Sterker in GelreDome

Natuurlijk wilde ik erbij zijn, heel erg graag zelfs. Maar dat is tegenwoordig niet meer zo makkelijk als ‘vroeger’. De prijs van de kaarten is immers niet om vrolijk van te worden. (Het is het in mijn ogen meer dan waard, maar je moet het geld wel hebben.) En vind maar eens iemand die met je mee wil. Die op de tribune wil zitten in plaats van op het veld staan. Die bovendien in de buurt woont en wil rijden, want met trein is geen optie. Kortom, er zitten nogal wat haken en ogen aan. Tot ongeveer een maand geleden zat dit concert dus ook niet in mijn planning. Gelukkig kwam daar verandering in en heb ik er vrijdag wel bij kunnen zijn. Sterker in GelreDome, het concert van Nick en Simon.

(Het was nog wel even spannend overigens, want ik kreeg het woensdagavond natuurlijk weer voor elkaar om ziek te worden. Hoewel ik vrijdag nog steeds ziek was – ontstoken holtes enzo. – wilde ik het concert echt niet missen. Het was dus een pittig avondje, maar gelukkig kan ik nu lekker uitzieken.)

“Wij mensen zijn zo klein, kunnen zo kwetsbaar zijn.” Een prachtige zin, waarmee Nick en Simon het concert openen. De eerste zin van het nummer ‘Alles Overwinnen’ dat afkomstig is van het album ‘Sterker’. Het hele stadion gaat helemaal uit zijn dak zodra de mannen het podium op komen. Het concert is uitverkocht, dus het GelreDome zit helemaal vol. Op de stoelen naast en schuin voor ons na, die zijn de hele avond leeg gebleven. En dat terwijl ik toch echt niet bijt, echt niet. Ons vak is sowieso erg saai en sfeerloos. Op een enkeling na doet niemand gezellig mee. Dat mag voor ons echter de pret niet drukken. En de rest van het stadion is gelukkig super enthousiast!

De grootste hits komen voorbij. Van mooie ballads als ‘Kijk Omhoog’ tot gezellige meezingers zoals ‘Verloren’. En wat is er mooier dan 32.000 mensen (oké, iets minder, want ons vak deed dus niet mee) luidkeels mee te horen zingen? Mee te horen zingen met de nummers van jouw helden? Niets dus! Het klinkt vast heel stom, maar wat ben ik ontzettend trots op ze.

Al snel is het tijd voor het eerste gastoptreden en wel voor het op één na leukste duo van Nederland (dit heb ik niet zelf verzonnen hè, zo werden ze letterlijk aangekondigd), The Opposites, die er met hun nummer ‘Slapeloze Nachten’ een feestje van maken. Hierna is het podium weer voor Nick en Simon zelf en zorgen ze voor een wel heel snelle wisseling van de seizoenen. Waar eerder deze week nog het zonnetje scheen en vervolgens de regen zich liet zien, krijgen we nu een plaatselijke sneeuwbui over ons heen. Let it snow! Doe mij maar vaker zo’n sneeuwbui, die vergezeld gaat van een aantal fijne kerstnummers, door Nick en Simon ten gehore gebracht. Het is een selectie van de nummers die op hun nieuwe album ‘Christmas with… Nick en Simon’ staan.

Dan is het tijd voor de volgende gast, Johannes, bekend van The Voice of Holland. Speciaal voor hem is er zelfs een ‘Friesvak’ gemaakt op het veld. Nick en Simon nemen het hierna weer over en zingen nog een aantal van hun hits. Dan is het, naar aanleiding van het tv programma ‘Die Suid-Afrikaanse Droom’, tijd voor een Afrikaans tintje. We krijgen de swingende, Zuid-Afrikaanse versie van ‘Wat een nacht’ te horen, gevolgd door ‘Lion In The Morning Sun’ en ‘The Lion Sleeps Tonight’. Aan het eind van dit laatste nummer komt er ineens iemand het podium op gelopen, Paul de Leeuw (zagen jullie hem al aankomen? Lion, Leeuw…?). In pyjama. Hij brengt vervolgens ‘Droomland’ en ‘Vlieg met me mee naar de regenboog’ ten gehore en zet de zaal op zijn kop. Wanneer Nick en Simon later zelf weer het podium opkomen gaat het even mis. Als zanger zijnde is het namelijk niet heel handig om je microfoon te vergeten. Toch Nick?

De tijd gaat veel te snel. Ondanks mijn hoofd vol snot ben ik ontzettend aan het genieten. De laatste gast van de avond wordt inmiddels aangekondigd, Guus Meeuwis. Dit resulteert in een ware battle. Want heeft Volendam of Tilburg nu de beste artiesten? Nummers van BZN, Jan Smit en de 3Js (!!!) komen voorbij. Evenals nummers van VOF De Kunst, Doe Maar en Gers Pardoel. Erg leuk bedacht!

Het einde van het concert begint nu toch echt te naderen. Nick en Simon brengen achterin de zaal nog een ode aan de vrouw (Deze móet je echt luisteren, ook als je Nick en Simon niet leuk vindt.) en zingen vervolgens nog een aantal van hun grootste hits, zoals ‘Steeds Weer’ en ‘De Soldaat’. Daarna lopen ze door het publiek (ja, echt, door het publiek en dat hebben ze geweten ook volgens mij, want iedereen vloog op ze af) weer richting het podium en zingen dan alweer hun laatste nummer. Natuurlijk mag een toegift niet ontbreken. Als de laatste noten van ‘Pak Maar M’n Hand’ worden gespeeld stijgt er een luid applaus en gejuich op uit de menigte. Ja, de mannen hebben het GelreDome helemaal op zijn kop gezet deze avond!

Het was een prachtig concert. Ik heb genoten van begin tot eind en had het concert echt voor geen goud willen missen!