Schaken | The Queen’s Gambit

Als klein meisje leerde ik schaken van mijn oma. Tot grote ergernis van mijn zusje, want die moest zich op een andere manier zien te vermaken als mijn oma en ik weer eens een potje aan het schaken waren. Ze legde me eerst uit welke stukken er zijn en wat je met die stukken mag doen. Verder heb ik eigenlijk niet veel theorie achter het schaken geleerd. We speelden gewoon regelmatig een potje en dat zorgde ervoor dat ik het spel steeds beter ging begrijpen.

Schaaktoernooi

Op gegeven moment zat ik in groep acht en mocht ik samen met een aantal klasgenootjes meedoen aan een schaaktoernooi. We deden een wedstrijd simultaan schaken om precies te zijn. We zaten in een grote kring met in het midden een grootmeester die het tegen ons allemaal tegelijk ging opnemen. Het ging me eigenlijk boven verwachting goed af. Uiteindelijk verloor ik toch van de grootmeester, na het maar liefst drie uur te hebben vol gehouden. Ik was best een beetje trots op mezelf en mijn oma was natuurlijk mega trots.

Daarna is het met het schaken eigenlijk bergafwaarts gegaan. Mijn oma werd ziek en overleed en er was niemand anders in mijn omgeving die kon schaken of het wilde leren. Bovendien had ik op de middelbare school genoeg andere dingen aan mijn hoofd dus is het schaken echt helemaal op de achtergrond geraakt. Ik heb het nog wel eens geprobeerd via een app op te pakken, maar ik bakte er helemaal niks meer van.

The Queen’s Gambit

Echter las ik laatst een aantal keer over een serie die over schaken gaat en ik merkte dat mijn interesse toch wel gewekt werd. Al die lovende reacties, die serie moest ik zien! Snel maakte ik dus een account aan bij Netflix (nee, die had ik nog niet! Heb je tips voor leuke series, laat het me weten!) zodat ik kon gaan genieten van The Queen’s Gambit. En of ik genoten heb. Het is echt een mooie serie. Het vertelt het verhaal van een meisje dat opgroeit in een weeshuis en daar stiekem leert schaken van de conciërge. Al snel blijkt ze talent te hebben en is het haar doel om te wereld te veroveren en de Russen te verslaan.

Het kijken van deze serie heeft ervoor gezorgd dat ook mijn interesse in het schaken zelf werd gewekt. Zoals ik al vertelde weet ik eigenlijk op de basis na niet veel van schaken. Inmiddels heb ik een app gedownload waarbij je niet alleen potjes kan spelen, maar ook lessen kan volgen. Helemaal leuk. Elke dag neem ik hier even de tijd voor en ik denk zomaar dat ik op deze manier het schaken weer op kan gaan pakken.

Een nieuw jaar om te genieten van de kleine dingen

Om te beginnen wil ik jullie allemaal een heel erg mooi nieuwjaar wensen. Ik hoop dat jullie jaar zal bestaan uit heel veel lichtpuntjes en geluksmomenten. Dat jullie gezond mogen blijven of jullie gezondheid in ieder geval stabiel blijft. Dat jullie je doelen mogen bereiken en jezelf nog verder mogen ontwikkelen. Dat jullie mogen genieten van het gezelschap van de dierbaren om jullie heen. Dat de kleine dingen zullen zorgen voor een gevoel van geluk. Ik wens jullie gewoonweg heel veel moois.

Verdrietig nieuws

De laatste weken van het jaar zijn voor mij best pittig geweest. Het verdrietige nieuws vloog me om de oren en greep me bij de keel. Ook de komende weken zullen helaas best pittig worden. Het leven brengt nu eenmaal ook verdrietige dingen met zich mee. Ik merk dat mijn hoofd op dit moment erg vol zit en dat ik even mijn rust moet pakken. Gelukkig ben ik een paar dagen vrij dus komt dat helemaal goed. Lekker even niks moeten en gewoon doen waar ik zin in heb zodat ik kan ontspannen en mijn hoofd weer leeg kan maken.

