Op mezelf wonen, kan ik dat wel?

Het komt steeds een stapje dichterbij, op mezelf gaan wonen. Het is iets waar ik al lange tijd naar uitkijk, een eigen huisje. Hoewel ‘eigen huisje’ niet helemaal juist is, het wordt immers een sociale huurwoning, dus eigenlijk is er helemaal niks van mijzelf bij. Een eigen plekje dan, ik kan er helemaal blij van worden. Elke keer kom ik weer een stapje hoger (of lager, net hoe jet het bekijkt) op de wachtlijst en komt mijn droom dichterbij. Toch word ik erg ergens ook wel een beetje nerveus van. Want op mezelf wonen, kan ik dat wel?

Nee, ik twijfel er niet aan dat ik voor mezelf kan zorgen. Hoewel ik koken bijvoorbeeld echt verre van leuk vind, kan ik zeer zeker wel een maaltijd voor mezelf maken. En anders is er altijd nog Google die mij kan helpen met hoe lang ik nu ook alweer mijn aardappels moet koken. Schoonmaken is ook al niet echt mijn ding, maar uiteraard weet ik prima hoe een stofzuiger werkt en hoe ik de ramen moet lappen. Het kunnen op zich is dan ook niet waar ik mij zorgen om maak.

De vraag hoe ik het moet combineren met mijn werk en chronisch ziek zijn echter wel. Vaak hoor ik om me heen dat het allemaal wel op zijn pootjes terecht komt als ik eenmaal op mijzelf woon, maar als ik heel eerlijk ben durf ik daar niet helemaal in te geloven.

Op dit moment doe ik namelijk zo goed als niks in huis.

Af en toe probeer ik even te stofzuigen op mijn vrije dag, maar verder draag ik vrij weinig bij. Stomweg omdat ik daar gewoonweg geen energie voor heb. Op de dagen dat ik werk ben ik kapot als ik thuis kom. Het enige wat ik dan nog kan is op de bank zitten en ik ben dus ook al te blij dat het eten voor me wordt klaargemaakt. Zelf even wat te drinken voor mezelf inschenken is op sommige momenten nog teveel gevraagd.

Mijn vrije dagen heb ik nodig om bij te komen van de dagen dat ik werk en om goed voor mijn lichaam te zorgen door bijvoorbeeld naar de sportschool te gaan (hoewel dat er vaak bij inschiet). Vaak voel ik me niet lekker deze dagen en heb ik veel hoofdpijn. Heb ik een wat betere dag, dan vind ik het fijn om even iets sociaals te kunnen doen met vrienden of familie. Vaak probeer ik wel even te stofzuigen (omdat ik me toch wel schuldig voel richting mijn ouders dat ik zo weinig doe) maar daar moet ik dan ook echt een paar uur van bijkomen.

Om een lang verhaal kort te maken, ik weet dus echt niet zo goed waar ik de energie vandaan moet halen om voor zowel het huishouden als mezelf te zorgen als ik straks alleen in mijn huisje zit. Natuurlijk zijn er wel mensen die willen helpen, waarbij ik bijvoorbeeld kan eten, maar alsnog baart het me soms echt wel zorgen. Op mezelf wonen, kan ik dat wel?

Advertenties

Wat brengt oktober?

De maand oktober is inmiddels in volle gang. De herfst laat ook meteen goed van zich horen. Hoewel ik altijd blij word van de mooie herfstkleuren, is het toch niet mijn favoriete seizoen. Dit komt met name door de regen. Die ellendige regen waardoor je ’s ochtends zeiknat aankomt op je werk. Gelukkig heb je natuurlijk ook wel van de sexy regenpakken, maar toch. Echter wil ik het absoluut niet hebben over de herfst en de regen, maar over alle fijne dingen die deze maand op de planning staan.

Oktober, de maand waarin hard gewerkt moet worden. Wegens vakanties van collega’s is er regelmatig sprake van onderbezetting, waardoor degene die er wel zijn er extra hard aan moeten trekken. Voor mij is dit soms best wel zwaar. Het is dus belangrijk dat ik genoeg rust pak wanneer ik thuis ben. Hoe ik dat doe? Lekker met een boek en een dekentje op de bank kruipen. Heerlijk met dit weer en de ultieme manier voor mij om te spannen. Daarnaast zijn er weer wat leuke programma’s op tv en doet bijvoorbeeld en bezoekje aan de zonnebank mij ook erg goed.

Daarnaast staan er ook wat extra leuke dingen op de planning. Zo ga ik dit weekend naar het EK Showtwirl dat in Nederland plaatsvindt. Mijn oude team doet hieraan mee, reden genoeg om hen te gaan aanmoedigen. Al weken kijk ik hiernaar uit, ik heb er zoveel zin in.

Iets anders wat er op de planning staat is de babyshower van een vriendin. Zij is van een vriendengroepje dat is overgebleven na onze opleiding. Haar andere vrienden kennen wij eigenlijk helemaal niet verder, dus extra leuk dat ze ons hier ook voor hebben uitgenodigd. Mijn vriendin weet van niks, dus de hele babyshower is een grote verrassing voor haar.

Een etentjes met collega’s staat bovendien ook op de planning. Altijd leuk om elkaar eens in een andere setting te zien dan op het werk. Bovendien houd ik er van om uiteten te gaan en is dit dus echt iets om naar uit te kijken.

