Gelukkig is dat snel weer bijgetrokken.

Lezen

Op dit moment ben ik nog steeds bezig in Happy Life 365 van Kelly Weekers. Het is niet een boek om in één keer uit te lezen, dus ik lees af en toe een stukje. Bezeten stad van Stephen King heb ik inmiddels wel uit. Ik moest er even inkomen, maar werd er uiteindelijk toch wel blij van. Nu lees ik Magische praktijken van Alice Hoffman. Deze blog van Jenn hielp mij herinneren dat ik dit e-book nog in de kast had (soort van dan). Haar recensie overtuigde me ervan om hem te gaan lezen, dus daar ben ik nu mee bezig. Al met al vlot het lezen niet zo deze maand, maar ik geniet er absoluut wel van. 

Dankbaar

Iets wat toch elke keer weer terug blijft komen is dat ik dankbaar ben voor alle lieve mensen om mij heen. Iedereen staat wel op een bepaalde manier voor me klaar. De een in praktisch opzicht, de ander biedt mentale steun. Ik ben me er van bewust dat niet iedereen dit soort mensen om zich heen heeft en dus prijs ik mezelf heel gelukkig. Daarnaast ben ik ook heel erg dankbaar voor alle tips die ik kreeg van lekker recepten. Ik heb zeker inspiratie opgedaan!