De feestdagen waren heel erg dubbel dit jaar. Een lach en een traan. Toch waren het mooie en bijzondere dagen en ben ik dankbaar mijn dagen met een aantal lieve mensen te hebben doorgebracht. Ondanks de moeilijke momenten waren en lichtpuntjes en heb ik ook zeker genoten van bijzondere momenten de maand december.

Loslaten

Vorig jaar koos ik het woord loslaten als woord voor 2020. Het is mij goed gelukt om dingen los te laten. Met name in vriendschappen vind ik het soms lastig als vriendinnen dingen anders aanpakken dan ik graag zou zien. Het is mij dit jaar goed gelukt om dit soort kleine dingen van me af te laten glijden, ik kon het loslaten, waardoor er minder ergernissen waren en dat is mijn vriendschappen alleen maar ten goed gekomen. Het letterlijke loslaten is iets anders gelopen dan van tevoren verwacht, maar zal begin dit jaar toch echt moeten gaan gebeuren helaas.

Onverwacht moesten we ook behoorlijk de controle loslaten dit jaar. Het coronavirus zorgde ervoor dat de wereld op zijn kop kwam te staan en er allerlei maatregelen kwamen waar we geen invloed op hadden. Het leven zag er ineens heel anders uit en het viel velen zwaar. Het is dan ook een jaar dat we niet snel zullen vergeten.

Een nieuw jaar voor de deur

Nu staat er een nieuw jaar voor de deur. Een jaar waarvan we eigenlijk niet goed weten wat het ons gaat brengen. Voor mijn gevoel is er nog nooit zoveel onzekerheid geweest. Hoe gaat dit jaar eruitzien? Kunnen we onze dierbaren weer knuffelen? Mogen we op vakantie? Niemand die het ons kan vertellen, we zullen gewoon geduldig moeten wachten hoe het loopt.

Op dit moment weet ik even niet goed een woord te bedenken voor het nieuw jaar. Ik heb ook eigenlijk geen goede voornemens of doelen. Mogelijk wil ik een opleiding gaan doen, aansluitend op mijn werk, maar ik ben er nog niet helemaal uit. Wel wil ik weer zoveel mogelijk gaan genieten van al het moois om mij heen. Eerder al vertelde ik dat ik afgelopen jaar eigenlijk helemaal niet als zwaar heb ervaren. Natuurlijk heb ik het geluk dat ik een baan heb, lieve mensen om mij heen heb en door het contact met collega’s op het werk ook niet snel eenzaam zal zijn. Daarnaast denk ik dat het mij echt heeft geholpen om te accepteren dat de situatie is zoals hij is en te genieten van de kleine dingen. Een prachtige zonsondergang, een compliment van een patiënt, een lief berichtje van een vriendin. Dit soort dingen zorgen echt voor een glimlach op mijn gezicht en maken mijn dag. En precies dat wil ik dit jaar ook weer gaan doen.

Geluksmomenten in het coronajaar

De laatste maand van het jaar is alweer bijna om. Hoewel het voor velen misschien een jaar is wat maar langzaam vorderde, is het voor mij echt voorbij gevlogen. Een jaar wat we met zijn allen niet snel zullen vergeten. Ergens voelt de hele situatie rondom het coronavirus voor mij nog steeds heel onwerkelijk. Net of we met zijn allen in een slechte film zijn beland. Helaas is het toch echt de realiteit en kunnen we niet anders dan accepteren dat de situatie is zoals hij is. Ondanks alles kijk ik toch terug op een fijn en bijzonder jaar. Met natuurlijk ook zijn tegenslagen, maar dat hoort er nu eenmaal bij.

De eerste maanden van het jaar, nog niks aan de hand.

Eerlijk is eerlijk, ik moest echt even mijn agenda erbij pakken om te zien hoe de eerste maanden van het jaar er voor mij uitzagen. Het voelt alweer zo lang geleden. Het jaar begon eigenlijk heel erg fijn met een aantal leuke uitjes. Zo bezocht ik samen met mijn nichtje de musical Pijnstillers. Het was niet alleen erg gezellig, maar de musical was ook erg goed. Bovendien ben ik begin dit jaar zelfs nog een weekendje weg geweest, naar Dordrecht om precies te zijn. Een stad die mij in eerste instantie niet zo trok, maar wat was het leuk! Het weer zat helaas niet zo mee, maar we hebben ons prima weten te vermaken.

