Terwijl de laatste zonnestralen door het raam op mijn gezicht schijnen, lijkt het mij een mooi moment om even bij te kletsen met jullie. Dat de zon de laatste dagen weer volop schijnt vind ik erg fijn. Het is dan wel fris, maar alleen al de aanblik van die prachtige gele ster maakt me heel erg blij. Iets wat ik op dit moment wel even kan gebruiken, want het gaat even wat minder goed. Soms is het gewoon een beetje teveel allemaal en sta je ineens met de tranen in je ogen als je collega vraagt hoe het met je gaat.
De druppel en de emmer
Op dit moment is er sprake van de welbekende druppel en de emmer. Zoals ik al vertelde is het echt bizar druk op het werk en heb ik bovendien extra moeten werken vanwege de coronavaccinaties. Het organiseren van dit laatste is echt een enorm gedoe en zeker met mensen die door alle berichtgeving in de media weer afzeggen een enorm stressvol gebeuren. Bovendien worden we natuurlijk de hele dag door gebeld met vragen over de vaccinaties en dit allemaal naast de gewone zorg die ook gewoon doorgaat.
Het is veel en dan heb ik het nu alleen nog over mijn werk gehad. Mijn vader zijn gezondheid gaat steeds verder achteruit, zodanig dat hij het leven eigenlijk niet meer ziet zitten. De zorg en spanning die dit mee brengt zorg ervoor dat ik ook thuis niet altijd de mogelijkheid heb om te ontspannen. Daarnaast is mijn lieve vriendin kortgeleden overleden en ben ik daar nog steeds wel continu mee bezig als ik geen afleiding heb. Hoewel ik aan de ene kant opgelucht ben dat zij niet langer hoeft te lijden, is het gemis en verdriet enorm groot. En dan zijn er natuurlijk gewoon nog de standaard pijntjes waar ik dagelijks mee te maken heb en die nu ineens toch wat zwaarder op me drukken.
De klaagmuur
Het gaat dus even niet zo goed en dat is in mijn ogen ook heel begrijpelijk. Ik laat mezelf dus ook maar gewoon even zwelgen in zelfmedelijden af en toe. Het verdriet mag er zijn. Daarnaast merk ik vooral dat ik hierdoor ook niet zoveel kan hebben en dus ineens koningin van het klagen ben geworden. Uiteraard over de kleine dingen.
- De printer die het ene moment nog werkt en het volgende moment helemaal niks meer doet.
- De regenbui die net begint op het moment dat ik op mijn fiets stap.
- Dat ik zo ontzettend moe ben.
- Dat mijn collega iets ontzettend onhandig heeft aangepakt. (Dit denk ik dan overigens wel alleen.)
- Over de patiënten die maar blijven bellen over die vaccinaties. Ik kan het woord vaccinatie niet meer horen.
- De kleding die uit mijn kast valt.
- Dat mijn vriendinnen allemaal zo ver weg wonen.
- Het systeem dat niet wil opstarten zodat ik om 8 uur wanneer de telefoon opengaat en roodgloeiend staat echt helemaal niks voor mensen kan doen.
- De andere weggebruikers die niet opletten en mij zowat tegen de vangrail rijden.
- Dat we geen chocola mee in huis hebben.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar nu heb ik toch echt wel even genoeg geklaagd.
Zo simpel is dan geluk 
Ach, dat kan al eens deugd doen.
Soms is het even nodig.
Af en toe de boel van je aftypen helpt hopelijk ook wel.
Ik kan me je frustratie rondom bellende mensen en vaccinatiegedoe levendig voorstellen. En het is ook veel wat er op je bordje ligt. Sterkte.
Haha, over die vaccinatie frustraties kan ik wel een boek vol schrijven. 😉
Dank je wel!
Wat vervelend als die zware of moeilijke momenten bij elkaar. Goed dat je je af en toe ook van jezelf verdrietig erover mag zijn.
Ja, ik denk dat het wel belangrijk is ook het verdriet toe te laten om dingen te kunnen verwerken. 🙂
Soms eens klagen kan opluchten
Aum Shanthi
Zeker weten.
Klinkt als veel om te doorstaan.. Ik wens je veel moed toe! En klaag maar eens goed idd, dat kan al eens deugd doen.
Take care!
Dank je wel!
Ik vind het vreemd: de positieve dingen mag je wel benoemen maar de negatieve niet? Dan heet dat klagen? Dat is geen balans.
Ga lekker jezelf verwennen met een bad of zoiets en charter een vriendin om je verhaal te kunnen doen. Zonder oordeel dat je klaagt.
Nee hoor, het negatieve mag ook zeker benoemd worden en ik denk ook juist dat het heel belangrijk is om je verhaal te doen.
Ik bedoel eigenlijk vooral die kleine dingen als ‘de chocola is op’, als klagen.
Maar ik lees net in mijn reacties dat daar ook een oplossing voor is als ik even mijn adres doorgeef. 😜
Dank je wel. 😘
😘
En geniet ervan.
Liefs
Xx
Mijn deelneming met het overlijden van je vriendin.
Hoe je papa zich voelt begrijp ik helemaal, omgekeerd ook hoe hard dit is voor jullie thuis.
