Zo simpel is dan geluk #79 | Verhuizen en kermis

Het is voor mij heel erg belangrijk om te genieten van het leven, van de grote en kleine dingen. Deze geluksmomenten deel ik al langere tijd op mijn blog in de rubriek ‘Zo simpel is dan geluk‘. Al een aantal jaren deel ik hier regelmatig puntsgewijs de grote en kleine dingen in het leven waar ik van geniet en waar ik dankbaar voor ben. Het leek me voor de verandering echter leuk om dit voortaan eens op een andere manier te gaan doen. Lees vooral verder als je wilt weten wat mij de afgelopen tijd gelukkig heeft gemaakt.

Dagelijkse dingen

De afgelopen tijd heb ik me vooral beziggehouden met in- en uitpakken. Ik paste een aantal maanden op de woning van iemand die tijdelijk in het buitenland verbleef. Daarna ging ik weer terug naar mijn ouders en inmiddels woon ik weer op een andere plek omdat ik een jaar op iemand anders huis kan passen. Hoewel het enorm veel energie kost al dat heen en weer verhuizen is het einddoel wel erg leuk. Ik heb nu weer even een tijd een eigen plekje en ook nog eens op een ontzettend mooie locatie. Mijn uitzicht is prachtig en ik heb een leuk parkje voor de deur. Echt genieten.

Uitjes

Wanneer je wordt uitgenodigd voor een avondje kermis, dan zeg je daar natuurlijk geen nee tegen. Hoewel ik nu ik ouder ben alleen nog in het reuzenrad ga, vind ik de sfeer op de kermis wel altijd erg gezellig. Daarnaast hebben ze altijd heel veel lekker eten. Dit keer ben ik gezwicht voor de churro’s. Het was dan ook een topavond.
Daarnaast heb ik een aantal keer op het terras gezeten voor een lekkere lunch of een cappuccino met iets lekkers. Bovendien heb ik mezelf verwend met een fijne gezichtsbehandeling bij de schoonheidsspecialist. Mijn huid is de laatste tijd heel erg slecht, dus ik hoop dat het naast ontspanning ook voor mijn huid iets oplevert.

De kleine dingen

Meestal krijg ik wel enkele kaarten voor mijn verjaardag, maar dit jaar bleef mijn brievenbus leeg. Echter kreeg ik wel een tekening van mijn vriendin haar zoontje. Zo leuk. Dit soort persoonlijke cadeautjes maken mij echt blij.
Daarnaast heb ik tussen alle verhuisperikelen door zoveel mogelijk rustmomenten geprobeerd te pakken. Regelmatig ben ik op de bank gekropen om even lekker een serie te kijken. Bovendien waren er nog een aantal mooie dagen en genoot ik zoveel als ik kon van de zon.

Lezen

Gelukkig houd ik bij wat ik lees, want op dit moment zit mijn hoofd zo vol (en doet hij pijn) en kan ik echt even niet bedenken wat ik heb gelezen afgelopen tijd. Oké, daar komt het. Om te beginnen las ik een thriller van Suzanne Vermeer: Zomeravond. Over het algemeen vind ik deze thrillers altijd een beetje oppervlakkig en voorspelbaar, maar juist dat zijn fijne boeken op het moment dat je druk bent. Daarnaast las ik Later van Stephen King. Een spannend boek waarin geesten de boventoon voeren. Ook las ik een wat onbekend boek: Tranen van liefde van Tim Overdiek. Tim verloor zijn vrouw en schreef hierover en over de impact die dat had op zijn gezin in zijn dagboek. Zijn dagboekfragmenten zijn vervolgens uitgegeven als boek. Heel intens om te lezen, maar wel mooi. Ik merk dat het mij goed doet om te lezen over rouw.

Dankbaar

Dankbaar ben ik voor de mensen om mij heen die mij praktisch gezien enorm hebben geholpen de afgelopen tijd. Alleen was het me allemaal nooit gelukt. Daarnaast ben ik ook dankbaar dat ik de verjaardag van mijn beste vriendin op een mooie manier heb kunnen doorbrengen. De zon scheen, dus ik bracht een bezoekje aan het strand en dronk daar even wat. Ze is er dan wel niet meer, maar ze had zeker gewild dat ik haar verjaardag toch een klein beetje zou vieren. Hoewel dat zeker we met een zwart randje was.

Quote | Do yourself a favor and move on; the people that hurt you already have

Quotes kunnen mij altijd enorm inspireren of zetten me aan het denken. Soms geven ze je ook net even de schop onder je kont die je op dat moment nodig hebt. Onderstaand quote kan je er ook weer even aan herinneren dat het niet goed is om in situaties te blijven hangen. Zelf doe ik dat soms wel. Sterker nog, ik kan er nog steeds wel eens een klein beetje verdrietig van worden als ik de ouders van mijn vroegere beste vriendin zie. Het herinnert me eraan hoe onze vriendengroep mij heel hard liet vallen op het moment dat ik ze juist het hardst nodig had.

