Ik was een jaar of elf en ik werd moe. Heel erg moe. En ik kreeg keelontsteking en voelde me ziek. De moeheid werd zo erg dat ik op gegeven moment niet meer op mijn benen kon staan. Ziekte van Pfeiffer, zo dachten de artsen. Maar het Epstein-Barr virus werd niet gevonden in mijn bloed. Na jaren zoeken werd dan eindelijk de oorzaak gevonden, het cytomegalovirus, kortweg CMV. De meeste mensen merken helemaal niks van een infectie met dit virus. Een klein deel krijgt vergelijkbare symptomen als bij de Ziekte van Pfeiffer. Ik dus ook.
Het virus blijft latent in je bloed aanwezig en kan bij een slechte weerstand weer opspelen. De moeheid is eigenlijk nooit meer helemaal weggegaan. Het ene moment is het wat heftige dan het andere moment. Daarnaast heb ik sindsdien regelmatig infecties, met name in het keel, neus en oor gebied. En met regelmatig bedoel ik gemiddeld één keer per maand (maar één keer per week is ook voorgekomen). Ik ben en was meestal net niet ziek genoeg om niet naar school of naar m’n werk te gaan. Gewoon doorgaan dus en er maar aan wennen.
Zo nu en dan krijg ik het toch wat heftiger te pakken. Zo heb ik nu een behoorlijke zware keelontsteking. Daarnaast heb ik de laatste jaren steeds meer last van nek- en hoofdpijn (dan heb ik het even niet over de chronische pijn) waarbij overgeven steeds vaker voorkomt. Wat maakt dat ik steeds minder durf te ondernemen, wetende dat ik de dagen erna met zware hoofdpijn op bed zal liggen en mijn eten niet binnen kan houden.
Wat ik hiermee wil zeggen is niet dat ik zielig ben. (Ik kan er prima mee leven 🙂 ) En ik wil jullie ook zeker niet vermoeien met hele verhalen over mijn gezondheid. Wat ik wel wil zeggen is dat het mij hierdoor niet altijd lukt om achter mijn laptop te kruipen. Zeker niet wanneer ik hoofdpijn heb. Daarom kan het zomaar zijn dat hier een tijdje geen blogs verschijnen. En kan het zomaar zijn dat ik ineens geen reacties meer achterlaat op jullie blogs. Dat is dus zeker niet uit desinteresse, maar gewoon omdat mijn gezondheid dan even niet mee werkt. Niks aan de hand dus 😉
Zo simpel is dan geluk 
Jeetje, wat ontzettend pittig zeg. Knap hoe je ermee omgaat.
Heb je jezelf niet eerst tegen de muur aan willen smijten van ellende. Hoe deal je met zoiets?
Dank je. Ik weet het eigenlijk niet. Ik heb er eigenlijk niet heel veel moeite mee, gewoon omdat ik niet beter weet. Vind de chronische pijn die ik heb lastiger. Maar ook daar heb ik nu geen moeite meer mee. Natuurlijk heb ik wel eens een dagje dat ik denk, neeee! Maar over het algemeen gaat het wel prima!
Ik vind je een stoer wijf!
Herkenbaar zeg, ik heb ook pfeiffer oud virus in mijn lichaam zitten en actief cytomegalievirus, heel apart want ze hebben het vorige maand ontdekt in mijn nieuwe woonplaats terwijl ik in mijn oude woonplaats al jaar werd leeggeprikt op dit soort dingen. Ik wens je heel veel sterkte, het valt niet mee maar voel je absoluut niet schuldig als je blog wat stiller is. Dat is heel logisch zelfs.
Vervelend dat jij er ook last van hebt. Sterkte ermee!
Oh wat balen zeg. Pittig om mee om te gaan. Sterkte!
Heel veel sterkte met je strijd. Want dat is het. En kan je niet schrijven, dan schrijf je niet al ben ik altijd blij weer wat van je te horen.
x
Pfoe heftig. Ik heb moeheid altijd heel frustrerend gevonden, omdat ik wel wilde maar niet kon. Begrijpelijk dat je dan even wat minder aanwezig bent. Sterkte!
als je je zo benard voelt is het helemaal geen schande dat je niet logt of logjes bezoekt hoor!
Je gezondheid gaat boven alles… 😉
Veel beterschap!!!
Veel beterschap! Moeheid is een vervelende kwaal… Knap dat je er op die manier mee kunt omgaan! Het is vanzelfsprekend niet erg als het hier af en toe een tijdje stil blijft, daar hebben we bloglovin’ ook voor 🙂
Heel herkenbaar!! Ik ben ook altijd moe, vaak last van infecties en eigenlijk nog veel meer klachten. Ik doe er op dit moment onderzoek naar, omdat het bij mij ook geen Pfeiffer meer is of CMV. Ik hoop dat je keelontsteking snel weer minder wordt, want het is echt, tja hoe zeg je het netjes, niet fijn 😉
Vervelend meid! Hopelijk heb je snel meer duidelijkheid!
Ik zit nog te twijfelen over onderzoek. Aan de ene kant wil ik wel weten waar het nou precies vandaan komt. Aan de andere kant is er waarschijnlijk toch niks aan te doen, dus hebben al die onderzoeken weinig nut.
Wat vervelend zeg, sterkte!
hè wat naar zeg, lijkt me pittig dat ineens te horen te krijgen.. sterkte ermee 🙂
Hopelijk voel je je snel terug wat beter!
Beterschap!
Wat naar, maar goed dat je niet bij de pakken neer gaat zitten. Even je rust nemen!
Bedankt voor jullie lieve reacties! 🙂
Toen je reageerde op Lisa’s blog over Lui, toen had je het over een beperking. Ik neem aan dat je hier op doelde? Denk je dat het ooit weg kan gaan? En is de pijn ook een gevolg van de ziekte?
Nee, daarmee bedoelde ik eigenlijk de chronische pijn die ik heb.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk geen idee heb of beide dingen iets met elkaar te maken hebben. Het één begon toen ik elf was, het andere pas toen ik een jaar of zestien was, dus ik heb het altijd los gezien.
Ik denk niet dat het nog overgaat. Maar je weet het natuurlijk nooit!
Pingback: Geef mij een naam | Zo simpel is dan geluk
Beterschap! Logisch dat je dan niet altijd achter de pc wil kruipen! Is dit blijvend of kan je er ooit nog vanaf komen?
Pingback: De Blog Top Drie Tag | Zo simpel is dan geluk