Na deze drukke oktober maand heb ik in november lekker een weekje vrij. In ieder geval staat er al een dagje welness op de planning. Dit heb ik eigenlijk nog nooit gedaan, dus ik ben heel erg benieuwd. Daarnaast ga ik een nachtje naar Rotterdam met een goede vriendin. Het hotel is al geboekt, maar  verder staat alles nog open. Zelf ken ik de stad niet zo heel goed, dus tips zijn van harte welkom!

Driehonderd

Zonder dat ik het door heb gehad, heb ik vorige week mijn driehonderdste bericht gepubliceerd op mijn blog. Driehonderd, dat zijn er heel wat. Voor mij dan, want ik kan me voorstellen dat de mensen die dagelijks bloggen heel wat meer blogs op de teller heb staan. Hoewel ik er zelf eigenlijk ook meer heb geschreven. Hiervoor heb ik namelijk ook best een aardige tijd een blog gehad waar ik regelmatig op schreef. Dit deed ik echter onder mijn persoonlijke naam. Voor toen was dat prima.

Op gegeven moment ging ik echter na een lange revalidatieperiode weer solliciteren en leek het mijn geen goed idee dat potentiële werkgevers op mijn blog terecht zouden komen. Ik schreef daar namelijk net al hier heel veel persoonlijke dingen en zo’n werkgever hoeft niet meteen alles over me te weten. Dat is voor mij dus reden geweest om mijn vorige blog te verwijderen en opnieuw te beginnen, maar dan anoniem.

Een aantal van mijn toenmalige lezers is met mij mee verhuisd en weet dus lekker wel hoe ik in het echt heet.

Hoewel het bloggen door mijn gezondheid niet altijd even soepel gaat, kan ik het toch niet helemaal loslaten. Ik probeer dus toch regelmatig iets te posten. Schrijven, ik word er zo blij van, dat ik het zo lang mogelijk wil blijven volhouden. Daarnaast blijf ik het ook erg leuk vinden om de blogs van andere te lezen. Lekker even ontspannen met een fijne blog of geïnspireerd raken door iets wat me raakt. De interactie die hierdoor kan ontstaan vind ik echt heel bijzonder en ook heel erg mooi aan het bloggen.

Wanneer ik aan rechts kijk zie ik dat mijn blog inmiddels ook door heel wat mensen wordt gevolgd. Zo bizar is dat. Iets wat je je gewoon eigenlijk niet kan voorstellen. Een aantal van deze mensen ‘ken’ ik inmiddels. Een groot deel echter niet. Hoewel niet iedereen behoefte zal hebben een reactie achter te laten, ga ik het toch eens vragen. Wie ben jij? Het lijkt me leuk om jullie zo net iets beter te leren kennen.

Er zal wel even wat tijd overheen gaan voor ik weer driehonderd blogs verder ben, maar vooralsnog ben ik zeker van plan om te blijven schrijven. Ik haal er veel voldoening uit, dus zolang het lukt wil ik absoluut blijven bloggen!

Zo simpel is dan geluk #42 | Heel veel lekkers

Geluk zit hem in de kleine dingen. Vandaar ook de titel van mijn blog, zo simpel is dan geluk. Het zonnetje dat schijnt, een mooi nummer op de radio… Er zijn heel wat kleine dingen waar ik van geniet. Daarom zal ik regelmatig een lijstje plaatsen met de dingen waar ik blij van word.

• Een weekendje logeren bij een vriendin en allemaal leuke dingen doen. Heerlijk om tijd samen te brengen. Waar ons weekend dan uit bestond? Glowgolf, de bioscoop, ijs, zelf pizza’s maken.
• De nieuwe cd van Nick en Simon. Erg goed, erg mooi. Aangenaam.
• Een patiënt op je spreekuur hebben die stralend vertelt dat hij zich zo goed voelt en gelukkig is. Daar krijg ik helemaal kippenvel van.
• In een nare situatie even bij mijn vriendin langs kunnen gaan om haar een dikke knuffel te geven.
• Op mijn verjaardag thuiskomen en een aantal lieve en onverwachte kaarten op de mat vinden. Zo leuk. Overigens ook op mijn werk goed verwend voor mijn verjaardag.
• Heel veel lol hebben op de sportschool. Een van de instructeurs was iedereen aan het overhalen om te gaan hoepelen. Alleen niemand wilde. Ik was echter meteen enthousiast. Vervolgens hebben we ook nog geprobeerd samen te hoepelen, maar dat was geen succes. Wat hebben we gelachen.
• Yogales, zo fijn!
• Een heerlijk proeverijplank als lunch. Samen met mijn ouders ontzettend van genoten toen het zonnetje nog scheen. Daarna nog even genoten van het mooie uitzicht op het strand.
• Taai taai eten bij de thee.
• Genieten van het geweldige dansprogramma ‘Dance dance dance’.
• Verse vijgen uit de vijgenboom van onze buren. Zo lekker, zo lekker, volgens mij kan je ze nergens lekkerder krijgen.
• De mooie luchten die regelmatig te zien zijn buiten.
• Een keertje gek doen bij de ijssalon en voor een mega sorbet gaan. Onder ander met merenque en caramel. Goddelijk!
• Het sporten voorzichtig weer op kunnen bouwen. Dat is ook wel nodig na al het ijs en de taartjes van de afgelopen tijd.
• Een barbecue met de hele familie. Een en al gezelligheid.