Het jaarlijkse teamuitje van het werk mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Dit jaar stond die in het teken van een moorddiner. Ben je nieuwsgierig geworden, lees dan hier welke rol ik speelde tijdens het moorddiner. Daarnaast stonden er voor de lockdown ook nog een aantal concerten op de planning. Zo genoot ik enorm van een avondje 3Js en was ik onder de indruk van Ogene. Spelletjesavonden, gezellig ergens lunchen, wandelen op de pier, ik heb me prima vermaakt de eerste maanden van het jaar.

En toen kwam het coronavirus…

… en zorgde ervoor dat de wereld er ineens heel erg anders uit ging zien. Al snel raakte ik zelf besmet met het virus, risico van het vak zullen we maar zeggen. Ook meerdere dierbaren kregen te maken met het coronavirus, waarvan er een aantal heel erg slecht aan toe waren. Het was dan ook even wat stiller hier en er waren een hoop zorgen. Gelukkig zijn alle dierbaren erdoorheen gekomen en had ik zelf ook geen hele heftige klachten. Mijn ervaring met corona lees je hier. Het was een heftige periode. Echter was het al snel tijd om weer gewoon aan de slag te gaan, want het was uiteraard erg druk op het werk.

Geluksmomenten tijdens de gedeeltelijke lockdown

Het land ging op slot. Het ene moment waren de regels wat strenger dan het andere moment. Gelukkig waren er ook binnen die regels genoeg geluksmomenten te vinden voor mij. Zo is een goede vriendin bevallen van haar eerste kindje en was het heel bijzonder kennis met hem te maken. Daarnaast genoot ik enorm van mijn wandelingen en ging ik regelmatig even lekker naar het strand. We hebben wat dat betreft prachtig weer gehad dit jaar, echt enorm genieten. Ook heb ik mijn steentje bijgedragen door mijn plasma met corona antistoffen te doneren. Zelfs stond er nog een enkel concert op de planning, maar genoot ik ook heel erg van de kleine dingen zoals het lezen van een boek of het halen van een ijsje. Bovendien werd ik er erg blij van wanneer ik familie of vrienden zag, hoewel ik dat uiteraard wel tot een minimum beperkte.

Vakantie in tijden van corona

Heel erg blij was ik om toch even op vakantie te kunnen samen met een dierbare vriendin. Het was haar laatste vakantie, dus extra bijzonder om samen nog wat mooie herinneringen te kunnen maken. Uiteraard bleven we in Nederland, maar ook hier kan je prima genieten van een heerlijke vakantie. Een graadje of twintig met een zonnetje, wat wil een mens nog meer. We konden lekker naar het strand, genieten van een tijdschrift op een ligbed bij het huisje, pannenkoeken eten als lunch. We hebben gezwommen, genoten van een ontspannen massage en smulden van een heerlijk diner. We hebben fantastische mooie herinneringen gemaakt.

Al met al heb ik eigenlijk heel wat geluksmomenten gehad dit corona jaar. Zelfs in thuisisolatie heb ik me prima weten te vermaken. Ik denk dat ik heel erg van geluk mag spreken dat ik geen van mijn dierbaren heb verloren. Daarnaast heb ik bovendien het geluk dat ik nog steeds een baan heb en met mijn baan niet thuis kan werken en dus ten alle tijden naar mijn werk toe moet. Hierdoor heb je toch sociaal contact met collega’s en voel je je denk minder snel eenzaam dan wanneer je thuiswerkt. Ik besef maar al te goed dat dit jaar voor heel veel mensen wel erg zwaar is geweest, in welk opzicht dan ook. Ik wil een ieder die dat nodig heeft dan ook een hart onder de riem steken.

