De coronatijd duurt inmiddels alweer een hele tijd en het ziet er helaas nog niet naar uit dat daar verandering in komt. Voorlopig is het nog steeds de bedoeling dat we zo min mogelijk sociale contacten hebben en voldoende afstand houden van elkaar. Waar het als dertiger sowieso al lastig is om nieuwe mensen te leren kennen, is dat in de huidige coronatijd nog een stuk lastiger. De kroegen zijn dicht, de sportschool bezoeken is ook geen optie en op een verjaardag bij vrienden is het nu stil.
Inmiddels is het echter ook heel erg makkelijk om online iemand te leren kennen. De ene app of website zal daarbij natuurlijk serieuzer zijn dan de ander, maar ik hoor genoeg succesverhalen over datingsites. Echter ben ik niet zo’n held in het online leren kennen van mensen. Het is zo lastig om via een app aan te voelen op welke manier iemand iets bedoeld, en flirten is al helemaal een uitdaging online. Natuurlijk krijg je wel een beetje een indruk van iemand, maar uiteindelijk zal je toch in real life met iemand moeten afspreken om te kijken of het klikt. En wat kan dus juist niet in coronatijd? Daten.
Gelukkig heb ik daar de oplossing voor: de wandeldate! De wandeldate is helemaal hip. Zo hip zelfs dat patiënten mij hierop wijzen. Ja, het is inmiddels zo met mijn liefdesleven gesteld dat zelfs patiënten zich daarmee gaan bemoeien en me proberen te koppelen. Het ene moment ben je totaal niet bezig met daten, het volgende moment heb je ineens een wandeldate.
Het is echter wel een leuke manier om iemand te leren kennen. Je bent lekker in beweging en kan tijdens het wandelen uitgebreid kletsen om elkaar op die manier beter te leren kennen. Sterker nog, tijdens zo wandeling praat je een stuk meer met elkaar dan wanneer je samen in de bioscoop zit. Je kan bovendien wat te eten en drinken meenemen en onderweg op een bankje gaan zitten en genieten van bijvoorbeeld een overheerlijke lunch. Mijn date is helaas niet succesvol afgelopen (het was ook geen drama gelukkig, no worries), maar de wandeldate, ik vind het leuk!
Herkenbaar! Lekker blijven wandelen 👍
Dat ben ik zeker van plan! 🙂
Wandeldates staan met stip op één hier op m’n agenda voor dit jaar. Is in alle opzichten een win-win. Buiten zijn, bewegen en intussen kunnen bijpraten. Heerlijk en herkenbaar, dit.
Geniet er lekker van!
Dat is het nieuwe om iemand te leren kennen. En het voordeel ervan is. Je blijft nog in beweging.
Hangt de date je voeten uit slaag je gewoon een andere weg in.
Bye tot later zijn dan de laatste woorden 🤣
Aum Shanthi
Hihi ja, dan neem ik gewoon een ander pad!
🤣🤣🤣
Daar sta ik dan alleen op het kruispunt naar een wandelende rug te kijken 🤣🤣🤣
Aum Shanthi
Oef – er zijn dus echt mensen die dit een reëele optie vinden.
Ik kan er persoonlijk dus echt helemaal niks mee (wandelen kost me best wat hersteltijd), en vind het daten dus ook echt zodanig praktisch onmogelijk geworden dat ik inmiddels ‘gewoon’ thuis afspreek…met alle gevaren van dien 🤷♀️
Wel gaaf dat zoveel mensen om zijn!
Blijft leuk om de creativiteit in zo’n uitdagende tijd mee te maken
Ik woon nog bij mijn ouders, dus dan is thuis afspreken ook niet echt een optie, haha!
Inmiddels kan ik zelf een uur wandelen en ongeveer anderhalf uur met een tussenstop, dus dat is heel erg fijn. Voor jou is dat zo te lezen helaas geen optie. 😦
Dat lijkt me idd erg leuk
Heerlijk is het, dat wandelen. Waar ik wel een beetje last van heb, is dat ik tijdens het babbelen met iemand de hele tijd naar de grond vóór me loop te kijken… Heel gek, ik merk dat ik het lastig vind om elkaar aan te kijken, en om me heen kijken doe ik ook nauwelijks (in tegenstelling tot als ik alleen loop). Ik concentreer me kennelijk op het gesprek op die manier. Ben ik de enige die dat heeft? Zo weinig oogcontact tijdens een wandeldate?
Nee, ik had ook weinig oogcontact. Ik denk dat dat vrij logisch is. Maar vond dat ergens ook wel weer fijn!
Lijkt me inderdaad een goeie voor een eerste date. Zo heb je tijd voor een echt goed gesprek, toch anders dan op café. Veel succes met het daten!
Ja, je raakt toch sneller in een wat diepgaander gesprek. Dank je.
Wie weet vind je mister right toch nog op die manier. Wel lief dat je patiënten zo begaan zijn met je.
Ja, lief hè!
Wat leuk om op deze manier actief te zijn en toch nieuwe mensen te ontmoeten.
Op naar de volgende dus, klinkt spannend.
Prima concept! Ik wandeldate nu met vriendinnen.
Dat is ook erg leuk!
Lijkt me een goeie manier om te daten! Beter zelfs, misschien.
Dan hoop ik dat je veel leuke dates en gesprekken zult hebben en wie weet wie je tegenkomt, misschien wel de WJ. Succes 🤞🤞🤞
Dank je!!
Ik vind het wel wat. Het lijkt me dat het al wandelend misschien ook net wat makkelijker praat.
Ja, dat vond ik wel!
Wat een mooi verhaal ………. ja, ik geloof graag dat je tijdens het wandelen veel meer met elkaar praat en vertelt. Je hoeft elkaar ook niet aan te kijken, als je dat lastig vindt.
Mooie manier van kennismaken, zeker in deze tijd, maar ik kan me zo voorstellen, dat het voor na de corona ook een mooie manier blijft.
Inderdaad een goed idee! En het is nog gezond ook.
Een date in de bioscoop heb ik sowieso nooit begrepen, haha. Een wandeldate klinkt stukken beter! Jammer dat het dit keer niets is geworden, volgende keer beter!
Hihi, ik eerlijk gezegd ook niet!
Volgende keer beter ja.
Een leuk concept!
Ja, goed idee! Ik ga nu ook vaak met vriendinnen wandelen bij wijze van afspraak en dat is ook erg gezellig.
Ja, dat is ook erg leuk!
Wat lief dat de patiënten zo meeleven met je : ) Een wandeldate klinkt leuk!
Pingback: Momenten van geluk in 2021 | Zo simpel is dan geluk