Do yourself a favor and move on; the people that hurt you already have.
– FairysForum

Echter zijn zij allemaal gewoon doorgegaan met hun leven alsof er niks was gebeurd en bleef ik verdrietig achter. Natuurlijk kan ik er helemaal naast zitten, maar op dat moment voelde het oprecht alsof niemand er echt mee zat dat ik mij toen alleen en verdrietig voelde. Ook daarna ben ik nog een aantal keer in situaties terechtgekomen waarin vriendschappen op een vervelende manier eindigden en ik de enige leek die daar echt mee zat. Het heeft echter totaal geen zin om hierin te blijven hangen. Het is gebeurd en ik kan me beter focussen op de mooie vriendschappen die er wel zijn.

Dit is een voorbeeld met betrekking tot vriendschappen, maar mensen kunnen je op veel verschillende manieren (onbewust) pijn doen. Iets wat in deze tijd helaas veelvuldig voorkomt is dat mensen de meest nare dingen tegen elkaar zeggen op social media. Ook kunnen mensen je onbewust kwetsen met een opmerking of een goedbedoeld advies.

In welke situatie iemand je ook pijn doet, ik denk dat het uiteindelijk belangrijk is om het los te laten. Vaak heeft de ander er totaal geen last van en ben jij degene die met de negatieve gevoelens zit. Bovendien zegt iemand anders zijn gedrag vooral iets over diegene en niet over jou. Natuurlijk is het belangrijk om de gevoelens toe te laten en is het begrijpelijk dat je boos en verdrietig bent. Maar uiteindelijk heb je alleen jezelf ermee als je hierin blijft hangen. Het beste wat je daarom volgens mij kan doen is het loslaten en de ander vergeven, zodat je verder kunt met je leven en de positieve dingen die er zijn!

Lezen | De schemering en de dageraad en Het begin

In vorige blogs liet ik het al een aantal keer doorschemeren. De laatste maanden heb ik wat minder gelezen dan normaal het geval is. Helemaal niet lezen is voor mij echter geen optie. Op een of andere manier heb ik het soms gewoon echt even nodig om een boek te pakken en op die manier even helemaal te ontspannen. Echt een stukje me-time dat iedereen natuurlijk eens in de zoveel tijd nodig heeft. Het delen van de boeken die ik heb gelezen is er ook een beetje bij ingeschoten. Daar wordt het dus echt weer eens tijd voor!

De schemering en de dageraad – Ken Follet

Dit boek is het vierde deel van de Kingsbridge serie. Nu heb ik helaas de eerste drie delen nog niet gelezen. Echter kreeg ik dit boek in handen en las ik dat het verhaal zich voor de drie andere delen afspeelt en je het dus ook prima als eerste boek kan lezen. Dus begon ik toch aan dit boek en daar heb ik zeker geen spijt van. Het verhaal speelt zich een behoorlijke tijd geleden af, namelijk in 997 na Christus. Een interessante tijd om over te lezen vind ik zelf. Hoewel het boek bijna 800 pagina’s telt, is het verhaal zo mooi dat je niet kan stoppen met lezen. 

Engeland wordt in deze periode van twee kanten belaagd. In het westen door Wales en in het oosten door de Vikingen. In deze chaotische periode worden drie levens met elkaar verbonden. Een botenbouwer, Normandische vrouw en jonge monnik krijgen allemaal te maken met de sluwe plannen van een bisschop wiens grootste doel is om macht en rijkdom te verkrijgen. Ze raken onlosmakelijk met elkaar, en het gehucht dat later Kingsbridge wordt genoemd, verbonden. 

Het begin – Nora Roberts

Nora Roberts is wel echt een van mijn favoriete auteurs. Dit boek is net even anders dan we van haar gewend zijn. Het is het eerste boek van een serie die meer richting het fantasy genre gaat. Het verhaal is eigenlijk vrij actueel. Het gaat namelijk over een virus dat plotseling op kwam zetten en zich snel over de wereld verspreid met verschrikkelijke gevolgen. Binnen een week was meer dan de helft van de wereldbevolking dood. Lana en Max proberen de chaos echter te ontvluchtend en gaan samen weg uit New York. Op een of andere manier horen zij bij degenen die wel overleven. Waar ze heen vluchtend, dat weet niemand.

Hoewel het dus echt even een heel anders soort boek is dan Nora Roberts normaal gesproken schrijft, werd ik meteen in het verhaal gezogen. Het is denk ik gewoon haar schrijfstijl die mij weet te pakken. Op een of andere manier moet ik gewoon altijd weten hoe het verhaal verder gaat. Heel nieuwsgierig ben ik dan ook naar het tweede en derde deel van deze serie. 

Een dagje vermaak in Volendam

Volendam, het vissersdorp aan het IJsselmeer. Een toeristische trekpleister voor zowel bezoekers uit binnen- als buitenland. Een plek waar het dus vaak erg druk is, maar in coronatijden is het ook hier een stuk rustiger dan normaal. Volendam is een gezellig dorp waar je je prima kan vermaken. Zelf ben ik er al een aantal keer geweest en kan ik keer op keer genieten van de gezellige sfeer op De Dijk en de leuke terrasjes met prachtig uitzicht. Eindeloos staren over het IJsselmeer geeft anderzijds weer een rustgevend gevoel. De prachtige zeilboten een mooi schilderachtig beeld. Wat er zoal te doen is in Volendam?