Ondanks alles wil ik jullie toch fijne feestdagen toewensen. Het zal er misschien even anders uitzien dan je gewend bent, maar ik hoop dat je er toch een fijne tijd kan van maken en dat je niet somber of eenzaam bent. Weet dat je mij altijd een berichtje mag sturen voor een luisterend oor.

 

 

Klein geluk op het werk

Met plezier naar je werk gaan, dat vind ik echt ontzettend belangrijk. Mijn werk als doktersassistente is soms best pittig. De werkdruk ligt erg hoog en je maakt ook behoorlijk heftige dingen mee. Natuurlijk moet je werk en privé gescheiden houden, maar ook voor ons is het echt enorm schrikken als bijvoorbeeld een jongedame te horen krijgt een hersentumor te hebben en niet lang meer heeft. Ondanks de werkdruk en de heftige situaties ga ik echter wel met veel plezier naar mijn werk. Wij hebben een fantastisch team en dagelijks kom ik wel klein geluk tegen.

• Een mevrouw van in de tachtig is gedurende de coronaperiode aan het haken geslagen. Ze vertelde dat al eerder en had bij een eerdere afspraak en beertje voor de huisarts meegenomen. Nu riep ze mij na haar afspraak bij de huisarts bij zich en kreeg ook ik een zelfgemaakt knuffeltje van haar. Echt zo lief.
• In de wachtkamer hoor ik haar al gezellig kletsen, een jongedame van vier jaar. Ik roep haar samen met haar moeder binnen en probeer haar eerst even op haar gemak te stellen door gezellig een kletspraatje te houden. Al snel blijkt dat dat prima gelukt is als de kleine meid zegt: “Je kan wel bij mij thuis komen, gezellig wat drinken.” Zo leuk.
• Het mooiste aan mijn werk vind ik het wanneer ik echt iets voor iemand kan betekenen. Hoewel dat uiteraard ‘gewoon mijn werk’ is, blijft het wel heel erg mooi om positieve feedback te krijgen. Zo hoor ik regelmatig dat ik mensen zo op hun gemak stel, heel erg empathisch ben en ze blij zijn met de tijd die ik voor ze maak. Dat is precies waar ik het voor doe!
• Kleine kinderen blijven altijd leuk. Zo had ik laatst een patiëntje en ook broerlief was mee. Die laatste vond het blijkbaar wel erg gezellig. Op gegeven moment was ik klaar met zijn broertje en wilde moeder hen beide weer mee naar huis nemen. Dat werd hem niet, de oudste vond het zo gezellig dat hij wilde blijven.
• Het klinkt misschien gek, maar ik vind het zelf ook altijd erg fijn wanneer ik iemand die ontzettend boos is, of juist midden in een paniekaanval zit, toch weet te kalmeren. Het is een uitdaging om een boze patiënt toch weer rustig te krijgen en er samen uit te komen. Het is bijzonder om iemand die erg angstig is te kunnen kalmeren zodat diegene weer genoeg rust heeft gevonden om weer verder te kunnen.
• Klein geluk vind ik ook in het delen van humor met patiënten. Wanneer je de patiënten wat beter leert kennen leer je vanzelf welke mensen dit kunnen waarderen. Het is heerlijk om gewoon lekker even te kunnen lachen met patiënten. Zo adviseerde ik laatst een patiënt met corona om afstand van zijn vrouw te houden. Zijn reactie: ‘Dat probeer ik al jaren, maar het lukt nog niet erg.’ Ik heb hem maar even gevraagd of ik soms een relatietherapeut in moest schakelen. Lachen, gieren, brullen.
• Daarnaast vind ik heel wat klein geluk in het contact met mijn collega’s. We kunnen alles met elkaar delen. Zorgen soms voor een extra gezellig moment door even de tijd (proberen) te nemen om een kop thee te drinken. Verwennen elkaar met een overheerlijke cappuccino. Besluiten spontaan iets lekker te gaan halen. (We zitten vlak bij de winkelstraat, iets minder fijn als je op dieet bent.) We lachen heel wat af. Kortom, we hebben het echt leuk met elkaar.