Die klaagmuur? Eerlijk? Ik ben blij dat je die mindere dingetjes ook eens van je afschudt. Moét!
Konden we maar een kilogram echte lekkere Belgische chocolade opsturen om wat troost te bieden.
Sterkte!
Ik zal je mijn adres wel even doorgeven hoor. 😉
Ja, soms moet het er gewoon even uit. Dank je. ❤
Niks mis mee om af en toe te klagen. Je bent ook maar een mens en hebt behoorlijk wat op je bordje gekregen de laatste tijd. Gelukkig wordt het beter weer en laat het zonnetje zich weer vaker zien. Dan ziet het leven er een stuk beter uit ☀️
Ja, dat is zeker zo, het zonnetje doet een mens goed.
Hoie, ik lees je wel al reageer ik niet altijd. En klagen doen we vast allemaal wel eens onbewust. Ik schrijf het soms van mij af wat mij dwars zit soms in een gedicht andermaal in een verhaal die mijn gedachten voor mij dan weer vertaal(t). Vermoed dat een ieder weleens van deze dagen heeft. Nederland bezit nu eenmaal een klaagcultuur toch? Het is gewoon hoe men het beleeft.
Nederlanders kunnen goed klagen ja. Maar het kan inderdaad weer even wat lucht geven. Dank voor je reactie. 🙂
Ventileren kan heel erg veel deugd doen…en als je in een moeilijk moment zit, ook kunnen kleinere dingen die niet lopen zoals het hoort, doorwegen. Dat is normaal en is geen geklaag, vind ik. Veel sterkte voor de moeilijke momenten x
Dank je wel! X
Schatje. Buiten dat jij, naast het normale leven, een hele boel berg emotionele energie verbruikers te verhapstukken hebt, vreet de duur van de crisis en het gestuntel rondom de vaccinatie bij eenieder de positieve vibes als ware het het lekkerste gebak.
Dus klaag maar lekker. Ik weet dat het (even) oplucht. ❤
Ja, het lucht zeker wel even op. Dank je! ❤
Klagen mag.
Niets mis mee.
Als het maar niet de dagelijkse standaard wordt. 😉
Goed om het eens van je af te schrijven. Hopelijk helpt het en lucht het je wat op. Sterkte!
Ja, het lucht zeker even op. Dank je!
Er is altijd wel iets wat leuk is, maar er is ook altijd wel iets om over te klagen, dat is het leven!
Ja, het leven bestaat nu eenmaal uit ups en downs.
Soms is het juist fijn even als je frustraties van je af te schrijven. Om weer verder te kunnen. Iets minder gefrustreerd dan eerst. Succes met alles en heel erg veel sterkte!
Dat is ook zeker zo, dank je wel!
Dat is een heleboel rottigheid bij elkaar. Zeker in deze tijd, zeker met jouw baan. Dus inderdaad af en toe lekker klagen! Dat lucht op. Ondertussen vaak drie keer heel diep ademhalen. En eventueel gewoon heel hard lekker gillen. Alles wat oplucht mag. Of moet, eigenlijk. Dikke knuffel van mij!
Lief, dank je wel!
Alles van je afschrijven kan heel erg helpen, dus laat je vooral gaan 😉 Knuffel
Lief, dank je!
Je bent een ongelofelijk dappere meid, de doorstaat veel en soms mag je dan best eens lekker klagen. Of het helpt weet ik niet. Maar je krijgt misschien toch wel meer begrip als je je stoerheid af en toe eens loslaat! Sterkte lieve meid! Liefs en een dikke knuffel 🤗
Ja, daar heb je wel gelijk in. Soms wil ik té sterk blijven denk ik. Dank je wel! ❤
Soms is het leven niet eenvoudig… Sterkte.
Nee, helaas is het soms echt even pittig. Dank je wel.
Ik heb een tijd niet meer gelezen maar binnenkort hoor je weer wat van mij, dat beloof ik ! Het is allemaal zo herkenbaar wat je schrijft…
Fijn om weer van je te lezen!
Er zijn zo van die dagen dat er al eens mag geklaagd worden 😉
Ja, af en toe moet het kunnen.
Op tijd en stond ventileren, daar Is niets mis mee (integendeel). Zijn we immers niet allemaal mensen (en géén voorgeprogrammeerde robotten), ja toch hé. Veel sterkte en laat je vooral omringen door mensen bij wie je lekker jezelf kan- en mag zijn, inclusief dat klagen 🤗. Altijd welkom!
Dank voor je lieve reactie!
Wees niet zo hard voor jezelf ……….. dat is wat er in me op komt. Je hebt nl alle recht om dagelijks te klagen. Jou leven is op dit moment gewoon niet leuk!! Je hebt pijn verdriet en heel veel zorgen en stress.
Ik heb zo’n vermoeden dat iedereen die dicht bij jou staat het helemaal begrijpt ………. en snappen ze het niet, dan hebben hun pech!
Je gaat echt niet in een permanente klaagmuur veranderen hoor, dat lukt jou met jou karakter niet eens, ook al zou je willen 🙂
Hihi, nee, dat denk ik ook niet. Dank voor je lieve reactie!
Dat moet ook eens kunnen. Kan echt opluchten. Courage!!
Pingback: Voor het laatst | Zo simpel is dan geluk